Από την δεκαετία του 80 συμμετείχα ενεργά στο Οικολογικό κίνημα ιδρύοντας τοπική πρωτοβουλία στα Νότια προάστια της Αθήνας, δραστηριοποιήθηκα σε οργανώσεις και δίκτυα για την αντιμετώπιση της ανεργίας και της φτώχειας, σε συλλόγους για την προστασία των καταναλωτών και των τηλεθεατών, της ηπειρώτικης αποδημίας και σε πολλά άλλα μορφώματα της κοινωνίας των πολιτών, τότε που άρχισε να αναδύεται η δράση των ΜΚΟ. Απέναντι σε μια στείρα κριτική στο Κράτος και στην εξουσία πολλοί φίλοι προτάσσαμε τότε την ατομική ευθύνη και την αλληλεγγύη σ αυτούς που έχουν πραγματικά ανάγκη, την προστασία της Φύσης, την επικαιροποίηση της παράδοσης και του λαϊκού μας πολιτισμού απέναντι στην εμπορευματικοποίηση και τον καταναλωτισμό ως παραδείγματα στάσης ζωής μικρών μειοψηφιών που σταδιακά αλλάζουν συνειδήσεις. Βλέποντας σήμερα τα παραδείγματα ΜΚΟ όπως η #Human Rights 360 ή αυτής της #Κιβωτού του Κόσμου αισθάνομαι την απόλυτη διαστρέβλωση ιδεών, αξιών, αρχών σε ότι αποκαλείται κατ ευφημισμόν Κοινωνία των Πολιτών, ενώ στην πραγματικότητα αποτελεί μια χυδαία εκδοχή των πολυεθνικών εταιριών στο κοινωνικό πεδίο.
Ο Κος Επαμεινώνδας Φαρμάκης εκ των ιδρυτών της Human Rights 360 που κατηγορείται για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης και αναπτύσσει δράση στο μεταναστευτικό είναι ένας τυπικός manager που διαχειρίζεται εξίσου αντι-δημοκρατικά με τις μεγάλες εταιρίες κονδύλια εκατομμυρίων € από Ευρωπαϊκά Ταμεία και δωρεές. Χτίζει τη θητεία του ως εκτελεστικός δ/ντης του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος , οικονομικός σύμβουλος της Merrill Lynch και γενικός δ/ντης του Ιδρύματος Soros (Solidarity Now). Ένας τυπικός λομπίστας που για χάρη των κονδυλίων δεν πτοείται από το να καταγγέλλει διεθνώς την χώρα του, όπως στην περίπτωση του νεκρού παιδιού στον Έβρο, αναπαράγοντας την προπαγάνδα του ισλαμοφασίστα Ερντογαν και των οικονομικών λόμπυ της Γερμανίας και των μέσων τους που προωθούν τον Γερμανο-τουρκικό άξονα. Ένα δίκτυο οργανώσεων που δρώντας ανεξέλεγκτα και με το αζημίωτο έφταναν να κάνουν εξωτερική πολιτική κατά της εθνικής κυριαρχίας με πρόσχημα την αλληλεγγύη, σύμβολα στους αριστερούς και δεξιούς προοδευτικούς κύκλους που προωθούν την πολύπολιτισμικότητα ή πιο ορθά τον εξισλαμισμό των κοινωνιών μας.
Η άλλη εκδοχή εκπροσώπου ΜΚΟ «ανθρωπιστή» που αντιμετωπίζει βαρύτατες κατηγορίες είναι αυτή του πατήρ Αντώνιου με την πρεσβυτέρα του και τα πολυτελή τζιπ, τις Porsche Cayenne και τις μεζονέτες που απέκτησε μέσα από την διαχείριση εκατομμυρίων από χορηγίες και κρατικές επιχορηγήσεις για την φροντίδα και την στήριξη παιδιών. Τα όσα ανατριχιαστικά έχουν προκύψει από τις καταγγελίες για κακοποιήσεις θα πρέπει να διερευνηθούν και να αποδοθούν παραδειγματικά οι ευθύνες, που αν αποδειχθούν είναι ακόμα μεγαλύτερες αφού στοιχειοθετούν εκμετάλλευση ανυπεράσπιστων και αδύναμων παιδιών που αποτελούν το μέσο πλουτισμού ενός κατά τα άλλα «πνευματικού ανθρώπου» και κοινωνικού συμβόλου. Η έρευνα θα πρέπει να επεκταθεί και σε άλλες ΜΚΟ που αναπτύσσουν δράσεις με παιδιά εξετάζοντας την παράμετρο των ασυνόδευτων ανηλίκων που έφτασαν μαζικά στη χώρα μετά το 2015 από την εμπόλεμη ζώνη της Συρίας σε συνδυασμό με τα κυκλώματα trafficking και παράνομης υιοθεσίας.
Εξ ίσου τέλος ενδιαφέρον αποτελεί το «κίνημα» των ενεργών πολιτών που δραστηριοποιούνται στη χώρα τα τελευταία χρόνια αντιδρώντας κάθετα σε οποιαδήποτε εκδοχή ενεργειακής αυτοδυναμίας, με πρόσχημα την οικολογική ευαισθησία. Είναι διαφορετικό πράγμα να ζητάς κανόνες στη χωροθέτηση των ΑΠΕ, ή περιβαλλοντικούς ελέγχους , -άρα ενδυνάμωση των κρατικών ελεγκτικών μηχανισμών-, στην εξόρυξη και εμπορική διαχείριση των κοιτασμάτων, αποκέντρωση και ενίσχυση της μικρής παραγωγής κι άλλο να προσφεύγεις στα ελληνικά και διεθνή δικαστήρια για να ματαιώσεις κάθε πιθανή ενεργειακή αυτονόμηση της χώρας, την ώρα που βρισκόμαστε μπροστά στην χειρότερη ενεργειακή κρίση μετά το 70. Η επιμονή στην άρνηση σημαίνει ότι προωθείς την εξάρτηση από το εισαγόμενο φυσικό αέριο άρα εξυπηρετείς την ατζέντα των Ρώσων ή των Αζέρων ή και της Τουρκίας την οποία επιχειρεί να μετατρέψει σε ενεργειακό κόμβο και πυρηνική δύναμη ο Πούτιν. Ακόμα ίσως και τα συμφέροντα των Ελλήνων εφοπλιστών που κερδίζουν από την μεταφορά υγρών καυσίμων και σιτηρών εν μέσω πολέμου στην Ουκρανία.
Η πολιτεία οφείλει να πάρει τον έλεγχο και την ευθύνη στην διαχείριση κρίσιμων τομέων όπως του μεταναστευτικού, της εκμετάλλευσης των εγχώριων ενεργειακών κοιτασμάτων ή της προώθησης της μαζικής υιοθεσίας παιδιών σε οικογένειες. Καμία πολυεθνική της αλληλεγγύης δεν μπορεί να υποκαταστήσει αποτελεσματικά και βιώσιμα την οικογένεια και την πατρίδα όταν αυτά διαρρηγνύονται.
27.11.2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου