Τελικώς οι 57 νεκροί των Τεμπών και οι συγγενείς τους νίκησαν. Πολλές εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι βρέθηκαν στον δρόμο για να τιμήσουν αυτούς τους αδικοχαμένους συμπατριώτες, που πλήρωσαν την εγκληματική κατάντια στην οποία βρίσκεται το σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας και τον απίστευτο ωχαδερφισμό και τσαπατσουλιά που κυριαρχεί στο δημόσιο και της υπηρεσίες του.
Δικαιώθηκαν απέναντι στην κυβέρνηση που δεν έδειξε την απαραίτητη ενσυναίσθηση, όπως φάνηκε σε δύο τουλάχιστον καθοριστικές στιγμές. Τόσο με την υποψηφιότητα και την εκλογή του Κώστα Καραμανλή στις εκλογές 2023, όσο και με την άθλια συμπεριφορά της στην Εξεταστική της Βουλής όπου κυριολεκτικά προσπάθησε να κουκουλώσει τα πράγματα. Άλλωστε, ακριβώς γιατί επικράτησε στις εκλογές, θεώρησε πως το ζήτημα είχε λήξει.
Δεν είχαν υπολογίσει όμως την υπομονή και επιμονή των συγγενών των θυμάτων που δεν σταμάτησαν ούτε στιγμή τον αγώνα τους για να δικαιωθούν οι αγαπημένοι τους και απέσπασαν την ενεργό συμπαράσταση όλων των Ελλήνων.
Όμως δεν νίκησαν μόνο απέναντι στην κυβέρνηση. Οι εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες, με τη μαζική πρωτοφανή συμμετοχή τους και με τη στάση τους στη διάρκεια των συγκεντρώσεων και την άρνησή τους να τις μεταβάλουν σε πολιτικάντικες συναθροίσεις, καθώς και την απομόνωση των σταλμένων από τα αφεντικά τους χούλιγκαν και άλλων ανεγκέφαλων που ήθελαν αίμα, καταστροφή και σπασμένα καταστήματα, αρνήθηκαν και τη σκύλευση των νεκρών.
Διότι, τους τελευταίους μήνες, εξελίχθηκε και συνεχίζει να εξελίσσεται μια πολυπλόκαμη προσπάθεια πολιτικής εκμετάλλευσης των νεκρών, χωρίς ιστορικό προηγούμενο: Κόμματα και κομματίδια· οι ρωσικές υπηρεσίες με τους πληρωμένους και «εθελοντές» πράκτορές τους, εσχάτως και οι τραμπικοί· ολιγάρχες και εφοπλιστές που ελέγχουν μεγάλο μέρος των ΜΜΕ· ψεκασμένοι και αντιεμβολιαστές που θέλουν να πάρουν τη ρεβάνς· φασίστες και ολοκληρωτικοί κάθε χρώματος.
Όλοι αυτοί προσπάθησαν, σε ένα ανορθολογικό κύμα χωρίς προηγούμενο, να μεταβάλουν το πάνδημο αίτημα της δικαιοσύνης, της συλλογικής θλίψης και της καταδίκης των κυβερνητικών ευθυνών, σε ένα λυσσαλέο εγχείρημα αποσταθεροποίησης της χώρας.
Και, με την πρακτική τους αυτή, μετέβαλαν και τις ίδιες τις πάνδημες εκδηλώσεις σε αντικείμενο πολιτικών διαξιφισμών και σε όχημα ομολογημένων και ανομολόγητων στόχων αποσταθεροποίησης, πλήττοντας την εμβέλειά τους που θα μπορούσε να είναι ακόμα μεγαλύτερη.
Και σε αυτό το παιγνίδι ενεπλάκη και η ίδια η κυβέρνηση η οποία, αντί να καλέσει στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας και μνήμης, καταγγέλλοντας ταυτόχρονα την προσπάθεια καπηλείας τους, περιορίστηκε μόνο στην καταγγελία. Αλλά πώς ήταν δυνατό να έχει άλλη στάση, αφού ένιωθε ένοχη για την προσπάθεια κουκουλώματος των ευθυνών της; Από την άλλη, η απροκάλυπτη προσπάθεια μιας άθλιας αντιπολίτευσης, από τον Βελόπουλο έως την Κωνσταντοπούλου, να εκμεταλλευτεί το συλλογικό πένθος του έθνους έριχνε νερό στον μύλο της κομματικοποίησης.
Όμως, τελικά δεν πέτυχαν τους στόχους τους. Οι Έλληνες, πέρα από κάθε κομματική τοποθέτηση, τίμησαν τους αδικοχαμένους νεκρούς και μετέβαλαν το αίτημα για δικαιοσύνη σε πάνδημη διεκδίκηση. Και κανένας πια δεν μπορεί να το αγνοήσει. Και οι νεκροί των Τεμπών «εκπροσωπούν» και τους αδικαίωτους της τραγωδίας στο Μάτι και στη Μάνδρα που πήγαν «σαν το σκυλί στο αμπέλι», άκλαφτοι συλλογικά και αδικαίωτοι.
Δικαιοσύνη και τιμωρία όλων των ενόχων, όπου και να βρίσκονται.
Καταδίκη των τυμβωρύχων και των καπήλων.
Δικαίωση.
1η Μαρτίου 2025
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου