Κρίση αντιπροσώπευσης

 

Αποτιμώντας τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών της 9^ης Ιουνίου,

Α. στο εσωτερικό πεδίο:

• το ύψος της αποχής, που έφτασε το 58% του εκλογικού σώματος, συνιστά από-νομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος και καθιστά προβληματική την διακυβέρνηση της ΝΔ. Παρά το εκκρεμές ζήτημα της εκκαθάρισης των εκλογικών καταλόγων, η τάση της αποχής διευρύνεται συνεχώς από τις Ευρωεκλογές του 2019, που ήταν στο 41%, τις εθνικές εκλογές του 2023, που ξεπέρασε το 47%, έως και τις δημοτικές εκλογές της ίδιας χρονιάς, όπου ο νέος δήμαρχος της Αθήνας εξελέγη με συμμετοχή μόλις του 26% του εκλογικού σώματος. Τα αίτια είναι πολλαπλά και θα πρέπει να απασχολήσουν την πολιτεία, πιο πέρα από τις συνήθεις εκτιμήσεις περί χαλαρής ψήφου ή της αποστολής μηνύματος δυσαρέσκειας στο κυβερνών κόμμα. Είχαμε πολλές φορές αναφερθεί ως ΑΡΔΗΝ , ίσως και αρκετά πρόωρα, στο οριστικό τέλος της ιστορικής περιόδου της Μεταπολίτευσης, με την χειρότερη εκδοχή διακυβέρνησης-αυτή του ΣΥΡΙΖΑ- που ολοκλήρωσε την Αριστερόστροφη ιδεολογική κυριαρχία των τελευταίων 50 χρόνων. Στο βαθμό που το Αριστερό πρόταγμα δεν υποκαταστάθηκε με ένα νέο εθνικό όραμα, την κοινωνική κρίση της μνημονιακής περιόδου διαδέχθηκαν μια βαθύτερη παρακμή και μηδενισμός που διαπερνούν εκτεταμένα κοινωνικά στρώματα και ηλικιακές ομάδες, η δε ανάταξη απαιτεί πολύ περισσότερα στο πεδίο της παιδείας και του πολιτισμού. Τα κόμματα έχοντας μετατραπεί στα χρόνια σε ιμάντες μεταβίβασης οικονομικών συμφερόντων, πρεσβειών, μεγαλο-δημοσιογράφων και επαγγελματιών της πολιτικής, έχουν αδρανοποιήσει πλήρως την κοινωνική συμμετοχή από τη διαμόρφωση θέσεων. Η κατάσταση των τοπικών οργανώσεων των κομμάτων είναι ενδεικτική όπως και η αδρανοποίηση θεσμών της τοπικής αυτοδιοίκησης (συνελεύσεις, δημοψηφίσματα κοκ) ή και της εκκλησίας, όπου οι πολίτες συνδιαμορφώνουν αποφάσεις που αφορούν στην ζωή τους. Η μετατροπή της πολιτικής σε lifestyle και θέαμα τηλεοπτικών αντιπαραθέσεων εδραιώνει την παθητικότητα, ιδιαίτερα των νεότερων, με αποτέλεσμα μόλις το 6% της ηλικιακής ομάδας 18 έως 25 να έχει ψηφίσει σε αυτές τις εκλογές. Η έλλειψη συμμετοχής των νέων στα κοινά σε μια γερασμένη χώρα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει τεράστιες προκλήσεις στο άμεσο μέλλον είναι ίσως η πιο θλιβερή διαπίστωση. Στο άλλο οργανικό κομμάτι του Ελληνισμού που απειλείται, στην Κύπρο, εξελέγη ο youtuber Φειδίας, σύμβολο της αντιπολιτικής, που βρήκε απήχηση σε ένα κοινό μέσα από ακρότητες στα κοινωνικά δίκτυα.

Ανακοίνωση Άρδην: Ευρωεκλογές χωρίς όραμα. Στασιμότητα και πολιτικό κενό

 

1. Η δυστοκία της πραγματικής διακυβέρνησης

Τις προηγούμενες ημέρες δημοσιοποιήθηκαν τα στοιχεία απορροφησιμότητας των πόρων από το Ταμείο Ανάκαμψης. Στο πεδίο όπου χωλαίνει περισσότερο η Ελλάδα, δηλαδή στον μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας, υλοποιήθηκαν μόνο τα 1,20 από τα 5,27 δισ.€ – δηλαδή το 22,9%. Αντ’ αυτού παρά την κάποια ανάπτυξη των εξαγωγών, δεν μπορούμε να ξεκολλήσουμε από το κλασικό μοντέλο: τουρισμός, οικοδομή, AirBNB, και τζόγος (στα 36 δισ. ευρώ ανήλθε το σύνολο των πονταρισμάτων το 2023, δηλαδή σχεδόν 20% του ΑΕΠ της χώρας!) Παράλληλα, οι επενδύσεις παραμένουν καθηλωμένες στο 14,0% του ΑΕΠ.  

29η Μαΐου

 

Ο Ορχάν Παμούκ αναφερόμενος στην άρνηση του τελευταίου αυτοκράτορα Κωσταντίνου Παλαιολόγου να παραδώσει την Πόλη στον Μωάμεθ τον Πορθητή και στην θανάτωση του μαζί με χιλιάδες Βυζαντινούς που υπερασπίστηκαν τα τείχη της, εκείνη την μοιραία Άνοιξη του 1453, λέει ορθώς: «η κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης δεν γιορτάζεται αλλά μνημονεύεται». Αμέσως μετά την κατάκτηση ο Σουλτάνος προσευχήθηκε στον θεό του μέσα στην Αγιά Σοφιά όπως και σήμερα, 571 χρόνια μετά, που ο Φατίχ Ερμπακάν, Πρόεδρος του νέου κόμματος Ευημερία επιλέγει στην επέτειο της «ευλογημένης κατάκτησης» να μιλήσει για την εγκαθίδρυση της ισλαμικής ενότητας και την σωτηρία των καταπιεσμένων μουσουλμάνων από την Γάζα έως τους τουρκόφωνους Ουιγούρους της Κίνας. Ο Ερντογάν αναφερόμενος στην σημασία της Άλωσης για την παγκόσμια ιστορία και την ισλαμική κυριαρχία προσδιόρισε την κατάκτηση ως τον πυρήνα του Τουρκικού Έθνους ενώ ο Μπαχτσελί στο ίδιο μισαλλόδοξο πνεύμα χαρακτηρίζει την Κωνσταντινούπολη ως τον ομφαλό της παγκόσμιας Τουρκικής κυριαρχίας!

Ημέρα Μνήμης

Σαν σήμερα το 1919 η αποβίβαση του Κεμάλ στην Σαμψούντα σηματοδότησε την τρίτη και πιο επώδυνη φάση της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού που διήρκησε μέχρι το 1923 με 353χιλ νεκρούς και χιλιάδες εκτοπισμένους από τους τσέτες του Τοπάλ Οσμάν. Είχαν προηγηθεί, η πρώτη φάση του 1908 με την άνοδο των Νέο-τούρκων στην εξουσία και η δεύτερη από το 1914 έως το 1917, με εκκενώσεις Ελληνικών περιοχών, υπό τις διαταγές των Γερμανών του Liman von Sanders, συμμάχων των Τούρκων στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο εξανδραποδισμός των Αρμενίων, των Ελλήνων και άλλων χριστιανικών πληθυσμών της Μ. Ασίας, απηχούσε την κεντρική ιδεολογία των Νεό-τουρκων «η Τουρκία στους Τούρκους», πάνω στην οποία βασίστηκε η ίδρυση του νεότερου Τουρκικού Κράτους.

Ακόμα σήμερα ο Ερντογαν ταυτίζει την Χαμάς με την Εθνική Αντίσταση του Κεμάλ κατά των Ελλήνων στο Μικρασιατικό μέτωπο ενώ η Ρωσική Πρεσβεία, αναγνωρίζοντας την ορθότητα της συμμαχίας Λένιν-Κεμάλ, γιορτάζει μαζί με τον Τουρκικό λαό την μνήμη του Ατατούρκ και την συμβολή του στην νίκη του Πολέμου της Ανεξαρτησίας!

Στην ίδια αντίληψη είναι δυστυχώς πολλοί Ρωσόφιλοι που συμπλέουν με τους κατευναστές της εγχώριας ελιτ, χαρακτηρίζοντας ως ιμπεριαλιστική την εκστρατεία του Βενιζέλου στην Μ. Ασία ενώ καταγγέλλουν τον Ελληνικό μεγαλο-ιδεατισμό της περιόδου. Γι' αυτό και εκλείπει το ζήτημα της αναγνώρισης της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού από τις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία και τους όρους της διακήρυξης των Αθηνών. Γι' αυτό και το κέντρο της Αθήνας σήμερα είναι κλειστό για ποδηλατοδρομία και όχι για τις εκδηλώσεις στην μνήμη του Ποντιακού Ελληνισμού….

19.05.2024