Ο ασθενής της Ευρώπης αναζητεί γιατροσόφια από τους δύσπιστους γείτονές της*

Συγγραφέας: John Lichfield
Άρθρο της The Independent για την κρίση στην Ελλάδα
Γραφεία εγκαταλελειμμένα. Μια οικονομία στα όρια. Ένα έθνος σε αναταραχή. Ενώ η Ελλάδα πλήττεται από απεργίες, ο Βρετανός δημοσιογράφος John Lichfield βρίσκει διστακτική ελπίδα στους δρόμους των Αθηνών.

Μπαίνοντας βιαστικά με το ταξί μας στην Αθήνα, ακούω τη φωνή του ραδιοφωνικού εκφωνητή να το γυρίζει ξαφνικά στα αγγλικά. Ο εκφωνητής, φαίνεται, είναι ένας εκκολαπτόμενος Michael Moore.
Τηλεφωνεί διαδοχικά σε τηλεφωνικό κέντρο του Λονδίνου (όπου η ώρα έχει περάσει τη δεκάτη βραδινή) για να θέσει προκλητικές ερωτήσεις σχετικά με την ελληνική πιστωτική κρίση.. “Hello, is that The Financial Times? I want to speak to someone who will tell me why the world hates Greece.” («Καλησπέρα, Φαϊναντιαλ Τάϊμς εκεί; Θέλω να μιλήσω με κάποιον που θα μου εξηγήσει γιατί ο κόσμος μισεί τόσο την Ελλάδα») Απαντάει η οπερατέρ: “Just a moment, please, I will try to connect you.” («Παρακαλώ περιμένετε να σας συνδέσω») Αφού το τηλεφωνικό κέντρο τον συνδέει επανειλημμένα με… Κάιρο, ο εκφωνητής εγκαταλείπει την προσπάθεια, ανακοινώνοντας σε άψογα αγγλικά. “I do not give a blind f… for The FT.” (Στ΄αρχ… μας κι η Φαϊναντιαλ Τάϊμς!)
Η οικονομική αυτή εφημερίδα έχει γίνει, για ορισμένους Έλληνες, συνώνυμο με τις αγορές και τα ισχυρά ΜΜΕ του πλανήτη. Η καημένη η Ελλάδα πάντοτε μπάχαλο ήταν τόσα χρόνια, μου λέει ο κόσμος. Πως και ξαφνικά επάθατε, όλοι σας, υστερία έναντί της;
Οι απεργίες των δημοσίων υπαλλήλων δε σπανίζουν. Μια ακόμα 24ωρη έγινε χθες, κλείνοντας αεροδρόμια, σχολεία, αποδιοργανωμένα νοσοκομεία και δημόσιες υπηρεσίες, μια απεργία που αναλύθηκε διεξοδικά παγκοσμίως. Ποια η δύναμη των συνδικάτων; Η κυβέρνηση θα έκανε πίσω ως συνήθως;

Η χώρα έχει μεταμορφωθεί, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Χρηματιστηρίου Αθηνών Σπύρο Καπράλο, σε νέα περίπτωση “Lehman Brothers”: Αν το πρώτο ντόμινο κυλήσει, μπορεί να παρασύρει πολλά άλλα στην αλυσιδωτή πτώση, κι όχι μονάχα τις βαριά χρεωμένες νοτιο-ευρωπαϊκές χώρες της ζώνης του ευρώ. «Όταν αποφασίστηκε να αφεθούν οι ”Lehman Brothers” στη μοίρα τους το Σεπτέμβρη του 2008, φαινόταν εκείνη τη στιγμή μια λογική απόφαση, αλλά στη συνέχεια οι συνέπειες ήσαν συνταρακτικές,» σχολιάζει ο κ. Καπράλος. «Δεν νομίζω ότι οι ΗΠΑ θα ξαναέπαιρναν την ίδια απόφαση. Αυτό ισχύει για την Ελλάδα. Αν εγκαταλειφθούμε, επακολουθεί η Πορτογαλία, η Ισπανία, και πάει λέγοντας στον κόσμο όλο»
Η νέα ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε, αυτήν την εβδομάδα, μέτρα που αποσκοπούν στον περιορισμό του δημοσίου τομέα, τη μείωση συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, και τη μεταρρύθμιση του χαοτικού φορολογικού συστήματος, προκειμένου να μειωθεί το τεράστιο δημοσιονομικό έλλειμμα και να μειώσει το τεράστιο δημόσιο έλλειμμα ύψους τουλάχιστον €300 δις. Οι χρηματαγορές, που έχουν σπεκουλάρει τεράστια ποσά τις τελευταίες εβδομάδες, στοιχηματίζοντας κερδοσκοπικά ότι η Αθήνα είτε θα αποτύχει και θα χρεοκοπήσει, είτε θα εκδιωχθεί από τη ζώνη ευρώ, είτε ότι θα υποστεί και τα δύο δεινά.
Τα συνδικάτα του δημοσίου τομέα, που έχουν πετύχει να αναστείλουν ακόμα και ελάσσονος σημασίας μεταρρυθμίσεις στο παρελθόν, δηλώνουν ότι τα μέλη τους δεν θα έπρεπε να υποφέρουν για λογαριασμό των «διεθνών κερδοσκόπων», ή όπως πιο εύστοχα επίσης δηλώνουν, δεν πρέπει να πληρώνουν για λογαριασμό των εύπορων Ελλήνων που δεν συμβάλλουν με άμεσους φόρους στην πολιτεία..
Η χθεσινή απεργία, που θα είναι η πρώτη ανάμεσα σε πολλές, ήταν μια ισοπαλία, ή ίσως το πολύ μια νίκη, με διαφορά ελάχιστων πόντων, για την κυβέρνηση. Δεν υπήρξαν ταραχές ή επεισόδια. Αλλά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί η συμμετοχή ως συνταρακτική. Κανένα σημάδι δεν υπήρξε για υπαναχώρηση είτε της κυβέρνησης, είτε των συνδικάτων. Αναμένονται μεγαλύτερες δοκιμασίες στο μέλλον.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, επισκεπτόμενος το Παρίσι προκειμένου να διασφαλίσει υποστήριξη πριν τη σημερινή σύσκεψη κορυφής της ΕΕ, δήλωσε ότι θα «έπαιρνε κάθε απαραίτητο μέτρο» προκειμένου να μειωθεί το έλλειμμα. «Το πρόγραμμα σταθερότητας θα εφαρμοστεί σε κάθε μας βήμα», υποσχέθηκε.
Σύμφωνα με τους κανόνες του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος, η «διάσωση» εκ μέρους της ΕΕ απαγορεύεται. Οι ευρωπαίοι ηγέτες που συναντιούνται σήμερα στις Βρυξέλλες αναμένεται να υποσχεθούν ότι θα παραμερίσουν τους κανόνες αν χρειαστεί. Με άλλα λόγια, αν οι αγορές συνεχίσουν να στοιχηματίζουν σε χρεοκοπία της Ελλάδος, θα χάσουν.
Οι υπουργοί οικονομικών από τις χώρες της ζώνης ευρώ συναντήθηκαν μέσω τηλεδιάσκεψης χθες. Μόνο που οι ευρωπαίοι ηγέτες δεν θέλουν να άρουν εντελώς την πίεση επί της Ελλάδος. Διεξάγεται μια παρτίδα πόκερ για τρεις, ή ίσως και για τέσσερις παίκτες, ανάμεσα στην ΕΕ, τις διεθνείς αγορές, την ελληνική κυβέρνηση και τον Ελληνικό Λαό..
Οι συζητήσεις στην Αθήνα που διεξάγονται, τις τελευταίες ημέρες, ανάμεσα σε πολιτικούς, επιχειρηματίες, συνδικαλιστές, δημοσκόπους, αλλά και τον κόσμο σε καφενεία και σε δρόμους, δίνουν την εντύπωση ότι η Ελλάδα ίσως να είναι έτοιμη να δεχθεί τον πόνο (της δημοσιονομικής διόρθωσης), αρκεί ο πόνος αυτός μοιραστεί ισομερώς. Το πρόβλημα είναι ότι τίποτα στην Ελλάδα είναι ισόμερο. Πολλά είναι θρυμματισμένα.
Το αστραφτερό νέο μετρό των Αθηνών, π.χ., που χρηματοδοτήθηκε σε μεγάλο βαθμό από ευρωπαϊκά κονδύλια, συνυπάρχει με θρυμματισμένα τριτοκοσμικά πεζοδρόμια. Ενώ ακριβά καταστήματα ανοίγουν διαρκώς στην πλούσια συνοικία του Κολωνακίου, μερικά τετράγωνα παρακάτω, στη φτωχότερη συνοικία των Εξαρχείων, που είναι το επίκεντρο των οχλαγωγικών επεισοδίων του 2008 – έχουν μπει μπάρες και σανίδες στα μισά από τα καταστήματα.
Σχεδόν τριάντα χρόνια μετά την είσοδό της στην ΕΕ, η Ελλάδα παραμένει, σε κάποιο βαθμό μία χώρα του «Λεβάντε» και των Βαλκανίων, και όχι μια οικονομία ή ένα πολιτικό σύστημα με ευρωπαϊκού τύπου ανάπτυξη.
Οι αυτοαπασχολούμενοι, στους οποίου μετέχουν ιατροί ως και εστιάτορες, συνιστούν περίπου το 2/3 της εργατικής δύναμης. Δηλώνοντας γελοιωδώς χαμηλά αλλά αναμφισβήτητα εισοδήματα – ένας μέσος όρος €4.000 για εστιάτορες και €10.000 για δικηγόρους, οι οποίοι συνεπώς δεν καταβάλλουν σχεδόν κανένα φόρο εισοδήματος.
Ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων έχει διπλασιαστεί από το 1981 που η Ελλάδα μπήκε στην ΕΕ, φτάνοντας το ένα εκατομμύριο. Και πολλοί Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι συνταξιοδοτούνται με υψηλές αποδοχές στα σαράντα και πενήντα τους.
Οποιεσδήποτε απόπειρες δημιουργίας επιχειρήσεων και θέσεων εργασίας πρέπει να περάσουν ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη της ευνοιοκρατίας και της ψιλο-, ή και της χονδρο- διαφθοράς. Στην Ελλάδα λέγεται ότι δεν μπορεί να λαδώσεις εύκολα τους δημοσίους υπαλλήλους προκειμένου να κάνουν κάτι λανθασμένο ή παράνομο, αλλά συχνά πρέπει να τους λαδώσεις προκειμένου να κάνουν το ορθό και το νόμιμο.
Η Ηλιάννα, μια δημόσιος υπάλληλος μεσαίας ιεραρχικής κατάταξης μας λέει τα εξής: «Βεβαίως πρέπει να γίνει αλλαγή στην Ελλάδα. Όλοι ξέρουμε πως πρέπει να αλλάξουμε. Δεν μπορούμε να ζούμε για πάντα από δανεικά. Αλλά η αλλαγή πρέπει να είναι δίκαια, και να εφαρμοστεί σε όλους. Για ποιον λόγο πρέπει πάντα εμείς να πληρώνουμε; Μιλάνε για περικοπές του δημοσίου τομέα, για συμπίεση των εισοδημάτων των δημοσίων υπαλλήλων. Γιατί, όμως, πάντα εμάς να συμπιέζουν; Τι θα γίνει με τους δικηγόρους, τους γιατρούς, τους αυτοαπασχολούμενους, που δεν πληρώνουν φόρους εισοδήματος; Τι θα γίνει με τους εύπορους εφοπλιστές και όλους τους άλλους που βγάζουν τα λεφτά τους στο εξωτερικό;
Οι δημοσκοπήσεις λένε πως δύο τρίτα των Ελλήνων, μεταξύ τους οι μισοί δημόσιοι υπάλληλοι, υποστηρίζουν το σχέδιο του πρωθυπουργού τους όχι απλά να περικοπεί το δημόσιο χρέος, αλλά και να μετατραπεί η Ελλάδα σε ένα λειτουργικό και σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Ο κ. Παπανδρέου έχει υποχρεωθεί να στριμώξει τις μεταρρυθμίσεις που έχουν αναβληθεί εδώ και χρόνια μέσα σε ελάχιστους μήνες – μια πράξη ανάλογη με τον καθαρισμό των στάβλων του Αυγεία. Μπορεί να είναι έντιμος και ικανός, αλλά μένει να αποδειχθεί αν ξαναγεννήθηκε ένας Ηρακλής.
O πρώην υπουργός οικονομικών Γιώργος Αλογοσκούφης, έχασε τη θέση του στην προηγούμενη κεντροδεξιά κυβέρνηση όταν η παγκόσμια ύφεση ξεκίνησε το 2008. Έχει κατηγορηθεί για τη συσσώρευση του χρέους. Αυτός, όμως δηλώνει ότι οι προσπάθειές του να προωθηθούν μεταρρυθμίσεις, όπως μια ριζοσπαστική πρότασή που θα ανάγκαζε ιατρούς και δικηγόρους να πληρώνουν φόρους εισοδήματος, παραμερίστηκαν από τις συνηθισμένες ενστάσεις των ομάδων συμφερόντων μέσα στο ίδιο του το κόμμα.
Ο κ. Αλογοσκούφης πιστεύει πως η νέα κυβέρνηση είναι αυτή που, άθελά της, άναψε το προσάναμμα της παρούσας κρίσης. Ο τωρινός υπουργός ανακοίνωσε προσφάτως πως το δημοσιονομικό έλλειμμα θα ήταν το 12.7% του ΑΕΠ. Κι αυτό μετά από χρόνια που συντέλεσε ώστε η Αθήνα να αποκτήσει τη φήμη για χάλκευση στοιχείων προκειμένου να ελαχιστοποιήσει χρέη και ελλείμματα (Τα στοιχεία αυτά είναι γνωστά στις Βρυξέλλες ως «Τα Μυθικά Στοιχεία της Ελλάδας»)
Αυτή τη φορά, ο κ. Αλογοσκούφης είπε ότι η κυβέρνηση σκοπίμως υπερεκτίμησε το πραγματικό έλλειμμα προκειμένου να πάρει την πολιτική δόξα για τη γρήγορη μείωσή της. Έτσι οι χρηματαγορές με χαρά «πίστεψαν» την κυβέρνηση, και άρχισαν να ποντάρουν στη χρεοκοπία της Ελλάδος. Το ύψος της απόδοσης (ο τόκος) των ελληνικών κρατικών ομολόγων –που αποτελεί ουσιαστικά το κόστος που πρέπει να πληρώσει η Ελλάδα για το παλιό της συσσωρευμένο χρέος– πήγε στο ζενίθ. Αυτό το γεγονός έκανε πιο πιθανή τη χρεοκοπία, όποτε μεγάλωσε κι η κερδοσκοπική σπέκουλα.
«Υπάρχει όμως μια θετική πλευρά σε ότι συνέβη,» δήλωσε ο κ. Αλογοσκούφης στην The Independent. «Αυτή η αίσθηση της κρίσης ήταν απαραίτητη προκειμένου να αλλάξουν οι νοοτροπίες στην Ελλάδα. Το ερώτημα είναι αν μπορεί να διατηρηθεί αυτό το κλίμα, κι αν η κυβέρνηση θα έχει αρκετό θάρρος για να κερδίσει την εσωκομματική αντιπολίτευση και να μη πισωγυρίσει ένα ή δύο χρόνια αργότερα. Αυτός, πιστεύω με βεβαιότητα, πως είναι ο λόγος που η ΕΕ ήταν τόσο απρόθυμη να δηλώσει ότι θα παρέμβει. Αν ήταν ξεκάθαρο πως η Ελλάδα μπορούσε να προσμένει διάσωση, όλοι θα είχαν χαλαρώσει, και θα συνεχιζόταν το συνηθισμένο αλισβερίσι .»
Για να πετύχει, ο κ. Παπανδρέου, που είναι ένας αμερικανο-σπουδασμένος, εκπρόσωπος της τρίτης γενιάς ενός των μεγαλυτέρων ελληνικών πολιτικών τζακιών, θα πρέπει να αποδείξει πως οι μεταρρυθμίσεις του θα είναι δίκαιες για όλους.
Συναντήσαμε το Σωτήρη Πουλικογιάννη, τον αριστερό ριζοσπάστη ηγέτη ενός ανεξάρτητου σωματείου που έχουν οι εργαζόμενοι στο ναυτικο-επισκευαστικό τομέα.. Αντιμετωπίζει σωρεία αγωγών εκ μέρους των εργοδοτών από τότε που κέρδισε μια συντομότερη εβδομάδα εργασίας για τα μέλη του σωματείου. Η οικονομική κρίση ήδη έχει μειώσει την εργατική δύναμη του ναυτικο-επισκευαστικού τομέα από 7.000 σε 1.000. «Κατ’ εμέ, η δήθεν οικονομική κρίση είναι φαρσοκωμωδία. Δεν είναι παρά ο τρόπος να προωθηθούν αντιλαϊκά μέτρα όπως η αύξηση του φόρου επί ποτών, τσιγάρων, και κινητών τηλεφώνων… Δισεκατομμύρια ευρώ χορηγήθηκαν από την κυβέρνηση στις ελληνικές τράπεζες. Που πήγαν όλα αυτά τα λεφτά; Το έχουν προφανώς εξαγάγει τα “γκόλντεν μπόϋς” για σπεκουλάρισμα και τώρα μας λένε πως το δημόσιο χρέος έχει ξεφύγει.»
Ο Γιώργος Καραμπελιάς, ένας αριστερός σχολιαστής και συγγραφέας, δηλώνει κι αυτός ότι «η κρίση χρέους» δεν πρέπει να επιτραπεί να συγκαλύψει τα πραγματικά προβλήματα της Ελλάδος. Η Ελλάδα, λέει έχει μετατραπεί σε «παρασιτική οικονομία». Η βιομηχανία της έχει εξαφανιστεί, ανήμπορη να αντέξει τον ενδο-ευρωπαϊκό ανταγωνισμό. Η χώρα είναι εξαρτημένη από τη ναυτιλία, τον τουρισμό, και το χρέος – που και οι τρεις αυτοί τομείς έχουν υπονομευτεί από την παγκόσμια ύφεση. «Είναι υποκριτικό, ιδίως εκ μέρους των Γερμανών, να διαμαρτύρονται για το χρέος της Ελλάδος. Σε τι είδους δαπάνες έχουν ξοδευτή να δανεισθέντα; Σε γερμανικά αυτοκίνητα. Η Ελλάδα είναι από τους μεγαλύτερους εισαγωγείς Μερσεντές στον κόσμο.»
Είναι ένα θέμα η απαίτηση να περικοπούν θέσεις εργασίας στο δημόσιο τομέα, αλλά τι είδους θέσεων εργασίας μπορούν να αντικατασταθούν; Ο κ. Καπράλος είπε ότι μια λιγότερα γραφειοκρατική Ελλάδα με χαμηλότερους φόρους θα ήταν «καλά δομημένη για επενδύσεις. Είμαστε στην πύλη πρόσβασης στη Μέση Ανατολή για την Ε.Ε., και την Ε.Ε. για τις μεσανατολικές χώρες. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι αν παύαμε να δημιουργούμε τόσες δυσκολίες για να επενδύσει και να ευημερήσει κανείς, η Ελλάδα θα μπορούσε να τα πάει πολύ καλά.»
Απανωτές γενιές Ελλήνων έχουν αντιμετωπίσει με ωχαδελφισμό τα προβλήματα, ή έχουν δώσει ατομικές λύσεις για να ξεπεράσουνε το τέλμα. (Η παραοικονομία εκτιμάται ότι αντιπροσωπεύει το 1/3 της «πραγματικής» οικονομίας).
Τέτοιου όμως αντιλήψεις ίσως να αλλάζουν. Ο Πασχάλης Αγανίδης, 28 ετών, ο εκπρόσωπος της «Γενιάς των €700» – μια κεντρώας ομάδας πίεσης που εκπροσωπεί νεαρούς Έλληνες – δηλώνει ότι τα άτομα της ηλικίας του αναρωτιούνται γιατί η Ελλάδα δεν μπορεί να μοιάζει περισσότερο σε άλλα αναπτυγμένα κράτη. «Η κοινωνία μας χαρακτηρίζεται από διαφθορά, ατιμωρησία, ρουσφέτια, και γραφειοκρατία» δήλωσε. «Τα μεγαλύτερα θύματα της παράδοσης αυτής είναι οι νέοι, που θα πληρώσουν το συσσωρευμένο χρέος για τις επόμενες δεκαετίες, αλλά δεν μπορούν να εξασφαλίσουν σίγουρες καλοπληρωμένες δουλειές. «Η κρίση αυτή ίσως κάνει κάτι καλό. Οι Έλληνες τώρα βλέπουν ότι τα πράγματα δεν μπορούν να συνεχίσουν όπως παλιά»
Οι αντιπαραβολές με την αρχαία Ελλάδα είναι ακαταμάχητες όταν συζητά κανείς την ελληνική «κρίση». Αρχαιοελληνική είναι η «πολιτική» η «δημοκρατία» η «Ευρώπη», τα «οικονομικά», και η «παράνοια». Η ελληνική κρίση θα καταλήξει ένα προσωρινό «δράμα», ή θα καταλήξει σε «τραγωδία». Στο κλασσικό ελληνικό δράμα, κατά τον Αριστοτέλη, υπάρχει μια στιγμή «καθάρσεως», η στιγμή της «ανανέωσης» μέσω της έκθεσης στο φόβο. Ο «οπτιμισμός» (αισιοδοξία) δεν είναι ελληνική λέξη, αλλά οι αισιόδοξοι στην Ελλάδα πιστεύουν ότι θα βιώσουν μια εμπειρία κάθαρσης

Η κρίση αυτή θα μπορούσε να καταλήξει σε τραγωδία;
Ερ: Γιατί τα μάτια όλου του κόσμου είναι εστιασμένα στην Ελλάδα.
Α: Εν μέρει, φταίει η ίδια η Ελλάδα για αυτό. Κατά τα λοιπά, οι αγορές έχουν οσμιστεί έναν τρόπο να βγάλουν λεφτά από μία αδυναμία των κανονισμών που περιβάλλουν το ευρώ. Το έλλειμμα της Ελλάδος πέρυσι ήταν επισήμως 12.7% του ΑΕΠ, διπλάσιο από προηγούμενες προβλέψεις. Από την ανακοίνωση του ελλείμματος το Δεκέμβριο που μας πέρασε, τα χρηματιστήρια προέβλεπαν – κι έτσι αύξησαν την πιθανότητα – χρεοκοπίας της Ελλάδας. Η «απόδοση», δηλ. τα επιτόκια στο συσσωρευμένο δημόσιο χρέος, ύψους περίπου € 300 δισ., διαρκώς μεγεθύνεται. Το γεγονός αυτό δυσκολεύει μια ήδη κρίσιμη κατάσταση. Ως μέλος της ζώνης ευρώ, η Ελλάδα δεν μπορεί να υποτιμήσει ή να αλλάξει τα επιτόκια δανεισμού. Σύμφωνα με τους κανόνες του Ευρώ, η Ε.Ε. δεν μπορεί να διασώσει
Ερ: Τι συνέβη εχθές;
Α: Ο δημόσιος τομέας έκανε 24ωρη απεργία για να διαμαρτυρηθεί για το πρόγραμμα σοκ των μεταρρυθμίσεων – οι πρώτη απεργία μεταξύ πολλών. Ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου καταφέρνει να σταθεί αμετακίνητος, πράγμα ασυνήθιστο για Έλληνα ηγέτη.
Ερ: Το ευρώ κινδυνεύει;
A: Μάλλον όχι. Υπάρχει όμως ο φόβος ότι αν φαλιρίσει η Ελλάδα ή αν αναγκαστεί να εγκαταλείψει τη ζώνη του ευρώ, οι αγορές θα οσμιστούν ισπανικό, πορτογαλικό, ή και ιταλικό αίμα. Η κρίση θα μπορούσε να επεκταθεί. Έτσι, οι ηγέτες της ΕΕ θα υποσχεθούν να παρακάμψουν τους κανόνες αν χρειαστεί. Θα προσπαθήσουν να αποτρέψουν την κερδοσκοπική σπέκουλα, δηλώνοντας ότι, αν χρειαστεί, θα βρουν κάποιο τρόπο να βοηθήσουν την Ελλάδα.
Η Ελληνική Κρίση σε Αριθμούς
700.000 Ο αριθμός δημοσίων υπαλλήλων της κεντρικής ελληνικής διοίκησης, με άλλους 300.000 σε εθνικό επίπεδο, σ’ έναν πληθυσμό 11.2 εκατομμυρίων.
12,7 % Το εκτιμώμενο δημοσιονομικό έλλειμμα, τετραπλάσιο του μέγιστου ποσοστού που επιτρέπεται στην ευρωζώνη.
£25 δις (περίπου €28,5 δις) Οι εκτιμώμενες χορηγίες της προηγούμενης κυβέρνησης σαν μέρος ενός συστήματος διάσωσης των τραπεζών το 2008.
£259 δις (περίπου €300 δις) Το εκτιμώμενο συνολικό εθνικό δημοσιονομικό χρέος που συνιστά περίπου 113% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, το υψηλότερο χρέος στην ευρωζώνη, πλην Ιταλίας.