ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΙΛΟΥ Γ. ΚΑΡΑΜΠΕΛΙΑ «ΣΥΝΟΣΤΙΣΜΕΝΕΣ ΣΤΟ ΖΑΛΟΓΓΟ»

Το βιβλίο του Γ.Κ  αποτελεί τομή στα πράγματα της Ηπείρου γεγονός που θα προσπαθήσω να εξηγήσω στην πορεία της σύντομης παρουσίας μου .  Ο Γ. , με τον οποίο μας συνδέει μια κοινή πορεία στους κοινωνικούς αγώνες των τελευταίων 25 χρόνων ανήκει σ έναν ανθρωπολογικό τύπο διανοούμενου που «δεν χωράει» στο βολεμένο και πολλάκις  ευνοημένο στρώμα της εγχώριας μεταπρατικής διανόησης -αριστερής κοπής- . Ένα κοινωνικό στρώμα που ξεπούλησε την λαϊκή του καταγωγή  στα χρόνια της μεταπολίτευσης, έγινε ο ιδεολογικός εκφραστής της κοινωνικο-πολικής  «φούσκας» και συνέδραμε με το αζημίωτο –μέσα από δεκάδες επιχορηγήσεις και προγράμματα-  στην παρασιτοποίηση της χώρας μας στη φάση της παγκοσμιοποίησης. Σήμερα που η φούσκα έσκασε, είναι το ίδιο κοινωνικό στρώμα που τελώντας σε διατεταγμένη υπηρεσία επιχειρεί σε συνάρτηση με την κυρίαρχη πολιτικο-οικονομική ελίτ , την διευθέτηση του τελικού σταδίου δλδ την μετατροπή της χώρας  μας σε Γερμανική αποικία και βιλαέτι της νέο-οθωμανικής Τουρκίας  αποδεχόμενοι δουλικά  τον Γερμανο-τουρκικό άξονα στην περιοχή της Ν. Ανατολικής Ευρώπης.

Ανασυγκρότηση της υπαίθρου –κοινωνική οικονομία αδυναμίες και προοπτικές

Το μίζερο και γκρίζο τοπίο της καθημερινότητας μας , η έλλειψη προοπτικής, ο ηθικός εξευτελισμός και η ανηλεής ενοχοποίηση της συλλογικής μας συνείδησης είναι τα μέσα της καθημερινής δολοφονίας ενός λαού που συστηματικά χρησιμοποιεί «η κατοχική Κυβέρνηση Τσολάκογλου….» -όπως αναφέρει η επιστολή του τραγικού αυτόχειρα –δολοφονημένου ΕΛΛΗΝΑ έξω από το Ελληνικό (;) Κοινοβούλιο.

Έλλειψη προοπτικής αφού μη κρατώντας καν τα προσχήματα της προεκλογικής περιόδου τα κόμματα-συνεργάτες των κατακτητών προμηνύουν  τα επόμενα μέτρα του Ιουνίου που θα οδηγήσουν σε πλήρη κατάρρευση την οικονομία και σε εξανδραποδισμό τα μεσαία στρώματα με αποτέλεσμα την πλήρη αντιστροφή της εικόνας της χώρας  μας τουλάχιστον με την μορφή που την γνωρίσαμε στην Μεταπολίτευση – και ιδιαίτερα στην τελευταία 20ετία-. Ο μεγάλος κίνδυνος που εξυφαίνεται είναι η απώλεια των παραγωγικών ηλικιών –και ιδιαίτερα των πιο μορφωμένων κομματιών- οι οποίες ωθούνται στην μετανάστευση κυρίως προς τον ευρωπαϊκό βορρά, με αποτέλεσμα  την βίαιη μετατροπή μας σε μια κλασική αποικία με μισθούς Βαλκανίων και συντάξεις πείνας  –στην Τρίτη ταχύτητα της Ευρωζώνης- και με εργατικό δυναμικό πακιστανικής και αφρικανικής εθνικότητας.