Τρείς είναι οι παράγοντες που καθορίζουν την συγκρότηση του σχεδίου του: α) η συνειδητοποίηση της υφιστάμενης κατάστασης, β) το σχέδιο ανόρθωσης και γ) η Ηγεσία που θα το υλοποιήσει.
Στο πρώτο επίπεδο ο συγγραφέας δεν αφήνει περιθώρια εφησυχασμού. Τα Γρεβενά αποτελούν αντανακλαστική εικόνα της πτώσης που επιτάθηκε με τα Μνημόνια και την πανδημία, πλήττοντας ιδιαίτερα το μεγαλύτερο κομμάτι της Ελληνικής περιφέρειας. Φυγή των νέων και κυρίως των πιο μορφωμένων, γερασμένος πληθυσμός, ερήμωση και εγκατάλειψη των χωριών, συνθέτουν την εικόνα της σημερινής παρακμής. Οι συνθήκες αυτές δεν γίνονται αποδεκτές μοιρολατρικά από τον συγγραφέα αλλά αντίθετα αποτελούν το έναυσμα για την αναζήτηση ενός νέου αναγεννησιακού οράματος, στοχευμένου και ρεαλιστικού.
Πυρήνας αυτού αποτελεί η ανάδειξη όλων των συγκριτικών πλεονεκτημάτων , εκκινώντας από τον εκσυγχρονισμό της μεγάλης παράδοσης του τόπου αποτυπωμένης στην αρχιτεκτονική, στη μουσική, στα λαϊκά δρώμενα, στα γράμματα και στις τέχνες. Στην Ψηφιακή πόλη του άμεσου μέλλοντας τα σημαντικά ιστορικά, πολιτιστικά και οικολογικά «κοιτάσματα» αφού εντοπισθούν χωρικά και αποτυπωθούν ψηφιακά λαμβάνουν μέσω της γεω-πληροφορίας ευρύτερη εθνική και διεθνή εμβέλεια. Συμβάλλουν έτσι στην ανάταξη της τοπικής οικονομίας επαναπροσδιορίζοντας τομείς όπως του τουρισμού, της εκπαίδευσης, του πολιτισμού, της γαστρονομίας.
Γνωρίζοντας καλά τις παραγωγικές δυνατότητες του τόπου, ο Ε.Τ σκιαγραφεί ένα σύνολο προτεραιοτήτων στα μεγάλα έργα υποδομής όπως η σιδηροδρομική Εγνατία, στην ενέργεια με την αξιοποίηση του φυσικού αερίου και των ΑΠΕ μικρής κλίμακας, στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα με έμφαση στην καθετοποίηση και στην μεταποίηση των τοπικών προϊόντων. Το υποκείμενο αυτού του παραγωγικού μετασχηματισμού εντοπίζεται στους νέους και συναρτάται μ’ ένα πλέγμα κινήτρων μόνιμης επανεγκατάστασης για τους απόδημους, ενώ αναδεικνύεται ο εξίσου σημαντικός ρόλος της Ομογένειας των Γρεβενιωτών στην αναπτυξιακή προσπάθεια. Πρωταγωνιστώντας ο ίδιος κατά την διάρκεια της θητείας του στο Υπουργείο Εργασίας, την περίοδο 2001-2004, στην ανάδειξη της Κοινωνικής και Συνεργατικής οικονομίας, προτείνει εδώ συγκεκριμένες δυνατότητες ανάπτυξης του τομέα ώστε να επιτευχθεί η δημιουργία νέων βιώσιμων θέσεων εργασίας και να προστατευτεί η μικρο-ιδιοκτησιακή δομή της περιοχής στον νέο αναπτυξιακό κύκλο.
Για να μην μείνουν όμως τα παραπάνω ένα ακόμα κενό γράμμα, ο Ε.Τ, στο τρίτο επίπεδο του σχεδίου του, θέτει την σημασία της Τοπικής Ηγεσίας και του επιτελείου που θα επιφορτιστεί μέσα από συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και πόρους την υλοποίηση του προτεινόμενου ανορθωτικού σχεδίου. Επιτελείο που θα προέλθει από την επικοινωνία και την ζύμωση με τους τοπικούς φορείς, τις υπαρκτές συλλογικότητες και τους πολίτες του τόπου, δίνοντας ένα νέο περιεχόμενο συμμετοχικής και δημοκρατικής διακυβέρνησης στον Δήμο. Προϋπόθεση, η πατριωτική ενότητα και η υπέρβαση της «δολερής διχόνοιας» και του διχασμού που τόσο πολύ υπονόμευσε τις συλλογικές μας προσπάθειες στον προηγούμενο αιώνα.
Πολιτικός αγωνιστής, με τεχνοκρατική συγκρότηση, ο συγγραφέας συλλαμβάνει το στοίχημα της ανόρθωσης των φθινουσών και σε κρίση περιοχών της Ελληνικής επικράτειας ως βασικό παράγοντα που θα καθορίσει το στοίχημα της Αναγεννησιακής πορεία της χώρας στον 21ο αιώνα. Γι αυτό και το ολοκληρωμένο αναπτυξιακό σχέδιο που καταθέτει για την περιοχή των Γρεβενών αποτελεί χρηστικό μεθοδολογικό εργαλείο με δυνατότητες εφαρμογής στο μεγαλύτερο μέρος της Ελληνικής περιφέρειας.
Οκτώβρης 2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου