ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ

Όταν η αγάπη σας γνέφει, ακολουθείστε την,
Παρόλο που οι δρόμοι της είναι σκληροί κι απότομοι.
Και όταν τα φτερά της σας τυλίξουν, δοθείτε της.
Παρόλο που το ξίφος που είναι κρυμμένο ανάμεσα στα φτερά της μπορεί να

σας πληγώσει.



Και όταν σας μιλά, πιστεύτε την.
Παρόλο που η φωνή της μπορεί να συντρίψει τα όνειρά σας σαν τον βοριά

που τον κήπο ερημώνει.
Γιατί όπως η αγάπη σας στεφανώνει, έτσι και θα σας σταυρώσει.

Όπως είναι για το μεγάλωμά σας, έτσι είναι και για το κλάδεμά σας.
Όπως ανεβαίνει στην ψηλότερη κορφή σας και χαϊδεύει τα

τρυφερότερα κλαδιά σας που ριγούν στον ήλιο.
Έτσι θα κατέβει και στις ρίζες σας και θα τις τραντάξει στην προσκόλλησή τους στην γη.
Σαν δεμάτια καλαμπόκι σας μαζεύει κοντά της.
Σας χτυπά στο αλώνι για να σας γυμνώσει.
Σας κοσκινίζει για να σας απαλλάξει από τους φλοιούς.
Σας αλέθει μέχρι να γίνετε λευκοί.
Σας ζυμώνει μέχρι να γίνετε μαλακοί.
Και μετά σας στέλνει στην ιερή φωτιά της, για να γίνετε ιερό ψωμί για το ιερό συμπόσιο τουΘεού.
Όλα αυτά τα πράγματα θα σας κάνει η αγάπη για γνωρίσετε τα

μυστικά της καρδιάς σας και στη γνώση αυτή να γίνετε ένα κομμάτι από την καρδιά της Ζωής.

Αν όμως στο φόβο σας αναζητήσετε μόνο τη γαλήνη της αγάπης και την απόλαυσή της.
Τότε θα είναι καλύτερα να σκεπάσετε την γύμνια σας και να φύγετε από το αλώνι της
αγάπης.
Σε έναν κόσμο δίχως εποχές, όπου θα γελάτε, αλλά όχι με όλο σας το γέλιο, και θα
κλαίτε, αλλά όχι με όλο σας το δάκρυ.
Η αγάπη δε δίνει τίποτε άλλο από τον εαυτό της και δεν παίρνει τίποτα παρά από τον
εαυτό της.
Η αγάπη δεν κάνει τίποτα κτήμα της ούτε και γίνεται η ίδια κτήμα.
Γιατί η αγάπη αρκείται στην αγάπη.
Όταν αγαπάτε δε θα πρέπει να λέτε: "Ο Θεός είναι μέσα στην καρδιά μου",

αλλά μάλλον: "Είμαι μέσα στην καρδιά του Θεού".
Και μη νομίζετε ότι μπορείτε να κατευθύνετε την πορεία της αγάπης, γιατί η αγάπη, αν
σας βρει άξιους, θα κατευθύνει αυτή την πορεία σας.

Η αγάπη δεν έχει καμιά άλλη επιθυμία από το να εκπληρώσει τον εαυτό της.
Αλλά αν αγαπάτε και επιμένετε να έχετε επιθυμίες, ας είναι τούτες οι επιθυμίες σας:
Να λιώσετε και να γίνετε σαν ένα τρεχούμενο ρυάκι, που τραγουδά τη

μελωδία του στη νύχτα.
Να γνωρίσετε τον πόνο της πολύ μεγάλης τρυφερότητας.
Να πληγωθείτε από την ίδια σας την κατανόηση της αγάπης.
Και να αιμορραγήσετε πρόθυμα και χαρούμενα.
Να ξυπνήσετε το ξημέρωμα με μια φτερωτή καρδιά και να

ευχαριστήσετε για μια ακόμα μέρα αγάπης.
Να αναπαυθείτε το μεσημέρι και να συλλογιστείτε την έκσταση της αγάπης.
Να γυρίσετε σπίτι το βράδυ με ευγνωμοσύνη.
Και μετά να κοιμηθείτε με μια προσευχή για τον αγαπημένο στην

καρδιά κι έναν ύμνο επαίνου στα χείλη.

Από τον Κήπο του προφήτη.