Ανακοίνωση της δημοτικής παράταξης «Αθήνα για την Ελλάδα»

Η συγκρότηση της δημοτικής παράταξης Αθήνα για την Ελλάδα, το 2019 αποτέλεσε  στοίχημα εναντίωσης στην παρακμή της πρωτεύουσας, συνέπεια του εγγενούς μικρο-ελλαδισμού που διέπει το Κράτος και τις ελίτ. Το εγχείρημα ξεπερνούσε τα όρια μιας τυπικής δημοτικής παράταξης, θέτοντας ένα ευρύτερο εναλλακτικό όραμα για την πρωτεύουσα, αντάξιο του πολιτισμού και της διαχρονίας της, στηλιτεύοντας παράλληλα τον Αθηνοκεντρισμό που απομυζά κάθε εγχείρημα ανάταξης της περιφέρειας και του Ελληνισμού. Παρά την έλλειψη μηχανισμών στήριξης και προβολής, ο Αθηναϊκός λαός τίμησε με την ψήφο του την παράταξη με 4.600 ψήφους και ποσοστό 2,21% που της εξασφάλισε   μια θέση  στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης.

Η συμμετοχή του Γιώργου Καραμπελιά ως δημοτικού συμβούλου αποτέλεσε μια σημαντική τομή για την Αθήνα. Οι παρεμβάσεις του στηλίτευσαν τον  εθνομηδενισμό στην πιο καίρια πτυχή της στην πόλη, το μεταναστευτικό και την πληθυσμιακή αλλοίωση που επιφέρει  στις  γειτονιές των δημοτικών διαμερισμάτων πέριξ του ιστορικού κέντρου, αλλά και την πατριδοκαπηλία των ακροδεξιών σχημάτων και ιδιαιτέρως του νεο-ναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής του Κασιδιάρη, που επενδύουν στον φόβο και στην ανασφάλεια των  πληβειακών και εγκαταλειμμένων κοινωνικών στρωμάτων της πόλης.

Κύριο στοιχείο αντιπολίτευσης στην πολιτική της διοίκησης Μπακογιάννη, αποτέλεσε η κριτική στην διχοτομία της πόλης μεταξύ ενός υπερ-τουριστικοποιημένου κέντρου και των «τριτοκοσμικών» προαστίων της, αντίστοιχο  των δυτικών μεγαλουπόλεων την περίοδο της παγκοσμιοποίησης. Ένα μοντέλο που συσσωρεύει στο κέντρο υπερκέρδη από υπηρεσίες υψηλών προδιαγραφών στον τουριστικό τομέα, απολαμβάνει τα οφέλη και τις επενδύσεις της νέας οικονομίας στους τομείς της ψηφιακής  και της πράσινης μετάβασης την ίδια ώρα που στα προάστια οξύνονται οι κοινωνικές αντιθέσεις, η φτώχεια, οι υποβαθμισμένες υποδομές, οδηγώντας σε ταυτοτικές συγκρούσεις και γενικευμένη ανασφάλεια.

Στην αθηναϊκή πραγματικότητα η εξέλιξη αυτού του μοντέλου οδηγεί σε υπαρξιακές κρίσεις  τον Ελληνισμό αφού αναπαράγει μέσω του υδροκεφαλισμού τα παρασιτικά χαρακτηριστικά της οικονομίας, στερώντας από την πόλη την παραγωγική της δυναμική. Η υπερ-τουριστικοποίηση οξύνει το στεγαστικό πρόβλημα λόγω του AIRbnb και της ρευστοποίησης των κατοικιών από τα Funds, που εκτός της κερδοσκοπίας πλήττει την δημογραφία, αφού τα υπέρογκα ενοίκια δυσκολεύουν το ξεκίνημα της ζωής των νέων ζευγαριών. Ταυτόχρονα η συγκέντρωση πληθυσμών με μουσουλμανική ταυτότητα επιτείνει τις ασύμμετρες απειλές στην πρωτεύσασα σε συνθήκες υβριδικού πολέμου και απειλής του Ελληνισμού από τον ελαύνοντα νέο-οθωμανισμό και το αναθεωρητικό ισλάμ.

Εξ ου και η κριτική στον μεγάλο περίπατο που ξεκίνησε εν μέσω πανδημίας για την οικολογικοποίηση του κέντρου, δεν αποτέλεσε στην  δική μας οπτική  απλά  ανάδειξη περιπτώσεων διασπάθισης δημόσιου πλούτου και  επιβεβαίωσης της διαπλοκής της δημοτικής αρχής με τα εργολαβικά συμφέροντα, αλλά συνέπεια μιας νέας πολιτικής ορθότητας για το αύριο της πόλης, εκπορευόμενης από την εγχώρια και διεθνή  ελίτ και τα ινστιτούτα τους: ίδρυμα Σόρος, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση, Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης  κοκ.

Τα όσα διαδραματίστηκαν την τελευταία τετραετία, επιβεβαίωσαν μέχρι κεραίας τις προγραμματικές θέσεις του συνδυασμού μας:

• η παρόξυνση της τουρκικής επιθετικότητας απαξίωσε κάθε πολιτική κοσμοπολιτισμού και ανοιχτών συνόρων, εγκαινιάζοντας μια νέα εθνοκρατική ιστορική φάση εξ αιτίας την οποίας για παράδειγμα ο κος Μπακογιάννης υποχρεώθηκε να στραφεί υπέρ του φυλακισμένου Φρέντη Μπελέρη στην Χιμάρα, μετά τους διθυράμβους του υπέρ του Εκρέμ Ιμάμογλου.
• Η πανδημία και η επίταση της κλιματικής κρίσης υπονομεύουν την προοπτική της υπερ-τουριστικοποίησης, της αθηναϊκής Ριβιέρας και των πολυτελών ξενοδοχείων στο Ελληνικό, υπέρ των παραγωγικών δραστηριοτήτων μικρής κλίμακας στην πόλη, αξιοποιώντας τα νέα τεχνολογικά δεδομένα της οικονομίας της πληροφορικής και των δικτύων. Προτάσσουν επίσης την αναγκαιότητα ενός συντονισμένου σχεδίου αποκέντρωσης, ενίσχυσης των εγκαταλειμμένων υποδομών, διαχείρισης των περι-αστικών οικοσυστημάτων και επέκτασης  της Φύσης εντός του αστικού ιστού, που αποτελούν προοπτικά στρατηγικές επιβίωσης του αστικού πληθυσμού σε συνθήκες ακραίων καιρικών φαινομένων.

Παρά την επικαιρότητα των θέσεων και του προγράμματος της, η παράταξη «Αθήνα για την Ελλάδα» δεν θα συμμετάσχει στις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές για δύο συνδυαστικούς λόγους:

• την επιδείνωση της οργανωτικής ανεπάρκειας ιδιαίτερα μετά την αποχώρηση πολλών συνοδοιπόρων και υποψηφίων του συνδυασμού, με τους οποίους διαφωνήσαμε τόσο για τις θέσεις τους κατά των εμβολίων την περίοδο της πανδημίας όσο και με την μετέπειτα, άμεση ή έμμεση, υποστήριξη στον Πούτιν  κατά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία,
• την δυσχέρεια που επήλθε από τον νέο εκλογικό νόμο Βορίδη που ενώ ορθώς επιχείρησε να επιλύσει το πρόβλημα της ακυβερνησίας που προκάλεσε η απλή αναλογική σ’ ένα σύνολο δήμων, έθεσε ανυπέρβλητες δυσκολίες σε σχήματα που δεν συνδέονται με κομματικούς μηχανισμούς και οικονομικά συμφέροντα, όπως το δικό μας. Επιπλέον, το γεγονός ότι όλα τα κρίσιμα ζητήματα συζητιούνται και αποφασίζονται στην Οικονομική επιτροπή και την επιτροπή Ποιότητας Ζωής και μετά έρχονται για τυπική επιβεβαίωση στο δημοτικό συμβούλιο, αλλοιώνει την βούληση των πολιτών γιατί στις προαναφερθείσες επιτροπές συμμετέχουν αποκλειστικά οι 2-3 πρώτες σε αριθμό δημοτικών συμβούλων παρατάξεις.  Έτσι η λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου μεταβάλλεται εν πολλοίς σε διακοσμητική.

Τέλος η επιβολή ορίου εισόδου 3% και στις δημοτικές εκλογές δυσκολεύει ακόμα περισσότερο τις μικρές παρατάξεις.

Πάντως δεν μπορούμε να αρνηθούμε πως η αδυναμία συμμετοχής μας στις δημοτικές εκλογές, εάν μάλιστα συνδεθεί με τις αντίστοιχες εξελίξεις αποχής των φιλικών συνδυασμών μας στην Θεσσαλονίκη («Μένουμε Θεσσαλονίκη») και στην Πάτρα («Το κοινοτικόν») αντανακλά μία κρίση του χώρου μας.

Πράγματι η εξάντληση του λεγόμενου πατριωτικού χώρου με τον οποίο είχαμε συνδεθεί  επί πολλά έτη, τουλάχιστον από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, με την αποσύνθεση της Αριστερής του πτέρυγας  (βλ. Λαφαζάνης) και την ακροδεξιοποίηση  του μεγαλύτερου μέρους του υπολοίπου χώρου –με κοινό παρανομαστή την στήριξη της ρωσικής εισβολής–  λειτούργησε ιδιαίτερα αρνητικά για το δικό μας εγχείρημα.

Μια ολόκληρη ιστορική εποχή έλαβε τέλος. Η συγκρότηση του δημοκρατικού πατριωτικού χώρου αφορά πλέον ευρύτερα κοινωνικά και πολιτικά υποκείμενα και όχι τους μειοψηφικούς πολιτικούς χώρους, που στις προηγούμενες δεκαετίες είχαν επωμιστεί το βάρος της αντίστασης στον εθνομηδενισμό. Η πικρή εμπειρία των μνημονίων απέδειξε τον αδιέξοδο χαρακτήρα του παρασιτικού εκσυγχρονισμού, ενώ οι Πρέσπες το 2019 και ο ‘Έβρος το 2020 κατέδειξαν το αδιέξοδο της εθνομηδενιστικής αντίληψης στα εθνικά θέματα. Είναι πλέον η πλειοψηφία του ελληνικού λαού που συγκροτεί τον κοινωνικό φορέα του δημοκρατικού πατριωτισμού και σε αυτήν θα πρέπει να απευθυνθούμε.

Διαβεβαιώνουμε επομένως τους παλιούς και νεότερους φίλους και υποστηρικτές μας ότι η παράταξη θα συνεχίσει την παρέμβαση της στην πόλη ως πόλος παραγωγής νέων ιδεών και προταγμάτων που ξεπερνούν τα παραδοσιακά ιδεολογικά και κομματικά σχήματα πάντα με γνώμονα ένα όραμα για την πόλη της Αθήνας και τον ελληνισμό που θα κάνει εφικτή την επιβίωση του σ’ αυτόν τον αιώνα.

Δεδομένης της έλλειψης μιας πολιτικής δύναμης που να συνδυάζει πατριωτισμό και δημοκρατία, στρατευόμαστε στην ανάδειξη αυτού του ευρύτερου πατριωτικού δημοκρατικού χώρου, με μέριμνα για την οικολογία, την οικονομική ανασυγκρότηση, τη δημογραφική ανάταξη και την πολιτιστική αναγέννηση. Σε αυτή την κατεύθυνση προσβλέπουμε και στη δημιουργία των σχετικών δυνάμεων που θα επιτρέψουν στο μέλλον και μια πολιτική παρέμβαση στον Δήμο Αθηναίων. Και όχι μόνο σε αυτόν.

Η εκλογή του δοτού Κασσελάκη στον Σύριζα και η υπνώττουσα και ανέμπνευστη διοίκηση Ανδρουλάκη στο ΠΑΣΟΚ, καταδεικνύουν άλλωστε για μια ακόμα φορά το μεγάλο κενό που παραμένει και διευρύνεται στον χώρο του δημοκρατικού πατριωτισμού. Εμείς θα επιμένουμε μέχρις ότου  επιτευχθεί η συγκρότηση ενός αυθεντικού αντίπαλου δέους στον κυρίαρχο μικροελλαδισμό.

Όσο για τον Δήμο της Αθήνας, επειδή δυστυχώς δεν υπάρχει καμία υποψηφιότητα που να διαθέτει έστω ψήγματα μιας εναλλακτικής στρατηγικής δεν μπορούμε να στηρίξουμε κανέναν από τους υπάρχοντες συνδυασμούς.

Αθήνα για την Ελλάδα,

25.09.2023