Το ιστορικό ΟΧΙ του Ιωάννη Μεταξά αποτελεί ύστατη προσπάθεια υστεροφημίας και αυτοκριτικής λίγο πριν το θάνατο του, όταν αναγνώρισε κι ο ίδιος τα τραγικά του λάθη την περίοδο 1909-1922 με κυριότερο αυτό της άρνησης του να συμμετάσχει ο Ελληνικός στρατός στην εκστρατεία της Καλλίπολης το 1915, συνεπικουρώντας τις δυνάμεις της Αντατ. Λάθη που απέρρεαν από την ιδεολογική ταύτιση του στον Α παγκόσμιο πόλεμο με τις κεντρικές ηπειρωτικές δυνάμεις και τον πρωσικό απολυταρχισμό που είχαν συνταχθεί με την Τουρκία και την Βουλγαρία, αποτελώντας την βασική αιτία του ενταφιασμού της Μεγάλης Ιδέας –δλδ της ολοκλήρωσης της επανάστασης του 21- και της μικρασιατικής καταστροφής. Μεταλλασσόμενος πλήρως 18 χρόνια μετά τα τραγικά γεγονότα της Σμύρνης αναγνωρίζει τον ναυτικό χαρακτήρα της Ελλάδας συντάσσεται με τις ναυτικές δυνάμεις και εμπνέει τον ηρωικό αγώνα των Ελλήνων κατά του φασισμού.