Οι ρίζες του σκανδάλου ΟΠΕΚΕΠΕ και ο παρασιτικός εκσυγχρονισμός

 

Δύο είναι τα σκέλη του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ: το πρώτο αφορά σε διοικητικές ελλείψεις και αστοχίες που επέφερε το πρόστιμο των 415 εκατ. Ευρώ από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την περίοδο 2017-2023 και το δεύτερο αυτό της κακοδιαχείρισης Ευρωπαϊκών κονδυλίων που κατέληγαν σε παράνομες επιδοτήσεις προσώπων, που ουδεμία σχέση είχαν με την παραγωγή στον πρωτογενή τομέα.

Πιο συγκεκριμένα, το πρώτο αφορά στις ελλείψεις σε σχέδια βόσκησης, με υπαίτιο τις Περιφέρειες, την μη ολοκλήρωση της κτηματογράφησης σε πολλές αγροτικές περιοχές και τις αστοχίες των ψηφιακών υποδομών που διαχειρίζονται τεχνικοί σύμβουλοι. Οι ελλείψεις αυτές που αποτελούσαν προαπαιτούμενο στην εκχώρηση και διάθεση ευρωπαϊκών κονδυλίων, σύμφωνα με τον Κανονισμό, επισύρουν διοικητικό πρόστιμο που θα επιστραφεί στην Κοινότητα από το Ελληνικό δημόσιο μέσω δημοσιονομικής διόρθωσης ή συμψηφισμό με μελλοντικές επιχορηγήσεις. Το δεύτερο συνιστά απάτη που εξετάζεται από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία και εμπίπτει στην αρμοδιότητα της δικαιοσύνης. Για την αποκατάσταση του κοινού περί δικαίου αισθήματος η διαδικασία θα πρέπει να ολοκληρωθεί με επιστροφή των χρημάτων από όσους παρανόμως τα καρπώθηκαν, με καταλογισμούς οφειλών στα προσωπικά ΑΦΜ.

Οι παράνομες επιδοτήσεις αποτελούν διαχρονικό και διακομματικό σκάνδαλο που εκτοξεύτηκε μετά το 2000, όταν τα ευρωπαϊκά κονδύλια έγιναν το βασικότερο μέσο διατήρησης και αναπαραγωγής του πελατειακού συστήματος. Ήταν το 2003 που η αναθεωρημένη ΚΑΠ αποσυνέδεε τις επιδοτήσεις από την παραγωγή (decoupling), μέτρο που χαιρετίστηκε ως προοδευτικό από τους τότε αγροτοσυνδικαλιστές παρ’ ότι συνέβαλε στην διατροφική εξάρτηση από τον Βορρά και τις Τρίτες χώρες.

Ένας σημαντικός αριθμός συμπολιτών αξιοποιώντας τις κομματικές διασυνδέσεις προσέτρεξε στην εκμετάλλευση της ευκαιρίας δηλώντας απλά εκτάσεις. Ένα ολόκληρο σύστημα πλουτισμού χωρίς κόπο, αφού και την εναπομείνουσα παραγωγή την είχαν αναλάβει οι μετανάστες, που έχουμε προσδιορίσει ως «παρασιτικό εκσυγχρονισμό» με ηθικές και αξιακές επιπτώσεις στο κοινωνικό σώμα. Βασική αιτία που οδήγησε στην χρεωκοπία του 2009 στα 3 Μνημόνια και στην υποθήκευση του δημόσιου πλούτου.

Σήμερα τα ψηφιακά μέσα, η κτηματογράφηση, οι δασικοί χάρτες, οι δορυφορικές καλύψεις, τα διαλειτουργικά συστήματα, αποτελούν εργαλεία που μπορούν να εντοπίσουν έγκαιρα τον παραγωγό ρίγανης ή τον κτηνοτρόφο χωρίς ζωικό κεφάλαιο των 200 ή 300 χιλ € ετησίως, δηλώνοντας εκτάσεις σε οροσειρές, χαράδρες ή και σε οικόπεδα εντός πόλεων! Το έωλο ερώτημα είναι αν υπάρξει πραγματική πολιτική βούληση και κυρίως αν υπάρξει πραγματική κάθαρση, προς όφελος του παραγωγικού και υγιούς κομματιού της κοινωνίας.

Δημοσιεύτηκε στην Huffigton Post 30.06.2025