Το ίδιο μοτίβο επαναλαμβανόμενο κάθε χρόνο. Καύσωνες που
ακολουθούνται από ισχυρούς ανέμους, πυρκαγιές και νέος θλιβερός
απολογισμός με απώλειες υλικού και φυσικού κεφαλαίου. Αυτό όμως που
αλλάζει είναι ότι κάθε χρόνο ερχόμαστε ν αντιμετωπίσουμε φυσικά
φαινόμενα ίδιας ή μεγαλύτερης έντασης από δυσχερέστερη θέση. Κι αυτό
γιατί η απώλεια των περιαστικών δασών επιδεινώνει την μετατροπή των
πόλεων μας σε θερμικές νησίδες, περιορίζοντας την δυνατότητα φυσικού
εξαερισμού τους. Τα υλικά κατασκευής κτηρίων και αυτοκινήτων, –το
τσιμέντο, η άσφαλτος, το γυαλί κι οι λαμαρίνες–, συμπεριφέρονται τους
καλοκαιρινούς μήνες σαν θερμοσυσσωρευτές που εκπέμπουν ακτινοβολία και
θερμότητα στο περιβάλλον τις βραδινές ώρες.