ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ

Αν θέλουμε να κάνουμε μια πρώτη αποτίμηση των αποτελεσμάτων των Ευρωεκλογών σε σχέση με την νέα κατανομή εδρών των διαφόρων πολιτικών ομάδων  στο Ευρωκοινοβούλιο προκύπτουν τα εξής χρήσιμα συμπεράσματα:

  1. Στην Κεντρική και Βόρεια  Ευρώπη παρατηρείται μια σταδιακή αλλά σταθερή υποχώρηση των παραδοσιακών κομμάτων: των Χριστιανοδημοκρατών (ΕΛΚ) και των Σοσιαλδημοκρατών (S&D).  Το Λαϊκό κόμμα κατέχει πλέον 179 από τις 216 θέσεις του Ευρωκοινοβουλίου, σημειώνοντας μεγάλη πτώση σε Γερμανία, Γαλλία & Ιταλία ενώ συγκρατεί ή/και αυξάνει οριακά κάποιες δυνάμεις σε Ελλάδα και στις χώρες των Βαλκανίων και της Αν. Ευρώπης. Οι Σοσιαλδημοκράτες που κατέχουν μόλις 153 από τις 185 έδρες, καταβυθίζονται σε Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία & Ιταλία ενώ διασώζονται στην Ιβηρική χερσόνησο (Ισπανία & Πορτογαλία) και στην Αν Ευρώπη. Τα αποτελέσματα αυτά θέτουν μείζον ζήτημα στην συγκυβέρνηση Χριστιανοδημοκρατών- Σοσιαλδημοκρατών στην Γερμανία. Στους χαμένους συγκαταλέγονται κι οι Ευρωπαίοι Συντηρητικοί που διατήρησαν  63 από τις 77 έδρες, αποτέλεσμα κυρίως  της συντριβής του Κόμματος της Τερέζα Μει στην Αγγλία και παρά την αύξηση της επιρροής του κόμματος του Ορμπαν (FIDESZ) στην Ουγγαρία.  

2    2.      Κερδισμένοι στο στρατόπεδο των υποστηρικτών της Παγκοσμιοποίησης και της Ευρωπαϊκής Ιδέας είναι  οι  Φιλελεύθεροι ( ALDE&R) με αύξηση των εδρών τους από 69 σε 105. Τον τόνο σ αυτή την ομάδα δίνει  το παράδειγμα του Μακρόν στην Γαλλία παρά την ήττα που υπέστη ως αποτέλεσμα των  κοινωνικών πιέσεων  που δέχτηκε από το Κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων. Παράδειγμα που  βρίσκει μιμητές σε Γερμανία κι Αγγλία όπου οι Φιλελεύθεροι σημείωσαν κέρδη από την μεταστροφή  ενός μέρους των Ευρω-σκεπτικιστών μετά τις παλινωδίες του Brexit. Αντίστοιχη αύξηση εμφανίζουν και οι Πράσινοι (VERTS) που έφτασαν στις 69 από τις 52 έδρες, σημειώνοντας μεγάλη άνοδο σε Γερμανία, Γαλλία και Αγγλία, χώρες με παράδοση στην κοινωνία των πολιτών και με ισχυρά αντανακλαστικά στις οικολογικές παρενέργειες του αναπτυξιακού μοντέλου όπου στην τρέχουσα συγκυρία τον τόνο δίνει το «ενεργειακό».

3   3.   Την κύρια τάση των Ευρω-σκεπτικιστών  όμως την καρπώθηκε η  ομάδα της “Ευρώπης των Εθνών και της Ελευθερίας” (ΕΕΕ)  φτάνοντας στις 58 από 36 έδρες, κυρίως λόγω της ανόδου του Κόμματος της Λεπέν στην Γαλλία και του Σαλβίνι στην Ιταλία με κύρια ζητήματα στην ατζέντα: την διαχείριση του Μεταναστευτικού, την προάσπιση της Χριστιανικής Ευρώπης   και της αντιπαράθεσης με την Γερμανική οικονομική επικυριαρχία. Αντίστοιχα κέρδη σημείωσε κι η ομάδα της  «Ευρώπης της Ελευθερίας και της Άμεσης Δημοκρατίας» (EFDD) αυξάνοντας την δύναμη της  από 42 σε 54 έδρες,  ομάδα στην οποία συμμετέχουν το Αγγλικό κόμμα του Brexit που πρώτευσε και το Γερμανικό ξενο-φοβικό κόμμα  της Εναλλακτικής για την Γερμανία (AfD) που αύξησε τα ποσοστά του κυρίως στην Αν Γερμανία.

4    4.   Σημαντική τέλος είναι η μείωση της επιρροής της Ευρωπαϊκής Αριστεράς που διατήρησε  38 από τις 52 έδρες που κατείχε. Μείωση που οφείλεται σε πτώση του Γερμανικού DIE LINKE , των Ποδέμος στην Ισπανία, της Ιταλικής Αριστεράς και ….του ΣΥΡΙΖΑ.

Τα αποτελέσματα αυτά αντανακλούν:

·         τον βαθύτερο μετασχηματισμό της κοινωνικής συγκρότησης των μεσαίων και χαμηλότερων στρωμάτων στην Γηραιά Ήπειρο, αποτέλεσμα της  κρίσης της Δυτικής Παγκοσμιοποίησης και της σταδιακής απώλειας οικονομικής ισχύος της Γηραιάς Ηπείρου έναντι του Ασιατικού πόλου,

·         της νέας δυναμικής του Έθνους Κράτους ως υποκειμένου στην διαπραγμάτευση των όρων συλλογικής επιβίωσης σε συνθήκες κρίσης

·         της αμυντικής περιχαράκωσης που προκαλούν τα αυξημένα ρεύματα των μεταναστευτικών ροών από τον ισλαμικό κόσμο κι από περιοχές με ραγδαία πληθυσμιακή αύξηση προς την δημογραφικά συρρικνωμένη Ευρώπη

Η διαχείριση του Brexit και ο επαναπροσδιορισμός της σχέσης Αγγλίας –ΗΠΑ με διακυβέρνηση  Τράμπ, οι σχέσεις Ευρώπης-Ρωσίας αλλά και η Ευρωπαϊκή στρατηγική έναντι των Βαλκανίων, της Τουρκίας και της Μέσης Ανατολής, αποτελούν καθοριστικές παραμέτρους  που εξαφανίστηκαν  από την συζήτηση στην πολλαπλή προεκλογική περίοδο που διανύσαμε. Τα πρόσωπα άλλωστε που εκλέχθηκαν για να εκπροσωπήσουν την χώρα στο Ευρωκοινοβούλιο –πλην ελαχίστων εξαιρέσεων-, αντανακλούν το επίπεδο της συζήτησης στη χώρα για την Ευρώπη και δεν προοιωνίζουν το καλύτερο μέλλον για την χώρα μας.