Με αφορμή την
συμπλήρωση 2 χρόνων από τον θάνατο του μεγάλου μας σκηνοθέτη Θ. Αγγελόπουλου, η
Ταινιοθήκη της Ελλάδας πραγματοποιεί αφιέρωμα στις τις ταινίες του. Αφορμή του
σημειώματος αποτέλεσε μια ταινία σταθμός –η πρώτη μεγάλου μήκους του σκηνοθέτη
που βγήκε στις αίθουσες των κν/φων το 1970 και σηματοδότησε την έναρξη της
περιόδου του νέου ελληνικού κιν/φου-: η Αναπαράσταση. Ο Θ.Α κάνει κάτι «δικό μας» σε αντιπαράθεση με τις γρήγορες
εικόνες του Δυτικού κιν/φου, αποτυπώνοντας
συγκλονιστικά το πορτρέτο της ελληνικής επαρχίας, σε άσπρο-μαύρο, με
ομίχλη και βροχή ,σπάζοντας την ησυχία του τοπίου με Ηπειρώτικα μοιρολόγια. Το
στυλ αυτό αποτέλεσε την ιδιαίτερη έκφραση του σκηνοθέτη σ όλη την μετέπειτα
πορεία του.
Η ταινία
διαπραγματεύεται μια συγκλονιστική δολοφονία που έγινε τον Απρίλη του 1968, στο
χωριό Πολυνέρι Θεσπρωτίας –ορεινός οικισμός μεταξύ Σιβότων και Πλαταριάς-, με θύμα τον Χαρίσι Πάντο και
θύτες, την γυναίκα του Αγγελική και τον εραστή της –αγροφύλακα- Κώστα Τζώρτζη.
Την πραγματοποίηση του εγκλήματος που διαπράχθηκε στο σπίτι του θύματος –λίγες
μέρες μετά την επιστροφή του από την
Γερμανία που δούλευε μετανάστης-, ακολούθησε η ταφή του στον κήπο του σπιτιού
από τους θύτες, οι οποίοι διέδωσαν ότι επέστρεψε στη Γερμανία. Ο Αγγελόπουλος
διαφορετικά από τον Ντοστογιέφσκι στο «Έγκλημα και Τιμωρία» δεν προσεγγίζει την
ευκαιρία της μετάνοιας και της τελικής λύτρωσης
αφού εκλείπει παντελώς κάθε αναφορά στην πνευματική διάσταση – δεν αναφέρεται
πουθενά πχ η στάση του ιερέα του χωριού έναντι του γεγονότος-. Η Αγγελική και ο
Κώστας δικάζονται σε ισόβια δεσμά και εκτίουν την ποινή τους χωρίς μεταμέλεια
στις φυλακές της Κέρκυρας .
