Για την Ευρωπαϊκή άμυνα.

 

Ιδιαίτερα κρίσιμη είναι η σημερινή σύνοδος κορυφής της Ε.Ε για την άμυνα και την ασφάλεια της Γηραιάς Ηπείρου. Το επίπεδο κρισιμότητας αποτυπώνεται στις δηλώσεις Μακρόν περί διάθεσης του πυρηνικού οπλοστασίου της Γαλλίας για την Ευρωπαϊκή άμυνα, έναντι της Ρωσικής απειλής. Στο τραπέζι των διαβουλεύσεων θα τεθεί το σχέδιο με τίτλο «Rearm Europe Plan» που προβλέπει χρηματοδοτικά κεφάλαια για εξοπλισμούς ως 800 δις € και ενεργοποίηση της ρήτρας διαφυγής ώστε οι αμυντικές δαπάνες των Κρατών να μην συνυπολογίζονται στα δημοσιονομικά ελλείμματα. Εξέλιξη ιδιαίτερα ευνοϊκή για την χώρα μας δεδομένου του υψηλού ποσοστού αμυντικών δαπανών στο ΑΕΠ που βαραίνουν το δημοσιονομικό έλλειμα. Οι τελικές αποφάσεις προβλέπονται δύσκολες λόγω του ενδεχόμενου βέτο από τον φίλο των Πούτιν και Τραμπ, Όρμπαν, δεδομένου του πλαισίου ομοφωνίας για αποφάσεις της Ε.Ε.

Γερμανία: ο υπονομευτής της Ευρώπης.

Η έκθεση Ντράγκι, όπως και η αντίστοιχη Λέτα λίγους μήνες πριν, αποτελούν τα πιο σημαντικά κείμενα της τρέχουσας περιόδου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο πολύπειρος  Ντράγκι, συνειδητοποιώντας το υπαρξιακό ζήτημα της Ευρώπης, αφενός λόγω των δυο πολέμων που  διεξάγονται στην αυλή της -Ανατολική Ευρώπη και Μέση Ανατολή- αφετέρου λόγω της υστέρησης της στον τεχνολογικό ανταγωνισμό έναντι της Κίνας και των ΗΠΑ, προτείνει ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ ριζικής επανεκκίνησης της οικονομίας. Ένα σχέδιο που κοστολογείται με επιπλέον πόρους από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς, ύψους 800^ων δις € ετησίως για την βιομηχανική ανασυγκρότηση και την αμυντική θωράκιση μέσω διακρατικών συμπράξεων, την έρευνα και την αξιοποίηση νέων τεχνολογικών εφαρμογών σε τομείς όπως η τεχνητή νοημοσύνη και οι κβαντικοί υπολογιστές, την δημιουργία  και συντήρηση δημόσιων υποδομών  για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης και την πράσινη μετάβαση, την απλούστευση των διαδικασιών κι ένα νέο πλαίσιο διακυβέρνησης.    

Η Γαλλία σε ακυβερνησία

 

Η συγκρότηση των Λαϊκών Μετώπων αποτέλεσε μια στρατηγική της Κομιντέρν για ευρύτερες συμμαχίες των κομμουνιστικών κομμάτων στην Ευρώπη με τους σοσιαλιστές και τα αστικοδημοκρατικά κόμματα, για την ανάσχεση του ελαύνοντα φασισμού από το 1934. Σε μια κριτική του ο Νίκος Πουλαντζάς, με αφορμή την βραχύβια Κυβέρνηση Λαϊκού Μετώπου στη Γαλλία το 1936 υπό τον Λέον Μπλούμ, εστιάστηκε στο ζήτημα της δημοκρατίας ως ζητούμενο συμμετοχής των λαϊκών μαζών στις πολιτικές διεργασίες των μετώπων καθώς και στην εθνικοποίηση του Λόγου της Αριστεράς. Αυτό όμως προσέκρουε στην γραφειοκρατική δομή των κομμουνιστικών κομμάτων και προϋπέθετε ριζική ανατροπή στην λειτουργία τους, θέτοντας σε προτεραιότητα αμεσο-δημοκρατικές λειτουργίες και εργατικά συμβούλια έναντι της πυραμιδωτής λειτουργίας του κομμουνιστικού ιερατείου και απογαλακτισμό από την Σοβιετική εξάρτηση.

