2025_Αμβρακικός

 

Θάμπωσαν τα μάτια μου στα χρώματα τούτου του χειμωνιάτικου δειλινού, αντίκρυ στο μικρό κολπίσκο του Αμβρακικου.

Θαρρείς πως ο δημιουργός Ήλιος λίγο πριν την Δύση του έχει την μεγαλύτερη έμπνευση, χαρίζοντας μας γενναιόδωρα την ομορφιά του Κόσμου. Την ομορφιά με την οποία ισορροπούν τα πάντα ξαναβρίσκοντας για μια στιγμή έστω το Μέτρο και την Ιερότητα..Ετούτα τα στοιχεία δηλαδή πάνω στα οποία οικοδομήθηκε η δική μας πρόταση πολιτισμού. Καλή μας Φώτιση. Χρόνια πολλά!

06.01.2025

Αρχαιολογικό μουσείο Φλώρινας

 Είναι μεταξύ άλλων, κι ετούτα τα αρχαϊκά αγγεία, οι επιτύμβιες στήλες και τα όστρακα από τον αρχαίο οικισμό των Πετρών, -την σημαντικότερη ίσως πόλη στον 3ο αιώνα πχ την περίοδο του βασιλιά Αντιγόνου-, κι απ’ το Αρμενοχώρι, τα ψηφιδωτά των Κάτω Κλεινών κι οι μαρμάρινες πλάκες της ελληνιστικής περιόδου στον Σκοπό και στην Βεύη, που επιμένουν στο χρόνο για να μας μαρτυρούν την Ελληνικότητα της Μακεδονίας, εδώ στο Νομό της Φλώρινας.

Είναι επίσης τα σπαράγματα των τοιχογραφιών του 12ου αιώνα, ότι απέμεινε από τις επιδρομές και τις λεηλασίες των βαρβάρων, κοσμήματα μιας Τέχνης υψηλής στη Βασιλική του Αγίου Αχίλλειου και στα ασκηταριά της Μεγάλης Πρέσπας, 3 αιώνες μετά. Ο Ελληνισμός που αντιστέκεται ο Ελληνισμός που επιμένει στην Φραγκική και στην Τουρκική κατάκτηση μ ότι μεγάλο είχε απομείνει από την Βυζαντινή του αίγλη.

Μ αυτές τις παρακαταθήκες: το μεγάλο ιστορικό μας βάθος και μια πρόταση πολιτισμού οικουμενική καλούμαστε ν αντισταθούμε και σήμερα στον σύγχρονο μηδενισμό, στην ασιατική βαρβαρότητα και στους εγχώριους υποστηρικτές της….

Επίσκεψη στο αρχαιολογικό Μουσείο Φλώρινας, 8/22

ΗΠΕΙΡΟΣ-ΜΝΗΜΕΣ ΔΙΑΚΟΠΩΝ

«…μη κουραστείς στη στράτα μας , την λεβεντιά μη χάνεις η στάνη, το καλύβι μας , ο κήπος το χωράφι μας έζησαν , μας άξιναν πρέπει να τα τιμάμε…»

έλεγαν οι παλιοί άνθρωποι στον τόπο μου,  στη γη που πάτησαν οι ιεροί Μύστες των Σελλών για να δοξάσουν ξυπόλητοι την Μητέρα Γη και να διαβάσουν τα μελλούμενα στο θρόισμα της ιεράς φηγούς . Εκεί που το Ελληνικό Πνεύμα νοηματοδοτήθηκε από την βαθιά σχέση του Ανθρώπου με την Φύση και το Αρχαίο Θέατρο έγινε το μεγάλο σχολείο συμφιλίωσης του Ανθρώπου με την Τραγική του Μοίρα. Στη γη που αιώνες μετά οι Σουλιώτες έκαναν Πράξη τον Αντιστασιακό χαρακτήρα του Ελληνισμού γινόμενοι οι προπομποί της μεγάλης Επανάστασης του Γένους από τον Οθωμανικό Ζυγό.

Ταξιδεύοντας.....

Περιδιαβαίνοντας την Ελληνική Φύση ψάχνω σε σπασμένα αγάλματα, διάσπαρτες κολώνες , κομμάτια ψηφιδωτών….τον ιερό τόπο απ τον οποίο εξοριστήκαμε για να γίνει η ζωή μας ένα πέρασμα στην κοιλάδα των δακρύων!
Το «λακωνίζειν εστίν φιλοσοφείν», «παν μέτρον άριστον», «μηδέν άγαν» ….αποφθέγματα ενός πολιτισμού που πάσχισε να τιθασεύσει την ανθρώπινη ελευθερία στα όρια της κοσμικής αρμονίας χωρίς να την αρνηθεί. Ενός πολιτισμού που ισορρόπησε την πανάρχαια βούληση του ανθρώπου για τα μελλούμενα , αφήνοντας πάντα χώρο για την απροσδιοριστία που υπαγορεύει η τραγική μας μοίρα και η βούληση των θεών…
Απόλλωνας , Κασταλία πηγή, «Αθηνά η προναία» ……Πυθία . Επιστροφή… σε ποιόν τόπο ;

Στον ομφαλό της γης

Δελφοί

7/4/08