Κοινωνικός «Αρμαγεδών»

«Ματώνει η καρδιά , όταν βλέπει κανείς τις μειώσεις συντάξεων για δημόσιους και ιδιωτικού υπαλλήλους» στην Ελλάδα , δήλωσε η καγκελάριος Κα Αγκελα Μέρκελ κατά την διάρκεια εκδήλωσης στο πλαίσιο του προγράμματος «Διάλογος για το μέλλον της Γερμανίας» . Δήλωση καταφανώς υποκριτική αφού δεν συνάδει με τον άτεγκτο και προκλητικό τρόπο που αντιμετώπισε τον Έλληνα πρωθυπουργό κατά την διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψης του στη Γερμανία όπου αρνήθηκε ακόμα και το έλασσον αίτημα της παράτασης της εφαρμογής του προγράμματος για την χώρα μας.

 

 Είναι προφανές όμως ότι το όποιο κέρδος από τις διαπραγματεύσεις με τον Ηγεμόνα δεν μπορεί να βασίζεται σε συναισθηματισμούς , γνωριμίες η στην «καλή χημεία», αφού είναι δεδομένο πως για τους Γερμανούς η χώρα μας αποτελεί ένα Βαλκανικό προτεκτοράτο που αφού ολοκληρώσει τον ρόλο της ως πειραματόζωο θα πρέπει να εκδιωχθεί από την ενότητα των ισχυρών της Εσπερίας. Υπό αυτές τις συνθήκες το ερώτημα είναι ποια είναι τα όπλα της ελληνικής διπλωματίας στην όποια διαπραγμάτευση. Εδώ και 2,5 χρόνια έχουμε εν πολλοίς εστιάσει στο γεγονός ότι η πολιτική και οικονομική ελίτ της χώρας δεν εκμεταλλεύτηκε –ούτε καν έθεσε – την γεωπολιτική διάσταση της χώρας ως παράμετρο στις διαπραγματεύσεις εστιαζόμενη αποκλειστικά σε μια «λογιστική διαχείριση» της κρίσης . Επιφανή στελέχη όπως ο Michael Meister αντιπρόεδρος των Χριστιανοδημοκρατών στη Γερμανία δήλωσε πρόσφατα στη Γερμανική Βουλή « ..πιστεύω πως πρέπει να διευρύνουμε το διάλογο για την Ελλάδα, πέρα από τις καθαρά χρηματοοικονομικές και οικονομικές διαστάσεις του θέματος . Απλά ρίξτε μια ματιά στο χάρτη και δείτε που βρίσκεται η Ελλάδα….», επισημαίνοντας την εγγύτητα της χώρας στη Μέση Ανατολή και στις ευάλωτες χώρες των Βαλκανίων . Στο ίδιο μήκος κύματος ο Armin Laschet  , δήλωσε στο Reuters ότι «……μια ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας ίσως οδηγήσει σε αποσταθεροποίηση χώρας μέλους του ΝΑΤΟ . Η Ρωσία είναι έτοιμη να βοηθήσει την Ελλάδα με δισεκατομμύρια σε ένα τέτοιο σενάριο» καταλήγοντας « διακυβεύονται πολύ περισσότερα εδώ από το αν η Ελλάδα τηρήσει τις δεσμεύσεις του Μνημονίου» Ψηλά γράμματα για την εγχώρια διπλωματία που νομίζει πως αν τηρηθούν οι δεσμεύσεις για την εκποίηση του δημόσιου πλούτου και την δημοσιονομική περιστολή, οι επικυρίαρχοι θα μας δώσουν την πολυπόθητη παράταση για να εφαρμόσουμε το ίδιο αδιέξοδο πρόγραμμα σε μεγαλύτερο χρόνο . Δεν είναι λοιπόν περίεργο που στην ατζέντα του Κου Σαμαρά και της συγκυβέρνησης  δεν υπάρχει καμία αναφορά σε ζητήματα όπως πχ οι Γερμανικές αποζημιώσεις , η Ζημενς –την οποία φρόντισαν να κλείσουν πριν την επίσκεψη στη Γερμανία- , ούτε καν ένα κοινό διεκδικητικό πλαίσιο με τις χώρες του Νότου , πόσο μάλλον , μια δήλωση στήριξης στο PKK, η στο ενδεχόμενο  διαφοροποίησης της στάσης της χώρας –από πιστό σύμμαχο του ΝΑΤΟ- σε επικείμενη γενίκευση του πολέμου στη Συρία, η σε πιθανή επίθεση του Ισραήλ στο Ιράν. Ψιλά γράμματα που όμως αφήνουν  περιθώρια για περαιτέρω εξευτελισμό της χώρας και του ίδιου του πρωθυπουργού όπως το έγγραφο που ζήτησε η γνωστή ακροδεξιά Μπιλτ να υπογράψει ο Έλληνας πρωθυπουργός δεσμεύοντας τον να τηρήσει την υπόσχεση του ενώπιον της καγκελαρίου για αποπληρωμή όλων των χρεών της χώρας η  ακόμα  το κατάπτυστο άρθρο της  Μπίλτ με τον τίτλο « Η Αθήνα είναι έτοιμη να πουλήσει ακατοίκητα νησάκια»…..

Απέναντι σ όλα αυτά ακούγαμε την σταθερή δέσμευση του πρωθυπουργού –όπως και έναντι του «φίλου του» Γιούνκερ ότι η χώρα μας θα τηρήσει απαρέγκλιτα όλα τα υπεσχημένα του 2^ου Μνημονίου οδηγώντας τον λαό –πέρα της ελίτ- σε σίγουρη εξόντωση , τον δημόσιο πλούτο σε λεηλασία και την χώρα σε χρεοκοπία.

Ας δούμε ποιο συγκεκριμένα τον σχεδιασμό για τις περικοπές των 11,5 + 3 δις €, σύμφωνα με τα πορίσματα της μελέτης του ΚΕΠΕ, η οποία αποτελεί τον βασικό οδηγό για τις επικείμενες περικοπές.

Πρώτη στη λίστα είναι η τελικά αποδόμηση των υπολειμμάτων του Κοινωνικού Κράτους με περικοπές ύψους 3,1 δις € από τις Κοινωνικές Μεταβιβάσεις ήτοι από τα κοινωνικά επιδόματα στους ασθενέστερους που καταστρέφει κάθε εναπομένουσα  έννοια κοινωνικής συνοχής.

Ακολουθούν οι περικοπές των Δαπανών της Γενικής Κυβέρνησης ύψους 6,3 δις € που αφορούν σε επιχορηγήσεις σε ασφαλιστικά ταμεία , δημόσιους φορείς , λειτουργικές δαπάνες φορέων κοκ. Ειδική αναφορά θα πρέπει να γίνει για τα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία οδηγούνται σε πλήρη κατάρρευση δεδομένης και της προγενέστερης καταλήστευσης των αποθεματικών τους από το κούρεμα των ομόλογων τους αφού  με τις επικείμενες περικοπές θα είναι αμφίβολο αν μπορούν να συνεχίσουν την καταβολή συντάξεων , -δεν είναι άλλωστε τυχαίο που συζητείται ακόμα και η μείωση των συντάξεων του ΟΓΑ- !!

Άλλα 2,1 δις € θα περικοπούν από την Διοικητική μεταρρύθμιση που θα περιλαμβάνει:

Ø      Αναδιάρθρωση της δημόσιας διοίκησης με καταργήσεις δ/νσεων , τμημάτων και υπηρεσιών στο δημόσιο

Ø      Περιορισμό νέων προσλήψεων σε αναλογία μεγαλύτερη του 1/5

Ø      Κλείσιμο και συγχωνεύσεις πολλών από τους εναπομείναντες φορείς ΝΠΔΔ -  ΝΠΙΔ

Ø      Μείωση του αριθμού των υπαλλήλων του δημοσίου κατά 150.000 άτομα μέχρι το 2015

Ø      Επέκταση του ενιαίου μισθολογίου και στις ΔΕΚΟ με συνέχεια μείωσης των μισθών πέραν του 35% των μειώσεων που έχουν υποστεί έως σήμερα σε σχέση με τους  αντίστοιχους μισθούς στις 31-12-2009.

 

Επιπρόσθετα αυτών ο Κος Στουρνάρας δεσμεύτηκε στο Eurogroup για  επιπλέον περικοπές ύψους 3^ων δις € που αφορούν σε μέτρα που είχε δεσμευτεί η Κυβέρνηση Παπαδήμου να λάβει τον Μάρτιο και δεν τα υλοποίησε λόγω εκλογών.

Το πακέτο αυτό περιλαμβάνει:

Περικοπές σε συνταξιοδοτικά ταμεία με υψηλές κατά μέσο όρο συντάξεις , περικοπές στα εδικά μισθολόγια –με κάποιες εξαιρέσεις-  και στις επιχορηγήσεις των Υπουργείων , την μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης και της υπερωριακής απασχόλησης σε νοσοκομεία , τη μείωση του εισοδηματικού πλαφόν για την χορήγηση επιδόματος πολυτέκνου , την επιπλέον μείωση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) κατά 400 εκατ € , μειώσεις στην προμήθεια στρατιωτικού υλικού , ελάττωση του αριθμού των αντιδημάρχων.

Είναι προφανές πως η εφαρμογή και ο τρόπος λήψης αυτών των μέτρων θα καταστήσει απολύτως προβληματική την λειτουργία όλων των υποδομών του Κοινωνικού Κράτους ήτοι: σχολείων , νοσοκομείων , δημοσίων φορέων κλπ. Τα προεόρτια φαίνονται ήδη από τις κινητοποιήσεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης η οποία με τις νέες περικοπές, αδυνατεί  να πληρώσει μισθούς η να υλοποιήσει κοινωνικά προγράμματα όπως πχ το Βοήθεια στο σπίτι η να εξυπηρετεί τους πολίτες με στοιχειώδεις υπηρεσίες. Το ίδιο τραγικό διαγράφεται το μέλλον χιλιάδων καρκινοπαθών η ατόμων με χρόνιες παθήσεις  που εξαιτίας της διακοπής των πιστώσεων στον ΕΟΠΥ, αναγκάζονται να πληρώνουν οι ίδιοι φάρμακα –πχ της εταιρίας Novartis- που φτάνουν έως και τα 3,5 χιλ €!

Την  στιγμή που ο  λαός μας οδηγείται στην εξόντωση με μέτρα 15 δις, το κράτος σύμφωνα με τα στοιχεία του ΣΔΟΕ,  έχει 182.000 φορολογικές υποθέσεις ύψους 30δις € εκ των οποίων τα 12,5 δις θα μπορούσαν να είναι άμεσα εισπρακτέα εφόσον επιταχύνονταν ο χρόνος εκδίκασης των υποθέσεων αυτών και έκλειναν τα παραθυράκια παραγραφής. Την ώρα δε που τα νοικοκυριά καλούνται να πληρώσουν τα εκκαθαριστικά της εφορίας , το χαράτσι της ΔΕΗ που τείνει να μονιμοποιηθεί και ετοιμάζεται ο φόρος ιδιοκατοίκησης ενώ  υπολογίζονται περί τις 100.000 πλειστηριασμούς σπιτιών για χρέη προς το δημόσιο, οι καταθέτες στις Τράπεζες της Ελβετίας δλδ η παρασιτική ελίτ αυτής της χώρας δεν έχει πληρώσει ούτε ένα € από την αρχή αυτής της κρίσης και διατηρεί την ασυλία της.

Ως αντίδοτο στα οριζόντια μέτρα και στις περικοπές τα 3 συγκυβερνώντα κόμματα προεκλογικά επέμεναν στην επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου και στην περίφημη Ανάπτυξη. Επειδή το πρώτο σκέλος δεν φαίνεται να έχει τύχη ας δούμε πως προσεγγίζεται το δεύτερο (η Ανάπτυξη) . Οι οπαδοί του ακραίου νέο-φιλελευθερισμού -τον οποίον ίσως και να απαξιώνουν ποια η Θάτσερ και ο Ρεηγκαν- , επενδύουν απόλυτα στις αποκρατικοποιήσεις και στην εκποίηση του δημόσιου πλούτου. Για τον λόγο αυτό με επικείμενο νομοσχέδιο, καταργούνται όλα τα αντικίνητρα για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και προωθούνται 77 δράσεις για το άμεσο πέρασμα της σε ιδιώτες. Ως αναφορά τις ΔΕΚΟ στρατηγικού χαρακτήρα προωθείται η δυνατότητα συμμετοχής ιδιωτών σε ποσοστό άνω του 20% . Από τις αποκρατικοποιήσεις υπολογίζονται άμεσα έσοδα 3^ων δις € αρχής γενομένης από : την αξιοποίηση του Ελληνικού , τις αποκρατικοποιήσεις στα Κρατικά Λαχεία , ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ και ΟΠΑΠ , την εκμετάλλευση 48 ακινήτων του Δημοσίου και του συμπλέγματος του Golden Hall . Ακολουθούν 37 περιφερειακά λιμάνια και αεροδρόμια , όλο το παραλιακό μέτωπο της Αττικής –από Φάληρο έως Σούνιο- για τον οποίο προετοιμάζεται επενδυτικός φορέας . Χειρότερη περίπτωση θα είναι αυτή της ιδιωτικοποίησης της ύδρευσης  με άμεσες επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, στο κόστος ζωής  αλλά και στην αγροτική παραγωγή. Η ολοκλήρωση δε της λεηλασίας θα επιχειρηθεί με την εφαρμογή των Ζωνών Οικονομικού Ελέγχου που κατά τα αντίστοιχα τριτοκοσμικά πρότυπα θα λειτουργούν με πλήρη δικαιώματα στις εταιρίες καταστρατηγώντας κάθε έννοια εργατικού δικαίου (μισθών- ωραρίων εργασίας κοκ) , προστασίας περιβάλλοντος, εμπορικών όρων κλπ με το πρόσχημα της αντιμετώπισης της ανεργίας και της ακραίας φτώχειας. Ένα από τα σενάρια που ακούγονται είναι αυτό  της χρησιμοποίησης  λαθρο-μεταναστών από τα κέντρα κράτησης –υποδοχής για την έναρξη  της λειτουργίας τους ! Είναι προφανές πως το κύμα ιδιωτικοποιήσεων, απολύσεων σε συνδυασμό με την συνεχιζόμενη ύφεση θα εκτινάξει την ανεργία στο 30% έως το τέλος του χρόνου σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΙΝΕ –ΓΣΕΕ . Μόνο τα ασφαλιστικά ταμεία θα χάσουν κατ ελάχιστον πόρους 3,14 δισ €, ενώ το επίδομα ανεργίας του ΟΑΕΔ φτάνει στα 0,8 δις € (ούτε λόγος βέβαια για παράταση στην απόδοση  του για 2 χρόνια σύμφωνα με τις προεκλογικές εξαγγελίες, αφού ο επίτροπος Ολι Ρεν ξεκαθάρισε πως δεν θα είναι επιλέξιμοι οι ευρωπαϊκοί πόροι για την καταβολή επιδομάτων ) . Το χειρότερο δε είναι πως η χώρα θα παραμείνει εξαιτίας της συνεχιζόμενης μετανάστευσης νέων επιστημόνων , χώρα μεσαίας και ανειδίκευτης εργασίας χωρίς προοπτικές αξιοποίησης του ενδογενούς δυναμικού της.

Μια διαφορετική εκδοχή που θα απέτρεπε την άμεση εκποίηση των δημόσιων περιουσιακών στοιχείων  θα ήταν αυτή που αναφέρει ο καθηγητής του ΑΠΘ Κ. Χρυσόγονος.  Σύμφωνα με την πρόταση,  το Δημόσιο θα μπορούσε να εισφέρει στο Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής περιουσίας (ΤΑΙΠΕΔ) ακίνητα η και μετοχές δημοσίων επιχειρήσεων λογιστικής αξίας περίπου 50 δις €. Το νέο μετοχικό κεφάλαιο του ΤΑΙΠΕΔ να διαιρεθεί σε προνομιούχες μετοχές (άνευ ψήφου για τους μετόχους) και σε μια κοινή που θα παραμείνει στην κατοχή του Ελληνικού Δημοσίου με συνολικό ποσό εγγραφής  στα 25 δις €. Τα χρήματα αυτά θα μπορούσαν να εισπραχτούν α)από ένα εσωτερικό ομολογιακό δάνειο, υποχρεωτικό ανάλογα με τα περιουσιακά στοιχεία αλλά και από όσους έβγαλαν τα χρήματα τους στο εξωτερικό και δεν μπορούν να δικαιολογήσουν το «πόθεν έσχες» από τις δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος και β) από επενδυτές που θα τους δινόταν κίνητρο δλδ υψηλό ετήσιο μέρισμα  πχ 10% του καταβληθέντος κεφαλαίου το οποίο θα μπορούσε να διασφαλιστεί από έναν ανταποδοτικό φόρο πχ στα πετρελαιοειδή η στην πολυτελή κατανάλωση η ακόμα και από την ρύπανση του περιβάλλοντος .

Το ποσό αυτό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στην αγορά ομολόγων του ελληνικού χρέους ονοματικής αξίας 100δις από την δευτερογενή αγορά όπου η διαπραγμάτευση κυμαίνεται  μεταξύ  15-18% της ονομαστικής αξίας. Τα περιουσιακά στοιχεία που θα έχει εισφέρει το Δημόσιο στο ΤΑΙΠΕΔ θα μπορούσαν να εκποιούνται σταδιακά σε δίκαιη τιμή με δεδομένη την βελτίωση του μακρό-οικονομικού περιβάλλοντος από την μείωση του ελληνικού χρέους . Με το τίμημα της εκποίησης θα εξοφληθούν οι προνομιούχοι μέτοχοι ενώ όσα περιουσιακά στοιχεία δεν εκποιηθούν θα επιστρέφουν αυτοτελή στο δημόσιο. Αυτό θα έδινε επιπρόσθετα  τον απαιτούμενο χρόνο ούτως ώστε η χώρα να παραμείνει μέρος του ευρωπαϊκού προβλήματος χρέους και έως ότου αναγκαστεί η  Γερμανία σε αλλαγή της μακροοικονομικής πολιτικής πχ ευρωομόλογο. Βασική προτεραιότητα θα έπρεπε επιπλέον να ήταν η αγορά των ελληνικών ομολόγων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας όχι στην ονομαστική αξία αλλά στην τιμή που τα αγόρασε η ίδια αλλά και η ανα-κεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών από την ίδια την ΕΚΤ και όχι από τα Κράτος μειώνοντας  έτσι το δημοσιονομικό έλλειμμα και δημιουργώντας τις κατάλληλες συνθήκες για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.