Μ’ ένα άρθρο του στη Figaro o Mathieu Bock-Côté καταρρίπτει τον χαρακτηρισμό ως εμφυλίου πολέμου των πρόσφατων βίαιων επεισοδίων στη Γαλλία, με το επιχείρημα ότι οι νεαροί εξεγερμένοι των προαστίων δεν θεωρούν τον εαυτό τους κομμάτι του ίδιου (Γαλλικού) λαού.
Έχουμε πολλές φορές αναφερθεί στο κοινωνικό χάσμα που προκλήθηκε στο εσωτερικό των Δυτικών κοινωνιών από την βίαιη αποβιομηχάνιση που συντελέσθηκε στο πλαίσιο της παγκοσμιοποίησης των αρχών της δεκαετίας του 1990.
Τότε που οι εμβληματικές βιομηχανικές μονάδες μετατράπηκαν σε κουφάρια από σκουριασμένα παλιοσίδερα και το μαζικό βιομηχανικό προλεταριάτο οδηγήθηκε στα επιδόματα ανεργίας. Τότε που η σοσιαλδημοκρατία κι η προοδευτική διανόηση ευαγγελιζόταν μια Δύση του Hollywood, της Disney , των Mall και των Τραπεζών, που θα είχε εξοβελίσει δια παντός την παραγωγική εργασία στην Ασία και θα ανέθετε κάθε είδους βρώμικης και ανιαρής εργασίας στους νέο-εισερχόμενους μετανάστες.
Βιώνοντας την φτώχεια και την λουμπενοποίηση τα παιδιά της παλιάς βιομηχανικής τάξης, μέσα από τα ναρκωτικά και τις εξαρτήσεις, μεγάλωσαν με το μίσος και το φθόνο απέναντι στα φανταχτερά πολυπολιτισμικά μητροπολιτικά κέντρα και σε μια κοινωνία που ύψωνε συνεχώς προστατευτικά τείχη για την διατήρηση του πλούτου και των κεκτημένων της. Το υπόστρωμα της ταυτότητας των μουσουλμάνων του Μαγκρέμπ που μετοίκησαν στα προάστια του Παρισιού μετά τον πόλεμο της Αλγερίας την δεκαετία του 60, αναδύθηκε πιο ισχυρό στα παιδιά αυτών των οικογενειών, με την ισλαμική τζιχάντ να εκφράζει με κατακτητικούς όρους το μίσος τους στην λευκή ελίτ, βρίσκοντας εύφορο έδαφος μέσω των κοινωνικών δικτύων. Αυτό υποδηλώνει η τρέχουσα μηδενιστική έκρηξη που έβαλε στο στόχαστρο της μεταξύ άλλων δημόσια κτήρια, βιβλιοθήκες, σχολεία, δημαρχεία ακόμα και την βεβήλωση του μνημείου ολοκαυτώματος των 200 χιλ Γαλλαοεβραίων στα Ναζιστικά στρατόπεδα! Και μπορεί για τον Μαρξ η βία ν αποτελεί την «μαμή της ιστορίας», όμως καμία πιθανή ανατροπή του επάρατου καπιταλισμού που ευελπιστεί η Ανυπότακτη Γαλλία του Μελανσόν ή της Λενινιστικής Οικολογίας, που επενδύουν στο κοινωνικό υποκείμενο της νεολαίας των προαστίων, δεν πρόκειται να συμβεί. Γιατί κανένα νέο κοινωνικό πρόταγμα δε γεννιέται μέσα από το χάος και την καταστροφή που όπως εύστοχα παρατήρησε η γιαγιά του αδικοχαμένου Αλγερινού Nahel, δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο την καθημερινότητα των φτωχών ανθρώπων.
Η woke κουλτούρα της Αριστεράς και της Οικολογίας επιδιώκει να πληρώσουν οι Δυτικές κοινωνίες το αντίτιμο για το αποικιοκρατικό τους παρελθόν, παρέχοντας έτσι το άλλοθι και την νομιμοποίηση σε καθεστώτα όπως του Ιράν που εγκαλεί δημόσια την Γαλλική Κυβέρνηση για αντι-δημοκρατική συμπεριφορά και το Τουρκικό AKP που επιχαίρει τους εξεγερμένους νέους! Στην ίδια ατζέντα η δημογραφική έκρηξη στην Αφρική και στην Ασία θα επιλυθεί εντός του Ευρωπαϊκού εδάφους ακόμα κι αν αυτό σημάνει την μετατροπή της Ευρώπης σε Ευραφρική ή Ευρασία, σ αυτόν τον αιώνα.
Εν τέλει κάθε επαναφορά της μαζικής τυφλής βίας θα προκαλεί εξ αντανακλάσεως τον φόβο των γηγενών και το μεγαλύτερο πολιτισμικό χάσμα που θα ενισχύουν την ακροδεξιά. Μια χειραγωγούμενη ακροδεξιά από την Πουτινική απολυταρχία στο πλαίσιο ενός ιδιότυπου υβριδικού πολέμου υπονόμευσης της Κοινοβουλευτικής δημοκρατίας στη Δύση.
03.07.2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου