Με την Ουκρανική αντίσταση

 

«Αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό, αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτω απ’ τα ξένα βήματα, αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο, αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο», απαγγέλλει ο 72χρονος Ουκρανός Βασίλη Στεπανένκο που μετέφρασε ελληνικά έργα σταθμούς της παγκόσμιας λογοτεχνίας, εν μέσω εκκωφαντικών βομβαρδισμών του Κιέβου.

Ήρωας ανακηρύχτηκε ο Ουκρανός πεζοναύτης Vitaly Shakun που την περασμένη Πέμπτη ανατινάχθηκε πάνω σε γέφυρα στην περιοχή Kherson –κοντά στην Κριμαία- για να σταματήσει την επέλαση των Ρωσικών στρατευμάτων.

Ήρωες μετά θάνατον και οι 13 συνοριο-φύλακες στο νησί του φιδιού -Zmiinyi- που όταν ο Ρώσος αξιωματικός τους ζήτησε από το πλοίο του να παραδώσουν τα όπλα τους για να γλυτώσουν την αιματοχυσία του απάντησαν: «Ρωσικό πολεμικό πλοίο, άντε γ@...» και εκτελέστηκαν.

Ενάντια στην ιμπεριαλιστική εισβολή χωρίς «ναι μεν αλλά»

Με την Ουκρανία και τον ουκρανικό λαό ενάντια στη ρωσική εισβολή. Χωρίς υποσημειώσεις, «ναι μεν αλλά», και φοβίες «μήπως ταυτιστούμε με το ΝΑΤΟ». Με τους αδάμαστους Ρώσους πολίτες που διαδηλώνουν κατά δεκάδες χιλιάδες σε σαράντα ρωσικές πόλεις αψηφώντας την τρομοκρατία του δικτάτορα σώζοντας την τιμή του ρωσικού λαού. Με τους δεκάδες χιλιάδες Έλληνες που περνάνε δύσκολες στιγμές.

Η Ρωσία πραγματοποιεί μια ωμή και αιματηρή εισβολή στη γειτονική της Ουκρανία, επιστρατεύοντας  χονδροειδή και κυνικότατα ψεύδη για να συγκαλύψει τον επεκτατισμό της. Έναν επεκτατισμό διαχρονικό που δεν άλλαξε ούτε με τον Τσάρο ούτε με τον Στάλιν ούτε με τον πρώην πράκτορα της Γκα-Γκε-Μπε, Βλαδίμηρο Πούτιν, οπαδό της μετα-σοβιετικής «αυτοκρατορίας», με τις πλάτες της Κίνας, και την έμμεση συμβολή του δόλιου Πόντιου Πιλάτου που λέγεται Τουρκία.

Όποιος έχει μάτια, βλέπει: η προς Ανατολάς διεύρυνση του ΝΑΤΟ, επιχείρημα που χρησιμοποιεί σήμερα η Ρωσία για να καμουφλαριστεί από επιτιθέμενη σε αμυνόμενη, έχει παγώσει από το 2014. Σε ό,τι αφορά στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, την ένταξη στο ΝΑΤΟ τη ζητούσαν επίμονα οι ίδιες οι κοινωνίες τους σε συντριπτικά ποσοστά, γιατί ιστορικά έχουν δεινοπαθήσει από τον ρωσικό επεκτατισμό και φοβούνταν μήπως αυτός επανέλθει – όπως επανέρχεται σήμερα στην Ουκρανία.

Για ποιους θα είναι καταστροφικός ένας νέος Ψυχρός Πόλεμος

Η μεταξέλιξη της Ουκρανικής κρίσης σε πολεμική σύγκρουση αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε νέα ψυχροπολεμική αντιπαράθεση Ανατολής –Δύσης, οι πλέον χαμένοι θα είναι προοπτικά: η Ουκρανία, η Ευρώπη κι ο Ελληνισμός.

Η Ουκρανία γιατί θα διαπιστώσει ότι το ενδεχόμενο υποστήριξης της εδαφικής της ακεραιότητας από το ΝΑΤΟ, αποτελεί ψευδαίσθηση.

Η Ευρώπη γιατί μαζί με την Ελλάδα θα υποστεί τις οικονομικές επιπτώσεις του ακριβού φυσικού αερίου με συνέπειες την ακρίβεια, την διατροφική κρίση και το πλήγμα στην βιομηχανική παραγωγή -κυρίως της Γερμανίας-.

Ακρίβεια!

Ιστορικό 25ετίας παρουσίασε  σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ η αύξηση του δείκτη τιμών καταναλωτή κατά 6,2% τον μήνα Ιανουάριο σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 21, φέρνοντας την ανησυχία για την ακρίβεια στην πρώτη θέση για το 47% του πληθυσμού, σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις[1]. Στην αύξηση  του τιμαρίθμου συνέβαλαν κατά: 22% η Στέγαση, κυρίως λόγω ανατιμήσεων του ηλεκτρικού ρεύματος, του φυσικού αερίου  και του πετρελαίου θέρμανσης  αλλά και του κόστους των ενοικίων, 11% οι μεταφορές λόγω αύξησης καυσίμων και των τιμών των αυτοκινήτων, 7% οι αυξήσεις στην ένδυση και υπόδηση και 5,2% η διατροφή λόγω  ανατιμήσεων στα δημητριακά, στον καφέ, στο κρέας στα νωπά φρούτα και στα λαχανικά. Το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης κάνει λόγο για παγκόσμιο πληθωριστικό φαινόμενο[2] κι αναπόφευκτο εισαγόμενο κύμα ακρίβειας το οποίο ευελπιστεί να ξεπεραστεί με το τέλος της πανδημίας και την ομαλοποίηση εκείνων των παραγόντων που συντέλεσαν στη δημιουργία του την τελευταία διετία. 

9η Φεβρουαρίου. Παγκόσμια ημέρα Ελληνικής Γλώσσας!

Ένα εσωτερικό  κίνημα ανόρθωσης με πλήρη επίγνωση του εσχάτου επιπέδου παρακμής και του μεγάλου διακυβευμάτος της συλλογικής μας επιβίωσης στον αιώνα που διανύουμε, δεν μπορεί παρά να έχει πρωτίστως εκπαιδευτικό και πολιτιστικό περιεχόμενο. Η 9^η Φεβρουαρίου, επέτειος του θανάτου του Εθνικού μας ποιητή Διονυσίου Σολωμού που έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας, αποτελεί ευκαιρία ανάδειξης και υπενθύμισης, του Οικουμενικού Ελληνικού Πολιτισμού που άντεξε αντιστεκόμενος μερικές χιλιάδες χρόνια. Η γλώσσα του Ομήρου και της Αρχαιότητας, η Ελληνιστική κοινή της οικουμένης του Αλεξάνδρου που μνημονεύει ο Καβάφης,  η γλώσσα των Χριστιανικών κειμένων της Βυζαντινής Κοινοπολιτείας, η γλώσσα του δημοτικού τραγουδιού, των μεγάλων μας ποιητών, λογοτεχνών και της επιστήμης, είναι η σημαντικότερη παρακαταθήκη μας. Χρέος μας η διατήρηση κι η ανάδειξη της ως πρόταση πολιτισμού Ελευθερίας και Κοινωνίας Σχέσεων που κομίζει στην Ανθρωπότητα «..μήγαρις έχω άλλο στο νου μου πάρεξ ελευθερία και γλώσσα»! 

"ΕΛΠΙΔΑ": Μια ακόμα αποτυχία του επιτελικού Κράτους

 

Δυστυχώς η πόλη της Αθήνας οικοδομήθηκε χωρίς σχέδιο και υποδομές τέτοιες ώστε να μπορεί να διασφαλίσει την ασφάλεια των πολιτών της σε περιόδους κρίσης. Το πολιτικό σύστημα που την δημιούργησε γαλούχησε με τον ίδιο τρόπο και τους κατοίκους της: να λειτουργούν μ έναν αδρανειακό τρόπο χωρίς πρόληψη, σχεδιασμό και συνεννόηση. Η περίοδος της Μεταπολιτευτικής ευημερίας ήταν το απόγειο του Αθηναϊκού «τρόπου ζωής»: εύκολη εργασία, χρήμα, διασκέδαση…..Τώρα όμως που αυτή η εποχή ολοκληρώθηκε τελεσίδικα και καλούμαστε να ζήσουμε σε μια περίοδο παρατεταμένων και αλληλο-τροφοδοτούμενων κρίσεων (οικονομική, υγειονομική, κλιματική και πρωτίστως εθνική), η Αθήνα οδηγείται σε επαναλαμβανόμενα αδιέξοδα.

Ανακοίνωση Άρδην: Το ενεργειακό, κλειδί για την οικονομία και την εθνική στρατηγική

 

Η κρίση στις τιμές της ενέργειας κινδυνεύει πολύ σύντομα να επεκταθεί σε όλη την οικονομία και να γονατίσει την Ελλάδα που ήλπιζε σε μια περίοδο οικονομικής ανάκαμψης. Καθημερινά δε αποδεικνύεται το «αλαλούμ» της ευρωπαϊκής και ελληνικής στρατηγικής της λεγόμενης «πράσινης μετάβασης». Τόσο από τον κίνδυνο έλλειψης ενεργειακών πόρων σε περιόδους αιχμής –όπως στο βαρύ χειμώνα ή στις περιόδους καύσωνα-, λόγω των χαμηλών ενεργειακών αποθεμάτων στην Γηραιά Ήπειρο που σήμερα ανέρχονται μόλις στο 52% της συνολικής ικανότητας. Όσο και από την τεράστια άνοδο του κόστους της ενέργειας.