Η νέα Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου καλείται χωρίς κανένα περιθώριο ανοχής να πάρει άμεσα μέτρα για την ανασυγκρότηση της Ελληνικής Κοινωνίας. Οι μέχρι τώρα προεκλογικές εξαγγελίες και τα όσα αποτυπώθηκαν στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ στο πλαίσιο της προτεινόμενης Κοινωνικής Πολιτικής δεν αποτελούν παρά ευσεβείς πόθους που στην καλύτερη των περιπτώσεων αποτέλεσαν μέσο για την επίτευξη της πολιτικής νίκη που ήταν αναμφισβήτητα μεγάλη.
Η άποψη που έχουμε σταθερά εκφράσει στο έντυπο αυτό είναι σταθερή : δεν υπάρχει δυνατότητα άσκησης κοινωνικής πολτικής αν δεν προκείψει ανατροπή του παραστισμού της ελληνικής οικονομίας και προώθηση ενός ριζικά διαφορετικού μοντέλου ανάπτυξης . επίσης αναφέραμε πως το διακύβεθμα ατυών των εκλογών ήτηαν η τσέπη μας και αυτό σ ένα στενό πλαίσιο με ελάχιστες αναφορές στον διεθνή παράγοντα , την κρίση της παγκοσμιοποίησης, τις γεωπολιτικές εξελίξεις , την νέα αρχιτεκονική της Ευρώπης κοκ. Μια τέτοια ατζέντα είναι προφανές πως θα ωφελούσε το ΠΑΣΟΚ που με ανέξοδες υποσχέσεις τόνωσε την ελπίδα –ίσως για τελευταία φορά- των κοινωνικών στρωμάτων που στην πλειοψηφία τους ήταν τα θύματα της παγκοσμιοποίησης.
Να αναφέρουμε τις βασικές παραμέτρους μιας κοινωνικής πολιτικής και τα κρίσιμα ερωτήματα που δεν απαντήθηκαν σ ολη την προηγούμενη περίοδο :
- Πως να ασκήσεις κοινωνική πολτική και να εφαρμόσεις την πράσινη ανάπτυξη όταν η χώρα ζει με δανικά , η ανταπόκριση στις ανάγκες των δανειστών γίνεται με το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου που το ονομάζουν ιδιωτικοποιήσεις
- Πώς να στηρίξεις τις ΜΜΕ που αποτελούν την ραχοκοκκαλιά της ελληνικής οικονομίας όταν δεν αλλάζουν τα δεδεομένα του ελεύθερου εμπορίου και τα προνόμια τπου δίνονται στις μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες οι οποίες ελέγχοντας την αγορά αποκτούν μεγάλη πολιτκή επιρροή προς όφελος των γεωπολιτικών συμφερόντων των χωρών προέλευσης τους
- Πώς να διασφαλίσεις εργασιακές σχέσεις όταν με το σύμφωνο σταθερότητας και το κοινό νόμισμα η μόνη δυνατότητα αύξησης της αναταγωνιστικότητας της οικονομίας είναι εις βάρος του εργαζόμενου την ίδια στιγμή που η αθρόα εισροή μεταναστών αυξάνει συνεχώς την προσφορά εργατικών χεριών για θέσεις παραγωγής που συνεχώς μειόνονται ;
- Πώς να ανασυγκροτήσεις την παραγωγή όταν ο χρηματηστικός τομέας και οι τράπεζες αποτελούν οάσεις κερδοφορίας των οικονομικών ελίτ οι οποίες απορροφούν τα υπερκέρδη και τα οποία ανακυκλόνουν σε καταναλωτικά προιόντα ως επιτοπλείστον εισαγώμενα;
- Πώς να προωθήσεις την πράσινη οικονομία όταν δεν είσαι διατεθημένος να έρθεις σε ρήξη με τις Αμερικάνικες –κυρίως – πολυεθνικές πετρελαίου , δεν υποστηρίζεις μέτρα καάργησης του δολαρίου από κυριάρχο νόμισμα στην ισοτιμία με το πετρέλαιο και δεν ανήγεις την χώρα σε στρατηιγικές συνεργασιες με την Ανατολή και τον Νότο που θα αυξήσει την δυνατότητα αυτονομίας της;
Είναι προφανές πως μια ανασυγκρότηση της Οικονομίας και της Κοινωνίας θα σήμαινε επαναδιαπραγμάτευση αυτών των όρων που αποτελούν τις βασικές αιτίες εξάρτησης των περιφερειακών οικονομιών από τα καπιταλιστικά κέντρα ισχύος κάτι που θα προυπέθετε : α) χώρα με κύρος και β) κοινωνικές δυνάμεις και υποκείμενα βαθιά ενημερωμένα και ενεργά στα βασικά ζητήματα που διακυβέβουν το μέλλον τους. Ποιο κύρος όμως μπορεί να έχει μια χώρα παράσιτο που ζεί με δανεικά , εμβάσματα και έχει καταντήσει τουριστικομάγαζο δεύετερης διαλογής; Ποιο κύρος μπορεί να έχει μια χώρα για να διαπραγματευτεί την οικονομική της ανασυγκρότηση και εν τέλει την επιβίωση της στο διεθνές περιβάλλον όταν έχει καταστεί χώρα μειωμένης κυριαρχίας και συνεχούς υπχωρούσα στον επελάβνονμτα νέο-οθωμανισμο; Γι αυτό και είμαστε αρκετα επιφυλακτική στην πιθανότητα επιτυχίας του κοινωνικού προγράμμτος της νέας Κυβένρησς ακόμα κι αν αυτό υλοποιηθεί με την συμβολή των δυτικών οικονομολόγων. Γι αυτό θεωρούμε πολύ σημαντικά τα δημοψηφίσματα στην Ε.Ε που γίνονται κάτω από τους εκβιασμούς της διεθνούς ελίτ και αφορούν στο νέο Ευρωπαικό οικοδόμημα που οδηγεί σ ένα νέο ευρωαπικό υπερκράτος με ακόμα μεγαλύερους περιορισμούς στην εθνική κυριαρχία των λαών της γηραιάς ηπείρου.
Με βάση λοιπόν τα προαναφερθέντα η ανασυγρότηση της χώρας θα προυπέθετε μέτρα όπως :
- Η κατάργση του συμφώνου σταθερότητας και η αντικατάσταση του με ένα σύμφωνο κοινωνικής και οικολογικής σταθερότητηας
- Το πάγωμα των διαδικασιών ενίσχυσης του ευρωπαικού κράτους με παράλληλη ενίσχυση της περιφερειακής –βαλκανικής και μεσογειακής συγλρότησης καθώς και του έθνους κράτους
- Η αλλαγή των όρων του ελέυθερου εμπορίου με θέσπιση ποοτικού πλαφόν για την εγχώρια παράγωγη προιόντων κατά κλάδο της οικονομίας
- Η επιβολή φόρου Tobin στις διεθνής μετακινήσεις του κλερδοσκοπικού κεφαλαίου και στο τραπεζικό κεφάλαιο με παράλληλη αναδιανομή του πλούτου
- Η κατάργηση του χρέους η μέρος αυτού το υπόλοιπο του οποίου θα πρέπει να πληρώσουν οι κοινωνικές εκείμενες ομάδες που το δημιουργησαν και το επέτειναν με την χλίδη, την υπερκατανάλωση και την λεηλασία του φυσικού μας πλούτου
- Η επιβολή ενεργειακού φόρου και πράσινης φορολογίας για την εξοικονόμιση χρημάτων για την αποκάσταση της οικολογικής καταστοφής που έχει συνετελεστεί και συντελείται καθώς και στην αναδιάρθρωση του αγροτοπ-διατροφικού μοντέλου παράγωγης
- Η οριοθέτηση των μεταναστευτικών ροών με οικονομική στήριξη και ενίσχυση της ενδογενούς ανάπτυξης των χωρών προέλευσης , την νομιμοποίηση ενός ποσοστού των υφιστάμενων μεταναστών , τον σεβασμό των δικαιωμάτων των πολιτικών προσφύγων και την επεαναπροόθηση όσων δεν μπορουν να ενταχθούν ομαλά
- Η ριζική αποκέντρωση της υδροκέφαλης προτέυουσας και μεταφορά του διοικητικού της κέντρου και αναδιάρθρωσης της σχέσης αστικών κέντρων και υπαίθροτ
Τέτοιου είδους μέτρα βεβαίως θα προυπέθεταν επαναστατικές κοινωνικές διεργασίες που δεν φαίνονται να συνετλούνται ακόμα στην ελληνική κοινωνία όμως καθίστανατι απαραίτητα για να προωθηθεί ένα νέο μοντέλο παραγωγής στη χώρα .Ένα μοντέλο από-ανάπτυξης του μαζικού τουρισμού και του εμπορίου άχρηστων εμπορευμάτων με παράλληλη προώθηση πραάγωγής δημόσιων αγαθών , εμπορευμάτων με μεγάλο κύκλο ζωής με όσο το συνατόν μικρή απόσταση μεταξύ του τόπου παραγωγής και κατανάλωσης . Ένα μονέλο που θα ξεκινούσε παο τον προσδιορσμό των ριζικών αναγκώνκαι θα φρόντιζε να τις καλύπτει για όλους τους πολίτες χωρίς διακρτίσεις και θα στηρίζεται στις συνεταιριστικές και αυτοδιχειριστικές μορφές παραγωγής και διανομής.
