Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008

Γρηγορόπουλος


Παραθέτω δύο κείμενα που κυκλοφόρησαν μεταξύ των μαθητών και αποτελούν την πιο συνοπτική και ξεκάθαρη έκφραση της οργής των νέων ανθρώπων για την δολοφονία του 15χρονου Αλέξη. Είναι εδώ που αποτυπώνεται με τον πιο γλαφυρό και ξεκάθαρο τρόπο η οργή των νέων παιδιών , ο θυμός τους για τον κόσμο των μεγάλων που αδιαφορεί , που τους στερεί την αγάπη τα όνειρα το μέλλον και το παρόν τους, και εν τέλει δεν διστάζει να τα δολοφονήσει εν ψυχρώ!
Η πολιτεία ως έκφραση αυτού του συλλογικού κενού και το υπηρετικό της προσωπικό δεν αποτελούν παρά μια «αιμάσσουσα δημοκρατία» που μέρα με την ημέρα αποκαλύπτει την ανικανότητα το τεράστιο έλλειμμα της καθιστώντας επικίνδυνη την διαχείριση της συλλογικής μας τύχης.



Η μαζικότητα , η επιμονή , η διάρκεια αυτού του νεολαιίστικου ξεσπάσματος είναι η εκδήλωση αυτής της οργής , αυτών των αρχέτυπων διαπιστώσεων που δυστυχώς δεν μπορούν μέχρι στιγμής να βρουν διέξοδο και να γίνουν πρόταση ζωής για μια άλλη κοινωνία που θα δώσει επιτέλους την δέουσα αξία στην ανθρώπινη σχέση, στην αλληλεγγύη, στην αγάπη και στον σεβασμό για τον συνάνθρωπο την φύση και τον πολιτισμό μας. Μέχρι τότε η άρνηση και ο μηδενισμός θα είναι η ύστατη έκφραση αυτής της οργής ……που θα εκδηλώνεται με αφορμή τις κάθε λογής εκτελέσεις τους.








ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ!ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣΔεν είμαστε τρομοκράτες, “κουκουλοφόροι”, “γνωστοί-άγνωστοι”ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ!Αυτοί, οι γνωστοί-άγνωστοι….Κάνουμε όνειρα -μη σκοτώνετε τα όνειρά μας!Έχουμε ορμή - μη σταματάτε την ορμή μας.ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ!Κάποτε ήσασταν νέοι κι εσείς.Τώρα κυνηγάτε το χρήμα, νοιάζεστε μόνογια τη “βιτρίνα”, παχύνατε, καραφλιάσατε,ΞΕΧΑΣΑΤΕ!Περιμέναμε να μας υποστηρίξετε,Περιμέναμε να ενδιαφερθείτε,να μας κάνετε μια φορά κι εσείς περήφανους.ΜΑΤΑΙΑ!Ζείτε ψεύτικες ζωές, έχετε σκύψει το κεφάλι,έχετε κατεβάσει τα παντελόνια και περιμένετετη μέρα που θα πεθάνετε.Δε φαντάζεστε, δεν ερωτεύεστεδεν δημιουργείτε!Μόνο πουλάτε κι αγοράζετε.ΥΛΗ ΠΑΝΤΟΥΑΓΑΠΗ ΠΟΥΘΕΝΑ – ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑΠου είναι οι γονείς; Που είναι οι καλλιτέχνες;Γιατί δε βγαίνουν έξω να μας προστατέψουν;ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ!ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑΥ.Γ.: Μη μας ρίχνετε άλλα δακρυγόναΕΜΕΙΣ κλαίμε κι από μόνοι μας.
Χειρόγραφη επιστολή που μοίραζαν μαθητές στη κηδεία του Αλέξη




Για τον Αλέξη
Ζούμε σε μια κοινωνία όπου θα σκοτώνουν έναν συνομήλικό μας κι εμείς θα συνεχίζουμε τη ζωή μας σαν να μην συμβαίνει τίποτα;;;;; Και τι θα γίνει μ’ εκείνη τη ζωή που αφαιρέθηκε τόσο βίαια και άδικα;;;; Θα το αφήσουμε έτσι χωρίς την παραμικρή αντίδραση την στιγμή που καθένας από μας θα μπορούσε να είναι στη θέση του άτυχου παιδιού;;;

Ενός λεπτού σιγή δεν φτάνει
Μιας ζωής οργή μπορεί ν’ αρκεί
Για μια ζωή που χάθηκε
για μια δημοκρατία που αιμορραγεί
για να βουλώσει για πάντα του όπλου η κάνη
που σκότωσε ένα αθώο μαθητή
άδεια σχολεία, γεμάτοι οι δρόμοι
δεν σταματά η αδικία μ’ ένα σπασμένο καδρόνι
ούτε με μία κοινή ποινή
για όποιον κρατά της χώρας το τιμόνι
είναι η ώρα που κάνουμε στροφή
ΟΧΙ δεν θα μας δολοφονείτε κάθε στιγμή!
ΟΧΙ δεν θα μας καθοδηγείτε στην καταστροφή!
ΟΧΙ έχουμε ακόμα φωνή!
ΟΧΙ δεν τρώμε μασημένη τροφή!
ΟΧΙ παρατράβηξε το σκοινί!
ΟΧΙ ξεχείλισε η οργή!

Είναι μάταιο να λυπόμαστε για τους νεκρούς που ποτέ δεν θα αναστηθούν
αλλά έχει το μεγαλύτερο νόημα στον κόσμο να λυπόμαστε για τους ζωντανούς που θα πεθάνουν άδικα από ένα κράτος που έχει 28 δις για τις τράπεζες και μόνο 1 σφαίρα για το λαό!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

1000 μέρες Ουκρανική αντίσταση.

  Τα τελευταία 25 χρόνια γινόμαστε μάρτυρες της παλινόρθωσης δυο μεγάλων αυτοκρατοριών στην ευρύτερη γειτονιά μας: της Ρώσικης και της Οθωμα...