Ο ΣΚΛΗΡΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΩΤΗ ΑΝΘΥΠΟΛΟΧΑΓΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΜΠΙΤΣΑΚΗ ΚΑΙ Ο ΗΡΩΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ

Είναι ιστορικό ντοκουμέντο η μαρτυρία ενός εκ των αγωνιστών της Κύπρου κατά των Τούρκων στην εισβολή του 1974. Η μαρτυρία του τότε καταδρομέα κ. Νίκου Μαρκίδη, την οποία δημοσίευσε στην κυπριακή εφημερίδα "Η Σημερινή". Και είναι ιστορικό ντοκουμέντο, διότι αφενός περιγράφει τη μάχη Λαπήθου - Καραβά, η οποία ήταν η τελευταία πριν η Κύπρος πέσει στα χέρια των Τούρκων, αφετέρου γιατί περιγράφει πως έπεσε ηρωικά σ’ εκείνη τη μάχη ο ένδοξος και τιμημένος Ηρακλειώτης Ανθυπολοχαγός Σταύρος Μπιτσάκης. Το δημοσίευμα έστειλε και στην εφημερίδα μας ο κ. Μαρκίδης και έχουμε την τιμή σήμερα να σας το παρουσιάσουμε.(Εφημερίδα ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ, 8/8/1999Του Νίκου Μαρκίδη)Το ξημέρωμα της 6ης Αυγούστου, μαζί με 5-6 ακόμα στρατιώτες, ήμουν στην ταράτσα του Φοντάνα Αμορόζα, ανατολικά του Καραβά και δεξιά του κύριου δρόμου που οδηγούσε προς την Κερύνια. Βρισκόμασταν εκεί για να ελέγχουμε την περιοχή και τις κινήσεις των Τούρκων, αλλά και για να δείχνουμε στους αξιωματικούς Ελλάδας, Τουρκίας και Ηνωμένων Εθνών, οι οποίοι πετούσαν με ελικόπτερο πάνω από την περιοχή για να σχεδιάσουν σε χάρτη τις περιοχές που κατείχε η κάθε πλευρά των εμπολέμων, ότι τα χωριά Λάπηθου και Καραβάς ήσαν υπό Ελληνική και όχι τουρκική κατοχή - όπως ισχυριζόταν ο Τούρκος συνταγματάρχης Νιαζί Τσακάρ, ο οποίος μετείχε στο έργο της χάραξης των γραμμών.Για το έργο των χαρτογραφήσεων κατά την διάσκεψη της Γενεύης - μετά την "εκεχειρία" της 22ας Ιουλίου 1974 - δίνονται ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες από έγγραφο του Ντίμη Δημητρίου, με ημερομηνία 4.8.74 και το οποίο γράφτηκε μετά από ενημέρωσή του από το συνταγματάρχη Τσολάκη. Αναφέρεται συγκεκριμένα:"Σχετικώς με Καραβά, Λάπηθο και Σύσκληπον γίνεται μεγάλη συζήτηση.

Μεταναστευτικό και Κοινωνικός Αποκλεισμός εν όψει Ευρωεκλογών

Είχαμε αναφέρει σε προηγούμενο φύλο της «ΡΗΞΗΣ» ότι η οικονομική κρίση με τις συνεπαγόμενες κοινωνικές παρενέργειες θα οδηγήσει σε όξυνση των εντάσεων μεταξύ κοινωνικών ομάδων με κυριότερη την αντιπαράθεση με τους μετανάστες. Η χειροβομβίδα στο στέκι μεταναστών στα Εξάρχεια, η πορεία αγανακτισμένων πολιτών με την συμμετοχή ακροδεξιών στοιχείων και η επίθεση στο εφετείο το Σάββατο 16/5, η αντίδραση των μουσουλμανικών κοινοτήτων με πορεία στο κέντρο της Αθήνας την Παρασκευή 22/5 μετά το σκίσιμο του κορανίου από έλληνα αστυνομικό κατά την διάρκεια εισβολής σε καφενείο Σύριων στον Άγιο Νικόλαο , η επίθεση σε λατρευτικό χώρο την επόμενη με εύφλεκτο υλικό είναι μερικά φαινόμενα που σε ελάχιστο χρονικό διάστημα καταδεικνύουν την ανησυχητική διάσταση του φαινομένου.
Η συνεχής και ανεξέλεγκτη συγκέντρωση εξαθλιωμένων μεταναστών και η μετατροπή του κέντρου της Αθήνας και άλλων περιφερειακών πόλεων σε «γκέτο εξαθλιωμένων», συνιστούν την βάση εκδήλωσης ακραίων ρατσιστικών φαινομένων όπως αυτό που εκφράζουν οι « Έλληνες πολίτες για την απελευθέρωση της χώρας από τους αλλοδαπούς εισβολείς» που μαζί με την Χρυσή Αυγή, τους εφέδρους αξιωματικούς καθιστούν ως κεντρική αιτία της κοινωνικής αποδιάρθρωσης τους λαθρο-μετανάστες . Από την άλλη πλευρά οι μεταναστευτικές, ανθρωπιστικές και αντι-ρατσιστικές οργανώσεις στο όνομα της πολύ-πολιτισμικότητας και ενός ψευτο- προοδευτισμού -που εξυπηρετεί εν τέλει την παγκοσμιοποίηση και την νέα τάξη- υποστηρίζουν την ανεξέλεγκτη και άνευ όρων εισροή μεταναστών επιτείνοντας το υπάρχον αδιέξοδο.

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ-ΠΡΑΣΙΝΟΙ: υπέρβαση η νέες αυταπάτες ;

Πολύς λόγος γίνεται για τα ψηλά ποσοστά που συγκεντρώνουν οι Οικολόγοι –Πράσινοι στις δημοσκοπήσεις για τις Βουλευτικές και τις Ευρωεκλογές. Είναι σαφής η τάση διαφοροποίησης του εκλογικού σώματος από τα δύο μεγάλα κόμματα –δεδομένης της βαθιάς παρακμής στην οποία έχουν περιέλθει-. Παρ όλη όμως την κρίση του κοινοβουλευτικού συστήματος και της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας μας δεν φαίνεται να υπάρχουν ικανές αντι-συστημικές πολιτικές και κοινωνικές ομάδες για να κάνουν την υπέρβαση. Έτσι η πρόθεση ψήφου προς τους Οικολόγους, ενώ συνιστά μορφή διαμαρτυρίας -σε μια περίοδο έντασης των Οικολογικών προβλημάτων στην χώρα μας και διεθνώς- , δεν φαίνεται να έχει την δυναμική ενός βαθύτερου μετασχηματισμού που έχει ανάγκη ο τόπος για να υπερβεί το σημερινό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει. Αυτό γιατί οι Οικολόγοι-Πράσινοι αποτελούν κομμάτι του συστήματος και μάλιστα το ποιο παγκοσμιοποιημένο!