Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2023

Οι εκλογές του 2023 και η ανεπάρκεια του πολιτικού συστήματος.

Οι  εκλογικές αναμετρήσεις σε Ελλάδα, Κύπρο και Τουρκία εντός του 2023 θα καθορίσουν εν πολλοίς το αν ο Ελληνισμός στο πλαίσιο της νέας πλανητικής διαίρεσης Δύσης –Ευρασίας, καταστεί ο ακρίτας προάσπισης των αξιών του ελεύθερου και δημοκρατικού κόσμου ή εάν θα τεθεί σε τροχιά υποταγής στον νέο-οθωμανισμό. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Η  αντιπαράθεση του Ελληνικού κόσμου με την Ασιατική βαρβαρότητα από τους Πέρσες στους Μηδικούς πολέμου και τους Σελτζούκους Τούρκους από το Μάτζικερτ μέχρι το 1922 και το 1974, οδηγείται σήμερα στην οριστική της κρίση. Η Τουρκία που λόγω των δικών μας ιστορικών λαθών γιγαντώθηκε δεν θα μπορέσει να ολοκληρώσει την μετατροπή της σε περιφερειακή δύναμη με αξιώσεις στον 21 αιώνα εάν δεν υποτάξει τον Ελληνισμό. Η δε Ελλάδα  που βρίσκεται σε φάση ιστορικής παρακμής δεν θα μπορέσει να διατηρηθεί ως αυτόνομο συλλογικό υποκείμενο αν δεν αποκτήσει ένα νέο εθνικό όραμα και δεν αποδείξει εν τοις πράγμασι ότι αποτελεί συνέχεια ενός μεγάλου πολιτισμού που άρδευε τον Κόσμο. 

 Αν στην Κύπρο η εκλογή του Μητροπολίτη Γεωργίου αποτελεί  θετική εξέλιξη για το εθνικό μας ζήτημα που φαίνεται ότι θα καθορίσει ανάλογα τις εξελίξεις στην εκλογική αναμέτρηση του Φεβρουαρίου, το «εν Αθήναις σεσηπός κέντρον»  αποτελεί τον μεγάλο ασθενή. Η Δεξιά φιλελεύθερη παράταξη παρά τις σημαντικές επιτυχίες της στο πεδίο, από την επιχείρηση στον Έβρο, την επαν-ενεργοποίηση των εξοπλιστικών προγραμμάτων, το φύλαγμα των θαλάσσιων συνόρων και την πρόσφατη επίσκεψη του πρωθυπουργού στα ξεχασμένα επί 30 χρόνια μειονοτικά χωριά της Βορείου Ηπείρου,  δεν μπορεί να υπερβεί το κατευναστικό δόγμα της μεταπολιτευτικής ελίτ και την ανυπαρξία οράματος. Στο Χριστουγεννιάτικο μήνυμα του ο πρωθυπουργός  αναφέροντας βιβλία που προτείνει να διαβαστούν, μεταξύ άλλων  για το 1922  αναφέρει  έναν συγγραφέα που στο βιβλίο του  χαρακτηρίζει τυχοδιωκτική την Μικρασιατική εκστρατεία και τον Ελληνικό Μεγαλο-ιδεατισμό πηγή των δεινών που ακολούθησαν! Ο Δήμαρχος Αθηναίων πλειοδοτεί σε  καμπάνια Ευρωπαίων δημάρχων υποστήριξης του Ιμάμογλου από τις ποινικές διώξεις του καθεστώτος Ερντογάν ταυτίζοντας τον με την δημοκρατία, αποκρύπτοντας όμως το σκληρό Κεμαλικό του  υπόστρωμα. Σημαίνον στέλεχος της Κυβέρνησης και σημαντικός γνώστης των Ελληνο-τουρκικών προτείνει με δήλωση του τον εξοπλισμό της Τουρκίας με F-16 με το επιχείρημα της παραμονής της  στο δυτικό στρατόπεδο και την αποτροπή της πρόσδεσης της στη Ρωσία. Η δήλωση φαίνεται σαν να αγνοεί σκόπιμα την ευνοϊκή συγκυρία της παραμονής του Μπομπ Μενέντεζ στη θέση του προέδρου της επιτροπής εξωτερικών σχέσεων της Γερουσίας που αντιτίθεται στον  εξοπλισμό της Τουρκίας με Αμερικανικά F-16 τα οποία προφανώς και θα χρησιμοποιήσει επιθετικά κατά της Ελλάδας και της Κύπρου καθώς και την μεγαλειώδη  καμπάνια της Ελληνικής ομογένειας «no jets for Turkey».Αγνοεί επίσης  την στρατηγική υποστήριξη της Ρωσίας ώστε να καταστεί η Τουρκία πυρηνική δύναμη με την κατασκευή και δεύτερου  πυρηνικού εργοστασίου με Ρωσική τεχνολογία.  Και εν τέλει όσο  η Τουρκία απομακρύνεται από την Δύση αναλαμβάνοντας ρόλο ενδιάμεσου μεταξύ Δύσης & Ρωσίας τόσο αναβαθμίζεται γεωπολιτικά η Ελλάδα εντός της Δύσης. Ο σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του πρωθυπουργού κος Ντόκος σε άρθρο του στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ στις 2/1/2023 σχετικά με την διαμόρφωση νέου εθνικού δόγματος, αναφέρει για την οριοθέτηση της ΑΟΖ ότι «αν δεν καταστεί εφικτή η επέκταση των χωρικών υδάτων σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο θα επιδιωχθεί η παραπομπή του ζητήματος σε διεθνές δικαιοδοτικό όργανο». Αυτά γράφονται την στιγμή που η Ελλάδα έχει το momentum της επέκτασης της ΑΟΖ στην Κρήτη ακυρώνοντας το Τουρκο-λιβυκό μνημόνιο μετά την παραχώρηση στην ΕΧXΟΝ των θαλασσίων οικοπέδων ερευνών  για υδρογονάνθρακες  και την μονομερή ανακήρυξη της Αιγυπτιακής ΑΟΖ.

