Εκδήλωση: Οι έρευνες πετρελαίου & φυσικού αερίου στην Ήπειρο

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΕΞΟΡΥΞΕΙΣ ΓΙΑΝΝΕΝΑ

Σταματήστε τον πόλεμο της Τουρκίας ενάντια στους Κούρδους και υπερασπιστείτε το Afrin (#DefendAfrin)

Η επταετής εσωτερική σύγκρουση στη Συρία, που μετατράπηκε σε διεθνή πόλεμο και είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων και τον εκτοπισμό εκατομμυρίων, πλησίαζε σχεδόν στο τέλος. Η τουρκική κυβέρνηση υπό την ηγεσία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μαζί με την Αλ Κάιντα (Heyet Tahrir El Şam), το ISIS και άλλες ομάδες σαλαφιστών ξεκίνησαν τώρα μια στρατιωτική επιχείρηση εναντίον του Afrin, μιας κουρδικής πόλης (καντόνι) στη Βόρεια Συρία. Κάτι τέτοιο θα οδηγήσει σε μια νέα αιματηρή σύγκρουση που θα σύρει την περιοχή σε μια καινούργια καταστροφή, θα προκαλέσει πείνα, θα προκαλέσει το θάνατο ακόμη περισσότερων παιδιών, θα αναγκάσει τον τοπικό πληθυσμό να εγκαταλείψει τις εστίες του και θα οδηγήσει τελικά σε μία ακόμη διεθνή ανθρωπιστική κρίση. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, αυτή η δράση ορίζεται ως “επιχείρηση​ εισβολής”​.

Το 2017, η πόλη Raqqa, η πρωτεύουσα του αποκαλούμενου Ισλαμικού Κράτους, απελευθερώθηκε από τη Διεθνή Συμμαχία, η οποία περιελάμβανε την SDF (“Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις”, με συμμετοχή Κούρδων και Αράβων μαχητών). Αυτή ήταν η αρχή του τέλους της ISIS. Αυτή η νέα κατάσταση για τον τερματισμό του τρομακτικού πολέμου που έπληξε τη Συρία τελικά οδήγησε σε πολιτικό διάλογο για μια πιθανή λύση για την ειρήνη στην περιοχή. Οποιεσδήποτε τουρκικές στρατιωτικές επιθέσεις στην κουρδική πόλη του Afrin θα σημάνουν την έναρξη μιας ακόμη αιματηρής σύγκρουσης.

Οι πιο ασφαλείς και οι πιο σταθερές περιοχές της Συρίας είναι εκείνες οι περιοχές που βρίσκονται τώρα υπό τη διοίκηση των Κούρδων και των συμμάχων τους. Ένα από αυτά τα καντόνια είναι το Afrin. Το Afrin είναι ένα ασφαλές καταφύγιο από την αρχή αυτού του πολέμου, απελευθερωμένο από οποιαδήποτε σύγκρουση και πόλεμο.

Ούτε το καντόνι του Afrin, ούτε οι υπόλοιπες κουρδικές περιοχές της Συρίας επιτέθηκαν ποτέ ή απείλησαν να επιτεθούν στην Τουρκία. Στην πραγματικότητα, η Τουρκία απειλεί και επιτίθεται συνεχώς στα χωριά και την περιοχή αυτή αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια. Οι ενέργειες αυτές της Τουρκίας, στο διεθνές δίκαιο ορίζονται ως "επίθεση​ σε μια κυρίαρχη χώρα",​ εισβολή στο έδαφός της και απρόκλητη επίθεση εναντίον αμάχων πολιτών. Αυτή η πράξη αποτελεί παράδειγμα της μακράς εχθρότητας της Τουρκίας απέναντι στην κουρδική κοινότητα.

Η​ έκκλησή μας προς τη διεθνή κοινότητα:

→ Το​ Afrin είναι μία από τις πιο σταθερές και ασφαλείς περιοχές στη Συρία τα τελευταία πέντε

χρόνια. Εξαιτίας αυτού, η πόλη έχει δεχτεί έναν αριθμό Σύρων προσφύγων ίσο με τον αρχικό της πληθυσμό. Ο ΟΗΕ και η Διεθνής Συμμαχία πρέπει να εξασφαλίσουν τη συνέχιση της σταθερότητας και της ασφάλειας στο Afrin. Το Afrin πρέπει να προστατεύεται από εξωτερικές επιθέσεις.

→ Το Afrin δεν αποτελεί απειλή για την Τουρκία και δεν έχει επιτεθεί σε κανέναν. Το τουρκικό κράτος επιτίθεται στο Afrin, επειδή είναι εχθρικό απέναντι στους Κούρδους και τα επιτεύγματά τους. Αυτή η πραγματικότητα δεν πρέπει να αγνοηθεί και οι επιθέσεις του τουρκικού κράτους πρέπει να αποτραπούν.

→ Η Ρωσία, που είναι υπεύθυνη για τον εναέριο χώρο του Afrin, δεν πρέπει να μείνει θεατής των επιθέσεων της Τουρκίας και πρέπει να αποτρέψει οποιαδήποτε τέτοια επίθεση.

→ Οι επιθέσεις του τουρκικού κράτους κατά του Afrin, της Rojava και της βόρειας Συρίας συνολικά είναι επωφελείς για την ISIS και άλλες σαλαφιστικές ομάδες. Ο Διεθνής Συνασπισμός ενάντια στην ISIS πρέπει να λάβει προφυλάξεις ενάντια σε αυτό και οφείλει να αποτρέψει τις επιθέσεις του τουρκικού στρατού.

→ Το τουρκικό κράτος είναι μια κατοχική δύναμη στη Συρία. Η διεθνής κοινότητα δεν πρέπει να είναι θεατής σε αυτή την κατάσταση και ο τουρκικός στρατός πρέπει να υποχρεωθεί να εγκαταλείψει τη Συρία.

PYD - Αντιπροσωπεία Βαλκανικών Χωρών

Λαός καθημαγμένος και συλλαλητήρια

« το Κεφάλαιο δεν έχει Πατρίδα  και τρέχει να βρει κέρδη σ όποια χώρα υπάρχουνε. Γι αυτό δε νοιάζεται κι ούτε συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων και του Κράτους. Ενώ εμείς το μόνο που διαθέτουμε είναι οι καλύβες και τα πεζούλια μας. Ποιος λοιπόν μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την Πατρίδα του»;  Άρης Βελουχιώτης

Αν στο Μαξίμου διερωτώνται ποιοι συμμετείχαν στα συλλαλητήρια της Θες/νικης και της Αθήνας ας ψάξουν μεταξύ του 1^ος εκατ του οποίου κατασχέθηκαν οι Τραπεζικοί  Λογαριασμοί, των 2 χιλιάδων ανά μήνα που περιμένουν να χάσουν το ακίνητο τους μέσω ηλεκτρονικών πλειστηριασμών για οφειλή από μόλις 1500€, των  35χιλιάδων νοικοκυριών στα οποία διακόπηκε το ρεύμα το τελευταίο δίμηνο του 17 λόγω ανεξόφλητων λογαριασμών. Σε κεντρικά σουπερ μάρκετ των Αθηνών είναι συνηθισμένη η εικόνα ανθρώπων να περιμένουν στο κλείσιμο για την διανομή περισσευμάτων τροφίμων.  Η εικόνα των δεκάδων αστέγων που κατακλύζουν τα σκοτεινά σημεία των κεντρικών δρόμων των πόλεων, γροθιά στο στομάχι σε μια χώρα με τα υψηλότερα ποσοστά ιδιοκατοίκησης μεταπολεμικά. Τουλάχιστον 1500 άνθρωποι ζουν εκτεθειμένοι σε κάθε λογής κίνδυνο στο κέντρο της Αθήνας όταν καθημερινά το Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης του Δήμου της Αθήνας εγγράφει 15 περίπου νέες περιπτώσεις που περνούν στην απόλυτη στέρηση. Ο κοινωνικός ιστός έχει  διαρραγεί με το 36% να αντιμετωπίζει άμεσα τον κίνδυνο φτώχειας, σύμφωνα με τον δείκτη AROPE (At Risk of Poverty or Social Exclusion) της Ε.Ε με απώτερες συνέπιες την διατάραξη της ψυχικής υγείας (εξ ου και η έξαρση των αυτοκτονιών) και την ροπή σε κάθε λογής παρανομία: πορνεία, ναρκωτικά, τζόγος.

Υπάρχουν πετρέλαια στην Ήπειρο;

Εκτεταμένες είναι οι αντιδράσεις που έχουν προκληθεί στην κοινωνία της Ηπείρου με αφορμή την έναρξη των χερσαίων ερευνών ανίχνευσης υδρογονανθράκων στην Ελληνο-αλβανική μεθόριο. Ενδεικτικά η σχετική ιστοσελίδα «Σώστε την Ήπειρο» έχει φτάσει μέσα σε μερικές βδομάδες τα 13χιλ μέλη και το αντίστοιχο Ψήφισμα για το σταμάτημα των έργων τους 3,5 χιλ υποστηρικτές. Οι αντιδράσεις  είναι συνέπεια της  παντελούς έλλειψης ενημέρωσης των κατοίκων των  περιοχών –αρχής γενομένης από τον Δήμο Ζίτσας όπου ξεκίνησαν οι ορύξεις-  αφού οι θεσμικοί παράγοντες: Υπουργείο Περιβάλλοντος, Περιφέρεια Ηπείρου και Δήμοι έδωσαν, ο καθένας με τον τρόπο του,  το «πράσινο φως» στις εταιρείες  παρακάμπτοντας τις τοπικές κοινωνίες.