Κρίση αντιπροσώπευσης

 

Αποτιμώντας τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών της 9^ης Ιουνίου,

Α. στο εσωτερικό πεδίο:

• το ύψος της αποχής, που έφτασε το 58% του εκλογικού σώματος, συνιστά από-νομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος και καθιστά προβληματική την διακυβέρνηση της ΝΔ. Παρά το εκκρεμές ζήτημα της εκκαθάρισης των εκλογικών καταλόγων, η τάση της αποχής διευρύνεται συνεχώς από τις Ευρωεκλογές του 2019, που ήταν στο 41%, τις εθνικές εκλογές του 2023, που ξεπέρασε το 47%, έως και τις δημοτικές εκλογές της ίδιας χρονιάς, όπου ο νέος δήμαρχος της Αθήνας εξελέγη με συμμετοχή μόλις του 26% του εκλογικού σώματος. Τα αίτια είναι πολλαπλά και θα πρέπει να απασχολήσουν την πολιτεία, πιο πέρα από τις συνήθεις εκτιμήσεις περί χαλαρής ψήφου ή της αποστολής μηνύματος δυσαρέσκειας στο κυβερνών κόμμα. Είχαμε πολλές φορές αναφερθεί ως ΑΡΔΗΝ , ίσως και αρκετά πρόωρα, στο οριστικό τέλος της ιστορικής περιόδου της Μεταπολίτευσης, με την χειρότερη εκδοχή διακυβέρνησης-αυτή του ΣΥΡΙΖΑ- που ολοκλήρωσε την Αριστερόστροφη ιδεολογική κυριαρχία των τελευταίων 50 χρόνων. Στο βαθμό που το Αριστερό πρόταγμα δεν υποκαταστάθηκε με ένα νέο εθνικό όραμα, την κοινωνική κρίση της μνημονιακής περιόδου διαδέχθηκαν μια βαθύτερη παρακμή και μηδενισμός που διαπερνούν εκτεταμένα κοινωνικά στρώματα και ηλικιακές ομάδες, η δε ανάταξη απαιτεί πολύ περισσότερα στο πεδίο της παιδείας και του πολιτισμού. Τα κόμματα έχοντας μετατραπεί στα χρόνια σε ιμάντες μεταβίβασης οικονομικών συμφερόντων, πρεσβειών, μεγαλο-δημοσιογράφων και επαγγελματιών της πολιτικής, έχουν αδρανοποιήσει πλήρως την κοινωνική συμμετοχή από τη διαμόρφωση θέσεων. Η κατάσταση των τοπικών οργανώσεων των κομμάτων είναι ενδεικτική όπως και η αδρανοποίηση θεσμών της τοπικής αυτοδιοίκησης (συνελεύσεις, δημοψηφίσματα κοκ) ή και της εκκλησίας, όπου οι πολίτες συνδιαμορφώνουν αποφάσεις που αφορούν στην ζωή τους. Η μετατροπή της πολιτικής σε lifestyle και θέαμα τηλεοπτικών αντιπαραθέσεων εδραιώνει την παθητικότητα, ιδιαίτερα των νεότερων, με αποτέλεσμα μόλις το 6% της ηλικιακής ομάδας 18 έως 25 να έχει ψηφίσει σε αυτές τις εκλογές. Η έλλειψη συμμετοχής των νέων στα κοινά σε μια γερασμένη χώρα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει τεράστιες προκλήσεις στο άμεσο μέλλον είναι ίσως η πιο θλιβερή διαπίστωση. Στο άλλο οργανικό κομμάτι του Ελληνισμού που απειλείται, στην Κύπρο, εξελέγη ο youtuber Φειδίας, σύμβολο της αντιπολιτικής, που βρήκε απήχηση σε ένα κοινό μέσα από ακρότητες στα κοινωνικά δίκτυα.

Ανακοίνωση Άρδην: Ευρωεκλογές χωρίς όραμα. Στασιμότητα και πολιτικό κενό

 

1. Η δυστοκία της πραγματικής διακυβέρνησης

Τις προηγούμενες ημέρες δημοσιοποιήθηκαν τα στοιχεία απορροφησιμότητας των πόρων από το Ταμείο Ανάκαμψης. Στο πεδίο όπου χωλαίνει περισσότερο η Ελλάδα, δηλαδή στον μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας, υλοποιήθηκαν μόνο τα 1,20 από τα 5,27 δισ.€ – δηλαδή το 22,9%. Αντ’ αυτού παρά την κάποια ανάπτυξη των εξαγωγών, δεν μπορούμε να ξεκολλήσουμε από το κλασικό μοντέλο: τουρισμός, οικοδομή, AirBNB, και τζόγος (στα 36 δισ. ευρώ ανήλθε το σύνολο των πονταρισμάτων το 2023, δηλαδή σχεδόν 20% του ΑΕΠ της χώρας!) Παράλληλα, οι επενδύσεις παραμένουν καθηλωμένες στο 14,0% του ΑΕΠ.  

Διαρκής αστάθεια

Ακόμα μια κατάληψη τάνκερ ελληνικών συμφερόντων από το καθεστώς του Ιράν στα στενά του Ορμούζ καθώς και νέα έκρηξη στα πολεμικά μέτωπα της Μέσης Ανατολής μετά τους βομβαρδισμούς των ανταρτών Χούθι στην Υεμένη από Αμερικανικά και Βρετανικά πλοία, στο νότιο πέρασμα της Ερυθράς θάλασσας. Τουλάχιστον 2000 εμπορικά πλοία έχουν αναγκαστεί να εκτρέψουν την πορεία τους από την Ερυθρά το τελευταίο διάστημα, επιλέγοντας τον περίπλου της Αφρικής με άμεσες συνέπειες στο εμπόριο 50 χωρών.

#Γαλλία: Επανάσταση ή διάλυση;

 

Μ’ ένα άρθρο του στη Figaro o Mathieu Bock-Côté καταρρίπτει τον χαρακτηρισμό ως εμφυλίου πολέμου των πρόσφατων βίαιων επεισοδίων στη Γαλλία, με το επιχείρημα ότι οι νεαροί εξεγερμένοι των προαστίων δεν θεωρούν τον εαυτό τους κομμάτι του ίδιου (Γαλλικού) λαού.

Έχουμε πολλές φορές αναφερθεί στο κοινωνικό χάσμα που προκλήθηκε στο εσωτερικό των Δυτικών κοινωνιών από την βίαιη αποβιομηχάνιση που συντελέσθηκε στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης των αρχών της δεκαετίας του 1990.

Κάλιο αργά παρά ποτέ….

Η πρόσφατη εξαγγελία του Πρωθυπουργού  για επιτάχυνση των ερευνών υδρογονανθράκων με ορίζοντα εξόρυξης το 2023 είναι στη σωστή κατεύθυνση εφόσον ολοκληρωθεί. Η ευθυγράμμιση του, όλο το προηγούμενο διάστημα,  με την Ευρωπαϊκή στρατηγική της πράσινης μετάβασης σε συνδυασμό με τον κορονωιό, οδήγησε τη χώρα σε πλήρη ενεργειακή εξάρτηση. Φτάσαμε να εισάγουμε το 82% των αναγκών μας-με το μεγαλύτερο μέρος να διέρχεται μέσω αγωγών από Τουρκία- ενώ  το 40% του φ.α και το 26% του πετρελαίου προέρχονται  από την Ρωσία! 

Για τις Γαλλικές εκλογές

Σήμερα το απόγευμα στις 19.30μμ στην Ξενοφώντος 4 συζητάμε για το διακύβευμα των Γαλλικών εκλογών.Οι βασικότεροι παράμετροι που θα κρίνουν την επιλογή Προέδρου στη Γαλλία και που σε μεγάλο βαθμό καθορίζουν την στάση των ψηφοφόρων στις Δυτικές χώρες αυτή την περίοδο είναι: η ακρίβεια, το μεταναστευτικό και η συλλογική ασφάλεια. 

 

COP 26: Η απειλή της κλιματικής αλλαγής, η αντιπαράθεση αναπτυγμένων-αναπτυσσόμενων χωρών και οι δυνατότητες για την Ελλάδα

 

Με απαισιοδοξία ως προς επίτευξη των στόχων μείωσης των αερίων του θερμοκηπίου και παρά την ηχηρή συμφωνία συνεργασίας ΗΠΑ-Κίνας,  ολοκληρώθηκε στις 12 Νοεμβρίου η 26^η Διάσκεψη των Μερών των Ηνωμένων Εθνών, για την Σύμβαση-Πλαίσιο της Κλιματικής Αλλαγής (COP26),  στη Γλασκώβη, υπό την αιγίδα του Ηνωμένου Βασιλείου. Η διάσκεψη διήρκεσε  12 μέρες  με την συμμετοχή πολιτικών ηγετών από 200 χώρες, εμπειρογνωμόνων, επιστημόνων, εκπροσώπων οικολογικών οργανώσεων και  ακτιβιστών.  Η απογοήτευση των μερών, που προβλήθηκε έντονα στα Δυτικά Μέσα Ενημέρωσης, αφορά στην αλλαγή της φράσης από  «σταδιακή κατάργηση» των εκπομπών άνθρακα σε «σταδιακή μείωση» τους, στο τελικό κείμενο συμπερασμάτων, μετά από παρέμβαση της Ινδίας, με την συνηγορία Κίνας και Ν Αφρικής, που ερμηνεύτηκε ως επιμονή των αναπτυσσόμενων χωρών  στην χρήση των ορυκτών καυσίμων. 

 

Νέος Κλιματικός Νόμος στον απόηχο της COP26

 

 

Από το βήμα της COP26  ο Έλληνας πρωθυπουργός υποστήριξε για ακόμα μια φορά  τους στόχους της “πράσινης μετάβασης” αναφερόμενος στην πλήρη απεξάρτηση της χώρας από τον λιγνίτη το 2028, ενώ προανήγγειλε νέο κλιματικό Νόμο  με  ποσοτικούς στόχους, αρχικά για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 55% έως το 2030 και για επίτευξη  της  ουδετερότητας των εκπομπών (net zero) το 2050. Οι στόχοι αυτοί θα επανεξετάζονται κάθε πέντε χρόνια βάση  Εθνικής Στρατηγικής για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή η οποία θα βασίζεται σε επιμέρους Περιφερειακά και Δημοτικά Σχέδια μείωσης των εκπομπών. Η παρακολούθηση της στρατηγικής θα ανατεθεί στο υπό σύσταση  Εθνικό Παρατηρητήριο για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή, το οποίο σε συνεργασία με την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία κι άλλους δημόσιους φορείς θα παρακολουθεί τα κλιματικά δεδομένα και θα παρέχει προγνώσεις.

Απο την ενεργειακή στην επισιτιστική κρίση

 

Η  αποτυχία της Ευρωπαϊκής στρατηγικής για την Πράσινη Μετάβαση

Δυσβάστακτες θα είναι οι  αυξήσεις στο ρεύμα, στη θέρμανση και στα μεταφορικά κόστη τον φετινό χειμώνα εξαιτίας της θεαματικής ανόδου της τιμής του φυσικού αερίου[1]και των δικαιωμάτων εκπομπής CO2 στην ευρωζώνη.

Που οφείλεται όμως η εκτίναξη της τιμής του φ.α στη Γηραιά Ήπειρο; Η γρηγορότερη επάνοδος της Κίνας  σε αναπτυξιακή τροχιά εντός του 2021, σε συνδυασμό με τις εκεί υψηλότερες τιμές αγοράς,έστρεψε  προς την Ασία την προσφορά των μεγαλύτερων ποσοτήτων του Ρωσικού   αερίου. Στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκαν κι οι  ΗΠΑ με παράλληλο περιορισμό  των εξαγωγών, επιλέγοντας την κάλυψη πρωτίστως των εσωτερικών αναγκών τους. Ο περιορισμός του εφοδιασμού της Ευρώπης με Αμερικάνικο LNG συνοδεύτηκε με την άρση των επιφυλάξεων τους για την εισροή Ρωσικού φυσικού αερίου μέσω του NordStream ΙΙ, που αναμένεται να ξεκινήσει την λειτουργία του από το τέλος του 21. Η περιορισμένη ζήτηση αερίου στην Ευρώπη λόγω καραντίνας, κατά το μεγαλύτερο διάστημα του 2021, οδήγησε στην ψευδαίσθηση περί επάρκειας αποθεμάτων, με  το 85% των κλεισμένων προθεσμιακών συμβολαίων να  λήγουν στις 31.12.2021.  Η παρατηρούμενη  αύξηση των τιμών διαμορφώνεται από το 15% των νέων συμβολαίων, αποτέλεσμα της αυξημένης ζήτησης μετά την καραντίνα και των μειωμένων ευρωπαϊκών αποθεμάτων σε επίπεδα 25% χαμηλότερα από αυτά της τελευταίας 5ετίας.

 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ

Αν θέλουμε να κάνουμε μια πρώτη αποτίμηση των αποτελεσμάτων των Ευρωεκλογών σε σχέση με την νέα κατανομή εδρών των διαφόρων πολιτικών ομάδων  στο Ευρωκοινοβούλιο προκύπτουν τα εξής χρήσιμα συμπεράσματα:

  1. Στην Κεντρική και Βόρεια  Ευρώπη παρατηρείται μια σταδιακή αλλά σταθερή υποχώρηση των παραδοσιακών κομμάτων: των Χριστιανοδημοκρατών (ΕΛΚ) και των Σοσιαλδημοκρατών (S&D).  Το Λαϊκό κόμμα κατέχει πλέον 179 από τις 216 θέσεις του Ευρωκοινοβουλίου, σημειώνοντας μεγάλη πτώση σε Γερμανία, Γαλλία & Ιταλία ενώ συγκρατεί ή/και αυξάνει οριακά κάποιες δυνάμεις σε Ελλάδα και στις χώρες των Βαλκανίων και της Αν. Ευρώπης. Οι Σοσιαλδημοκράτες που κατέχουν μόλις 153 από τις 185 έδρες, καταβυθίζονται σε Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία & Ιταλία ενώ διασώζονται στην Ιβηρική χερσόνησο (Ισπανία & Πορτογαλία) και στην Αν Ευρώπη. Τα αποτελέσματα αυτά θέτουν μείζον ζήτημα στην συγκυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών- Σοσιαλδημοκρατών στην Γερμανία. Στους χαμένους συγκαταλέγονται κι οι Ευρωπαίοι Συντηρητικοί που διατήρησαν  63 από τις 77 έδρες, αποτέλεσμα κυρίως  της συντριβής του Κόμματος της Τερέζα Μει στην Αγγλία και παρά την αύξηση της επιρροής του κόμματος του Ορμπαν (FIDESZ) στην Ουγγαρία.  

Η Γερμανία και το ΕΥΡΩ

Η συζήτηση που διεξάγεται στην καρδιά της Ευρωπαϊκής Ηγεμονίας για μια Εναλλακτική Νομισματική Πολιτική 

Στις 14 Απριλίου στο πλαίσιο μιας σύσκεψης  του νέου κόμματος Alternative für Deutschland (AFD), στο ξενοδοχείο Intercontinental του Βερολίνου , ο εκπρόσωπος του κόμματος Hans Olaf Henkel-πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γερμανών Βιομηχάνων- συναντήθηκε με μια σειρά πρώην ενεργών  στελεχών των σημαντικότερων Γερμανικών κομμάτων ήτοι των : CDU , FDP και SPD.

Η ηγεσία του νέου κόμματος δήλωσε προσανατολισμένη σε μια «πρωτοβουλία για την νέα κοινωνική οικονομία της αγοράς» με σκοπό την ματαίωση των βασικών αρχών του Κοινωνικού Κράτους της Γερμανίας όπως αυτές προσδιορίζονται στην Εθνική Νομοθεσία της χώρας. Εκφράστηκαν δε έντονες ανησυχίες για την πιθανότητα μιας ανεξέλεγκτης κατάρρευσης της Ευρωζώνης εφόσον συνεχιστεί η τρέχουσα πολιτική διάσωσης των χωρών της περιφέρειας που εφαρμόζει το επιτελείο των Χριστιανοδημοκρατών των Μέρκελ και Σόιμπλε. Για τους συμμετέχοντες είναι σχεδόν  βέβαιο πως η Γερμανία δεν θα μπορέσει εν τέλει ν ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της για την σταθεροποίηση της Ευρωζώνης και θα υποστεί αργά η γρήγορα τις συνέπειες του Ηγεμονισμού της.