Κι αν η Κυβέρνηση σ’ αυτή την κρίσιμη φάση αντανακλά τα χαρακτηριστικά της εγχώριας παρασιτικής ελίτ η  αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ έχει καταστεί ιδεολογικά  προέκταση της Τουρκικής άρχουσας τάξης. Αντί λοιπόν να στηλιτεύσει τα  κενά της Κυβέρνησης ως προς την αποτελεσματική αντιμετώπιση της επιθετικότητας της Τουρκίας,  κάνοντας ουσιαστικές προτάσεις για την ενίσχυση της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας, το παραγωγικό μοντέλο, την δημογραφία -την στιγμή που η χώρα χάνει ετησίως μια πόλη σαν την Καβάλα-, τις κοινωνικές και περιφερειακές ανισότητες με το άδειασμα των συνοριακών νομών κοκ, επιδίδεται σ ένα κρεσέντο μικρο-ελλαδισμού και κομματικής φαυλότητας. Σε συνθήκες επικείμενης πολεμικής σύγκρουσης, επιτίθεται κατά του αρχηγού του στρατού στρατηγού Φλώρου, ενώ μέσω των υποκλοπών στηλιτεύει την αποστολή της εθνικής υπηρεσίας πληροφοριών που απαιτείται να παρακολουθεί οποιονδήποτε στη βάση ενδείξεων μπορεί να υπονομεύει την εθνική κυριαρχία, σε οποιαδήποτε πολιτειακή βαθμίδα κι αν βρίσκεται. Με το πρόσχημα του ανθρωπισμού και της ειρήνης δεν ψηφίζει τις αμυντικές δαπάνες στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2023, υιοθετεί  την τουρκική προπαγάνδα περί νεκρού παιδιού στην νησίδα του Έβρου, επιδίδεται  σε καταγγελίες κατά τις χώρας για τα push back του Λιμενικού και υποστηρίζει  επικεφαλής ΜΚΟ   που φέρουν καταγγελίες περί σύστασης εγκληματικής οργάνωσης συνεργαζόμενοι για ίδιο οικονομικό όφελος με δουλεμπορικά κυκλώματα και το Τουρκικό κράτος. Ο ανθρωπισμό της όμως είναι επιλεκτικός αφού αγνοεί τις εκατόμβες νεκρών και τους χιλιάδες εκτοπισμένους Ουκρανούς και Έλληνες από την Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Όπως αντίστοιχα η αντι-εξουσιαστική  ευαισθησία, ο φεμινισμός κι η αντι-πατριαρχία αγνοούν τα πογκρόμ του Ιρανικού καθεστώτος και τους εκεί νεκρούς από την αστυνομία κατά την διάρκεια των μεγάλων κινητοποιήσεων για την γυναικεία χειραφέτηση στο ισλάμ. Τα δε άκρα σε δεξιά και αριστερά από τον Βελόπουλο μέχρι τον Λαφαζάνη  πλειοδοτούν σε φιλο-ρωσισμό ενώ ακόμα κι ο θάνατος του Κωνσταντίνου έγινε πεδίο στείρας πολιτικής αντιπαράθεσης με τους ακροδεξιούς να διαγκωνίζονται για τον προσεταιρισμό της φιλοβασιλικής βάσης της ΝΔ. Εν τέλει όλοι αυτοί συντελούν στην πριμοδότηση του φυλακισμένου Κασιδιάρη που έχει πολλές πιθανότητες να εισέλθει στη Βουλή αν δεν υπάρξουν απαγορευτικές αποφάσεις της δικαιοσύνης για το κόμμα του. 

Εκτός από την τύχη του ΚΙΝΑΛ, αν εν τέλει προσεταιριστεί τον ΣΥΡΙΖΑ στο όνομα της «προοδευτικής κυβέρνησης», το πλέον σημαντικό για τις επερχόμενες εκλογές  αποτελεί η χρονική επιλογή της διεξαγωγής τους και το χρονικό διάστημα της υπηρεσιακής κυβέρνησης μέχρι να σχηματιστεί κυβέρνηση, δεδομένης της απλής αναλογικής. Διάστημα κατά το οποίο θα πρέπει να είμαστε σε μέγιστη ετοιμότητα προκειμένου να αντιμετωπίσουμε πιθανή επιθετική ενέργεια της γείτονος με ότι αυτό συνεπάγεται. 

Δημοσιεύτηκε στο 181ο φύλλο της εφ. ΡΗΞΗ 21.01.2023

Δεν υπάρχουν σχόλια:

1000 μέρες Ουκρανική αντίσταση.

  Τα τελευταία 25 χρόνια γινόμαστε μάρτυρες της παλινόρθωσης δυο μεγάλων αυτοκρατοριών στην ευρύτερη γειτονιά μας: της Ρώσικης και της Οθωμα...