Αντί επικήδειου, για τον Βασω Λυσσαρίδη...! Μια απο τις σημαντικότερες αντιστασιακές μορφές του Κυπριακού Ελληνισμού. Καλο ταξίδι Γιατρέ....Ευχαριστούμε για την μεγάλη σου προσφορά στην Πατρίδα!
26 Απριλίου 2021
του Αλέκου Μιχαηλίδη
Non omnis moriar*
«Μου χρειάζεται πριν απ’ το θάνατό μου μια ύστατη γνώση,
η γνώση τού θανάτου μου, για να μπορέσω να πεθάνω»
Γ. ΡΙΤΣΟΣ («Αποχαιρετισμός»)
Δεν ήταν αλάνθαστος ο Βάσος Λυσσαρίδης και το γνώριζε πολύ καλά. Το έδειχνε με τη σεμνότητα των τελευταίων χρόνων. Το έδειχνε με τους λόγους του, τους στίχους, την πορεία του. Γνώριζε πολύ καλά τους κινδύνους που κουβαλούν οι διαμεσολαβητές, οι διαπραγματεύσεις, γνώριζε τον κίνδυνο της οριστικής τουρκοποίησης, της διχοτόμησης, τον πόλεμο εναντίον της ταυτότητας και της ιστορικής συνείδησης. Γνώριζε πολύ καλά την ανάγκη των λαών για αυτοδιάθεση, την αγωνία των φίλων του Φιδέλ Κάστρο και Γιασέρ Αραφάτ, την επιμονή της Κύπρου για ένα ελεύθερο μέλλον. Ήταν παρών, με τον λόγο του, στο παγκόσμιο αντιαποικιακό και εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα των λαών της Αφρικής και της Ασίας, στην αντίσταση κατά του απαρτχάιντ, στον αντιχουντικό αγώνα.
Ήταν ένας μεγάλος νους στην ανόητη πολιτική σκηνή της κυπριακής πραγματικότητας, πολύ μεγαλύτερος από τους σημερινούς κολαούζους του συμβιβασμού, ένας αντάρτης, που την κρίσιμη στιγμή, όταν ο λαός μπήκε στη φωτιά της αντίστασης, της λευτεριάς, της αυτοδιάθεσης, της ένωσης, απαρνήθηκε την ακελική ηγεσία που τον διέγραψε και στάθηκε καλά, κάνοντας ένα πελώριο βήμα αξιοπρέπειας. Η ΕΟΚΑ τον καθιέρωσε ως τον «Γιατρό», στη Ζυρίχη καταγράφηκε η διαφωνία του και οι Κοκκινοσκούφηδές του κράτησαν τον Πενταδάκτυλο, σεβόμενοι την ιστορική συνέχεια και αρνούμενοι να παίξουν πολιτικά παιχνίδια εις βάρος του λαού.
Και έφυγε πράγματι νωρίς, στα 100. Σαν να επέλεξε να φύγει, δυο μέρες μετά την 17η επέτειο του «ΟΧΙ» και πριν αρχίσει το φιάσκο της Γενεύης, πριν μας βασανίσουν με τις χειραψίες τους, μικροί, μοιραίοι και άβουλοι, μπροστά στα τετελεσμένα της κατοχής. Σαν να επέλεξε να φύγει, τούτες τις σκοτεινές μέρες της επανέναρξης των συνομιλιών, για να μη φτάσουν στ’ αυτιά του, τα τετριμμένα της… διασωλήνωσης. Ήταν ένας μεγάλος νους ο Γιατρός κι η απουσία του είναι εκκωφαντική τα τελευταία χρόνια. Πια, οι λόγοι και οι στίχοι του, θα συγκλονίζουν τη μνήμη του λαού, αφού πλανηθούν στη Γενεύη και αμφισβητήσουν την επιβολή ενός νέου απαρτχάιντ. Στον Πενταδάκτυλο, Γιατρέ. Ούτε βήμα πίσω.
*Δεν θα πεθάνω ολόκληρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου