Ιρανική εξέγερση

 

 Τις προάλλες με ρώτησε φίλος σε διαδικτυακή συζήτηση, πως συνάδουν αυτά που υποστηρίζω σήμερα στις αναρτήσεις μου, με την ενεργή συμμετοχή μου στα κοινωνικά και οικολογικά κινήματα της δεκαετίας του 80;

Απαντώ λοιπόν εν μέρη με αφορμή τα τρέχοντα:

Το κίνημα των Ιρανών γυναικών με το συμβολικό κάψιμο της μαντίλας και το κόψιμο των μαλλιών, μετά την αποτρόπαια δολοφονία της 22χρονης Κούρδισας από την «αστυνομία ηθών» του καθεστώτος, αποτελεί πραγματικό κοινωνικό κίνημα κατά της γυναικείας καταπίεσης και του κρατικού αυταρχισμού στον μουσουλμανικό κόσμο, συνέχεια των φεμινιστικών και νεολαιίστικων κινημάτων της Δύσης και των εξεγέρσεων που ακολούθησαν ρατσιστικών δολοφονιών όπως για παράδειγμα του Λούθερ Κίνγκ, του Μάλκομ Χ ή ….του Σωτήρη Πέτρουλα.

Αναπόφευκτη η πολεμική σύγκρουση με την Τουρκία

Μετά την ιδεολογική προετοιμασία  του Τουρκικού λαού περί επιθετικότητας της Ελλάδας με την συμβολή και της αντιπολίτευσης, ο Ερντογαν προετοιμάζει τώρα την διεθνή κοινή γνώμη για την «δίκαιη» απόφαση του να εισβάλει στην Ελλάδα. Τα όσα ανεκδιήγητα είπε χτες από το βήμα του ΟΗΕ περί Ελληνικών εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας! έχουν ξανά-ειπωθεί από τον ίδιο λίγο πριν την εισβολή στην Συρία ενώ θυμίζουν έντονα την ρητορική  Πούτιν περί Ουκρανών ΝΑΖΙ πριν την εισβολή του στην Ουκρανία. Στην δική μας περίπτωση τα λεγόμενα του έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα αφού τα ενστερνίζεται ένα μεγάλο μέρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, των ανθρωπιστικών ΜΚΟ, των οργανικών διανοούμενων, των δημοσιογράφων και σημαντικής μερίδας της κοινής γνώμης.  Όλων αυτών που φρόντισαν  το προηγούμενο διάστημα να λειάνουν το έδαφος της ρητορικής Ερντογαν διασύροντας διεθνώς την Ελληνική Κυβέρνηση με καταγγελίες περί μη σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην περίπτωση του Έβρου, αντι-δημοκρατικότητας και παρακράτους  με αφορμή τις παρακολουθήσεις των τηλεφώνων. 

Ανακοίνωση Άρδην: Εκατό χρόνια μετά το ’22, ο μικροελλαδισμός μας απειλεί και πάλι

 

Ημέρα Εθνικής μνήμης η σημερινή –του Σταυρού- της γενοκτονίας του Μικρασιατικού Ελληνισμού από το Τουρκικό Κράτος πριν από 100 χρόνια. Το κίνημα ΑΡΔΗΝ με αφορμή της επετείου αποτίνει φόρο τιμής στο 1 εκατ νεκρών και στο 1,5 εκατ. εκτοπισθέντων, στηλιτεύει τον εμφύλιο και τον μικρο-ελλαδισμό ως τις βασικές αιτίες που οδήγησαν στην εθνική καταστροφή κι αναδεικνύει τα διδάγματα ώστε να αποτραπεί η ολοκλήρωση του 1922 που επιδιώκει πάλι σήμερα η Τουρκία.

Ανακοίνωση Άρδην: Εκατό χρόνια μετά το ’22, ο μικροελλαδισμός μας απειλεί και πάλι - (ardin-rixi.gr)

14/09/2022

Στο στόχαστρο πάλι η Αρμενία. Οι συμβολισμοί για την Ελλάδα και η στάση της Δύσης

 

Η νέα επίθεση του Αζερμπαϊτζάν στα σύνορα με την Αρμενία και σε πόλεις εντός Αρμενικού εδάφους πραγματοποιείται δύο χρόνια μετά τις αιματηρές συγκρούσεις στο θύλακα του Ναγκόρνο Καραμπάχ, όπου στο πλευρό του Αζέρου δικτάτορα Αλίεφ είχε ταχθεί ο ομόθρησκος Ερντογαν, με αποτέλεσμα χιλιάδες νεκρούς και εκτοπισμένους Αρμένιους, υπό την ανοχή της Ρωσίας που δεν ήθελε να διαταράξει την στρατηγική συμμαχία της με την Τουρκία.

Σμύρνη

 

Το Σάββατο το βράδυ στη Σμύρνη γιορτάστηκε παρουσία χιλιάδων Τούρκων η «απελευθέρωση της πόλης από τις κατοχικές Ελληνικές δυνάμεις»!

Τηρουμένων των αναλογιών ένα τέτοιο γεγονός θα αντιστοιχούσε σε μια μεγάλη εκδήλωση του Γερμανικού Κράτους στο Άουσβιτς που θα γιόρταζε με επευφημίες του πλήθους την γενοκτονία των Εβραίων. Πέραν του αποτροπιασμού γίνεται αντιληπτό ότι το Τουρκικό Κράτος όχι μόνο δεν αναγνωρίζει ακόμα σήμερα τα εγκλήματα που διέπραξε κατά της ανθρωπότητας αλλά επαίρεται γι’ αυτά και σε κάθε ευκαιρία θέλει να τα επαναλάβει.

Για τον ΕΒΡΟ

 

«Αν υπάρχει θάνατος και ευθύνη των ελληνικών Αρχών, όπως χωρίς στοιχεία κατήγγειλε το γερμανικό περιοδικό «Spiegel», ένας τρόπος για να λάμψει η αλήθεια θα ήταν η εκταφή και η νεκροψία. Την οποία όμως οι καταγγέλλοντες δεν επιθυμούν, την ώρα που και οι κατήγοροι αδυνατούν να τεκμηριώσουν τις κατηγορίες. Τελικά ποιος είναι αυτός που εμποδίζει να λάμψει η αλήθεια που αφορά την καταγγελία θανάτου μικρού παιδιού;»

της Βασιλικής Σιούτη, για το σχετικό ρεπορτάζ της Lifo (09.09.2022) αναφορικά με τις καταγγελίες που απευθύνθηκαν για τις ευθύνες της Ελληνικής Κυβέρνησης για το θάνατο ενός κοριτσιού προσφύγων στην αμμονησίδα του Έβρου στην προσπάθεια της οικογένειας να εισέλθει στη χώρα για αίτηση ασύλου στα μέσα Αυγούστου.

Αποστολή στον Έβρο: «Δεν ξέρουμε, δεν θυμόμαστε» - (ardin-rixi.gr)

Επ' αφορμή του θανάτου της Ελισάβετ και των εγχωρίων αντιδράσεων

 

«….Κι αν λέω ψέματα κι αν λέω παραμύθια

κι η ζητιανιά τα δυο χεράκια μου στραβώνει

μην με μαλώνεις, μόνο δώσε μια βοήθεια

το άδειο μας πρόσωπο η Κύπρος το πληρώνει…»

 

 Διονύσης Σαββόπουλος, ΡΕΖΕΡΒΑ

 

Με ιδιαιτέρως πικρόχολα και επικριτικά σχόλια μερίδα  αριστερών ψηφοφόρων σε Ελλάδα και Κύπρο υποδέχθηκαν το θάνατο της Βασίλισσας Ελισάβετ της Αγγλίας.  Σε ιδιαίτερα φορτισμένο τόνο επανάφεραν στην συλλογική μας μνήμη την ευθύνη της βασίλισσας που δεν δέχθηκε να απονείμει χάρη, οδηγώντας στον απαγχονισμό τον 18χρονο Ευαγόρα Παλικαρίδη που είχε πρωτοστατήσει κατά του σημαιοστολισμού της Πάφου με Αγγλικές σημαίες την  ημέρα στέψης της βασίλισσας, τον Ιούνιο του 1953. Ήταν δε τόσο σφοδρή η σκληρότητα των αποικιοκρατών που φυλάκισαν  τα πτώματα 9 απαγχονισμένων αγωνιστών,  μεταξύ των οποίων των Καραολή και Δημητρίου, υποδηλώνοντας τον φόβο τους στο ν αποτελέσουν σύμβολα ευρύτερης ριζοσπαστικοποίησης. 

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΑΝΑ

 

Νύχτα 6ης Σεπτεμβρίου του 1955. Ανθελληνικό πογκρόμ Τούρκων στην Κωνσταντινούπολη. Απολογισμός: 15 νεκροί, 300 τραυματίες, 400 γυναίκες βιασμένες, πάνω από 5.000 σπίτια, επιχειρήσεις, εκκλησίες ακόμα και τάφοι, βανδαλισμένοι από τον όχλο. 67 χρόνια μετά το Τουρκικό Κράτος, δια του ισλαμο-φασίστα #Ερντογαν ζητάει την συνέχιση των ίδιων πρακτικών στα νησιά του Αιγαίου, στην Θράκη και στην Κύπρο. Μόνη δυνατότητα αποτροπής η αποφασιστική και δυναμική απάντηση του Ελληνισμού σε όλο το μέτωπο εφόσον τολμήσουν την παραβίαση της εθνικής μας κυριαρχίας. Δεν ξεχνάμε...

Ανακοίνωση Άρδην: Οι υποκλοπές, η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση και η απώθηση της Μικρασιατικής Καταστροφής

 

Λόγω της έκβασης των μεγάλων εθνικών αγώνων και της γεωπολιτικής της θέσης η Ελλάδα κατέστη μια εξαρτώμενη χώρα στην νεότερη περίοδο της ιστορίας της. Ποτέ όμως –με αντίστοιχο ίσως στα πιο πρόσφατα την μετεμφυλιακή δεκαετία του 50- δεν παρενέβεναν τόσο ανοιχτά στην πολιτική ζωή της χώρας πρεσβείες, παράκεντρα εξουσίας και πράκτορες, ενδεδυμένοι τον μανδύα του ανθρωπιστή και του αντι-εξουσιαστή.

Αρχαιολογικό μουσείο Φλώρινας

 Είναι μεταξύ άλλων, κι ετούτα τα αρχαϊκά αγγεία, οι επιτύμβιες στήλες και τα όστρακα από τον αρχαίο οικισμό των Πετρών, -την σημαντικότερη ίσως πόλη στον 3ο αιώνα πχ την περίοδο του βασιλιά Αντιγόνου-, κι απ’ το Αρμενοχώρι, τα ψηφιδωτά των Κάτω Κλεινών κι οι μαρμάρινες πλάκες της ελληνιστικής περιόδου στον Σκοπό και στην Βεύη, που επιμένουν στο χρόνο για να μας μαρτυρούν την Ελληνικότητα της Μακεδονίας, εδώ στο Νομό της Φλώρινας.

Είναι επίσης τα σπαράγματα των τοιχογραφιών του 12ου αιώνα, ότι απέμεινε από τις επιδρομές και τις λεηλασίες των βαρβάρων, κοσμήματα μιας Τέχνης υψηλής στη Βασιλική του Αγίου Αχίλλειου και στα ασκηταριά της Μεγάλης Πρέσπας, 3 αιώνες μετά. Ο Ελληνισμός που αντιστέκεται ο Ελληνισμός που επιμένει στην Φραγκική και στην Τουρκική κατάκτηση μ ότι μεγάλο είχε απομείνει από την Βυζαντινή του αίγλη.

Μ αυτές τις παρακαταθήκες: το μεγάλο ιστορικό μας βάθος και μια πρόταση πολιτισμού οικουμενική καλούμαστε ν αντισταθούμε και σήμερα στον σύγχρονο μηδενισμό, στην ασιατική βαρβαρότητα και στους εγχώριους υποστηρικτές της….

Επίσκεψη στο αρχαιολογικό Μουσείο Φλώρινας, 8/22

Ένα χαλί απ' την Κιουτάχεια

Τρεις γυναίκες κατάφεραν μόνες να ξεφύγουν από τα δραματικά γεγονότα του Αυγούστου του 22 στα οποία σφαγιάστηκε η οικογένεια τους από τους Τούρκους, στην πόλη της Κιουτάχειας. Μετά από απίστευτες κακουχίες πείνας και δίψας έφτασαν στη Θεσσαλονίκη κι από εκεί στη Φλώρινα καθ υπόδειξη ενός ιερέα. Πρόκειται για την Κα Ιορδανίδου Βαρβάρα, το γένος Χατζηεφένδη που ήταν τότε μόλις 4ων ετών, την αδερφή της Δέσποινα Παπαδοπούλου και την μητέρα τους που περιλαμβάνονται στους 669 πρόσφυγες (354 γυναίκες και 315 άνδρες) που εγκαταστάθηκαν στην πόλη της Φλώρινας την περίοδο από το 1922 έως το 1925.

Ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας

Δύσκολος ο επικείμενος χειμώνας λόγω ενεργειακής και επισιτιστικής κρίσης, επαναλαμβάνουν μονότονα τα μέσα ενημέρωσης και οι οικονομικοί αναλυτές.

Τα κόστη των εισροών (λιπάσματα, φάρμακα) των καλλιεργειών του φετινού καλοκαιριού, είναι πολύ υψηλότερα και πρόκειται να μετακυλιστούν στις τιμές πολλών προϊόντων, όταν αυτά εισρεύσουν στα ράφια των σουπερ μάρκετ.