Το αποτέλεσμα των Τουρκικών εκλογών ήταν αναμενόμενο. Όταν ο Ερντογάν σ’ όλη την προεκλογική του καμπάνια αναδεικνύει ένα μεγάλο όραμα, κάνοντας λόγο για τον αιώνα της Τουρκίας, εμφανίζεται στο παγκόσμιο ισλαμ ως ο απελευθερωτής της Αγιάς Σοφιάς και επαναφέρει στη συλλογική μνήμη των Τούρκων τον συμβολισμό της 29ης Μαΐου, παραλληλίζοντας τον ίδιο με τον Μωάμεθ, ενώ από την άλλη ο Κιλιτσάρογλου αναλώνεται στην τιμή των κρεμμυδιών και στον πληθωρισμό, δεν
χρειάζεται ιδιαίτερη σκέψη για το ποιος θα υπερισχύσει. Το πρόβλημα είναι ο δυτικός κόσμος και ιδιαίτερα εμείς που αντιμετωπίζαμε την συμπεριφορά των Τούρκων ψηφοφόρων σαν να πρόκειται για δυτικούς πολίτες κάποιες δεκαετίες πριν που επέλεγαν πολιτικούς που εγγυούνταν την αύξηση του επιπέδου κατανάλωσης τους. Ακόμα και τώρα αρκετοί δικοί μας αναλυτές εκτιμούν την συμπεριφορά του Ερντογαν την επόμενη μέρα με βάση τα προβλήματα της Τουρκικής λίρας ή νομίζουν πως η υστεροφημία του θα περιοριστεί σε μεγάλα φαραωνικά έργα στην Ανατολία. Όμως ο Ερνογαν θα επιχειρήσει να κλείσει τον ιστορικό του κύκλο με μια μεγάλη κατάκτηση απέναντι στον Ελληνισμό, ολοκληρώνοντας το 1922, -εξ ου και η αναφορά του στο 1453-, που αποτελεί όρο για την μετατροπή της Τουρκίας σε παγκόσμια δύναμη. Ας του θυμίσουμε λοιπόν εμείς οι απλοί πολίτες, γιατί η ελίτ και τα κόμματα δε θα το κάνουν, ότι είμαστε απόγονοι του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου που θα στοιχειώνει πάντα τα κατακτητικά του όνειρα….
29η Μαίου 2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου