Τριήμερο Κοινωνικής Οικονομίας Οικολόγων Πράσινων : με την ευγενική χορηγία των Γερμανών!

Από την δεκαετία του 80 ήταν γνωστή η πρόσδεση ενός κομματιού των Ελλήνων Οικολόγων στο Γερμανικό  κόμμα των Πρασίνων, με αποκορύφωμα την ευθυγράμμιση τους με τους ΝΑΤΟΙΚΟΥΣ βομβαρδισμούς και τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας, τόσο που θεωρούσαν φυσιολογικό να λειτουργούν ως «παράρτημα» τους. Από τότε οι Έλληνες Οικολόγοι αδυνατούσαν να συλλάβουν την ελληνική ετερότητα εντός της Ευρώπης , τα γεωπολιτικά ζητήματα καθώς και την ανάγκη σύνθεσης πολλών επιπέδων παρέμβασης για ν αντιμετωπισθεί η εγχώρια πραγματικότητα. Είκοσι χρόνια μετά, η επιβίωση αυτού του μορφώματος στο πλαίσιο των Οικολόγων –Πρασίνων -διατηρώντας την παράδοση του-, φαίνεται πως υπερθεματίζει στην Γερμανική διείσδυση στη χώρα μας που την καθιστά «αποικία χρέους».

Καθόλου τυχαία λοιπόν το πρόσφατο τριήμερο συνέριο που διοργάνωσε ο Ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πρασίνων Κος Χρυσόγελος, έγινε σε συνεργασία πρωτίστως με το ίδρυμα Heinrich Bell το οποίο μάλιστα συμμετείχε ενεργά στις εργασίες του με παρουσίαση «οδηγού για το στήσιμο  κοινωνικής επιχείρησης». Εκτός της εκπροσώπου του Γερμανικού Think Τank που φάνηκε να είναι πολύ ενημερωμένη για την εγχώρια πραγματικότητα αναφορικά με τον πορεία του σχετικού θεσμικού πλαισίου , το συνέδριο «κόσμησαν» μεταξύ άλλων η Rebecca Harms : συμπρόεδρος της ομάδας των πρασίνων στο ευρωκοινοβούλιο , ο Andreas Wieg, μελος του Δ.Σ της Γερμανικής Συνομοσπονδίας Συνεταιριστικών επιχειρήσεων , ο Helmut Hildebrandt δ/νων σύμβουλος της Optimedis A.G καθώς και η Τουρκάλα οικονομολόγος επικεφαλής του τμήματος Συνεταιρισμών του Διεθνούς Γραφείου εργασίας (ILO) κα Simel ESIM που προαλείφετε για εκπρόσωπος του Οργανισμού εφόσον ανοίξει το παράρτημα του στην Αθήνα .

Παρά το ενδιαφέρον των θεματικών ενοτήτων που παρουσιάστηκαν όπως πχ οι συνεταιρισμοί εργαζομένων για την επαν-ιδιοποίηση πτωχευμένων επιχειρήσεων , οι συνεταιρισμοί στο χώρο της εκμετάλλευσης και της διανομής ενέργειας , οι εναλλακτικές τράπεζες κοκ το συνέδριο ήταν περισσότερο ένα είδος «σχολείου» για τις πρωτο-ιδρυόμενες ΚΟΙΝΣΕΠ στο πλαίσιο του Ν 4019/11 που αφού ξεπεράσουν τα γραφειοκρατικά εμπόδια και την ολιγωρία του Ελληνικού Κράτους θα μπορούσαν να αποτυπώσουν καλές πρακτικές από τις μητροπόλεις της Ευρώπης. Με το αζημίωτο βεβαίως αφού οι ξένοι εμπειρογνώμονες και σύμβουλοι σε συνεργασία με τους εγχώριους θα μπορούσαν να αναλάβουν και την διαχείριση του ταμείου Κοινωνικής Επιχειρηματικότητας ύψους 60εκατ €  που εως σήμερα παραμένει ανενεργό. Δεν είναι τυχαία άλλωστε η επιτυχής πρωτοβουλία του κου Χρυσόγελου , με επερωτήσεις στο Ευρωκοινοβούλιο,  για την επαναλειτουργία της Ειδικής Υπηρεσίας για την Κοινωνική Ένταξη και την Κοινωνική Οικονομία του Υπ. Εργασίας που ήταν υπό κατάργηση.

Με την ευγενική στήριξη των Γερμανών λοιπόν δεν είναι τυχαίο πως στο συνέδριο αυτό  δεν έγινε καμία  ιστορική αναφορά για την ελληνική συνεταιριστική παράδοση και τον Κοινοτισμό ούτε βεβαίως νύξη για τον σύγχρονο ρόλο των Γερμανών στην χώρα μας : από τα επιτελεία Ραιχενμπαχ και Φούχτελ έως την Ζήμενς και τα υποβρύχια. Σε αντίθεση με τις αρχές των Πρασίνων στην δεκαετία του 70 περί βοήθειας στον Τρίτο Κόσμο και τονισμού της αντίθεσης Βορρά –Νότου  οι σημερινές εκδοχές τους αποφεύγουν να πάρουν θέση για τα χρήματα που χρωστάει η Γερμανία στη χώρα μας από το Κατοχικό δάνειο και τις πολεμικές αποζημιώσεις ούτε βεβαίως καταγγέλλουν τα δις κερδών της EKT από τα προγράμματα βοήθειας προς την χώρα μας τα τελευταία χρόνια . Αρκούνται απλά στην συνειδητοποίηση μιας ευρύτερης οικονομικής, κοινωνικής και οικολογικής κρίσης που μαστίζει όλη την Ευρώπη και άρα η  αντιμετώπιση της μπορεί και πρέπει ν αντιμετωπιστεί ενισχύοντας τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς….προαλείφοντας ένα ευρύτερο μέτωπο εκσυγχρονιστών –ευρωπαϊστών για τις επικείμενες Ευρω-εκλογές