Η άποψη που έχουμε σταθερά εκφράσει στο έντυπο αυτό είναι σταθερή : δεν υπάρχει δυνατότητα άσκησης κοινωνικής πολτικής αν δεν προκείψει ανατροπή του παραστισμού της ελληνικής οικονομίας και προώθηση ενός ριζικά διαφορετικού μοντέλου ανάπτυξης . επίσης αναφέραμε πως το διακύβεθμα ατυών των εκλογών ήτηαν η τσέπη μας και αυτό σ ένα στενό πλαίσιο με ελάχιστες αναφορές στον διεθνή παράγοντα , την κρίση της παγκοσμιοποίησης, τις γεωπολιτικές εξελίξεις , την νέα αρχιτεκονική της Ευρώπης κοκ. Μια τέτοια ατζέντα είναι προφανές πως θα ωφελούσε το ΠΑΣΟΚ που με ανέξοδες υποσχέσεις τόνωσε την ελπίδα –ίσως για τελευταία φορά- των κοινωνικών στρωμάτων που στην πλειοψηφία τους ήταν τα θύματα της παγκοσμιοποίησης.
Να αναφέρουμε τις βασικές παραμέτρους μιας κοινωνικής πολιτικής και τα κρίσιμα ερωτήματα που δεν απαντήθηκαν σ ολη την προηγούμενη περίοδο :
- Πως να ασκήσεις κοινωνική πολτική και να εφαρμόσεις την πράσινη ανάπτυξη όταν η χώρα ζει με δανικά , η ανταπόκριση στις ανάγκες των δανειστών γίνεται με το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου που το ονομάζουν ιδιωτικοποιήσεις
- Πώς να στηρίξεις τις ΜΜΕ που αποτελούν την ραχοκοκκαλιά της ελληνικής οικονομίας όταν δεν αλλάζουν τα δεδεομένα του ελεύθερου εμπορίου και τα προνόμια τπου δίνονται στις μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες οι οποίες ελέγχοντας την αγορά αποκτούν μεγάλη πολιτκή επιρροή προς όφελος των γεωπολιτικών συμφερόντων των χωρών προέλευσης τους
- Πώς να διασφαλίσεις εργασιακές σχέσεις όταν με το σύμφωνο σταθερότητας και το κοινό νόμισμα η μόνη δυνατότητα αύξησης της αναταγωνιστικότητας της οικονομίας είναι εις βάρος του εργαζόμενου την ίδια στιγμή που η αθρόα εισροή μεταναστών αυξάνει συνεχώς την προσφορά εργατικών χεριών για θέσεις παραγωγής που συνεχώς μειόνονται ;
- Πώς να ανασυγκροτήσεις την παραγωγή όταν ο χρηματηστικός τομέας και οι τράπεζες αποτελούν οάσεις κερδοφορίας των οικονομικών ελίτ οι οποίες απορροφούν τα υπερκέρδη και τα οποία ανακυκλόνουν σε καταναλωτικά προιόντα ως επιτοπλείστον εισαγώμενα;
- Πώς να προωθήσεις την πράσινη οικονομία όταν δεν είσαι διατεθημένος να έρθεις σε ρήξη με τις Αμερικάνικες –κυρίως – πολυεθνικές πετρελαίου , δεν υποστηρίζεις μέτρα καάργησης του δολαρίου από κυριάρχο νόμισμα στην ισοτιμία με το πετρέλαιο και δεν ανήγεις την χώρα σε στρατηιγικές συνεργασιες με την Ανατολή και τον Νότο που θα αυξήσει την δυνατότητα αυτονομίας της;
Είναι προφανές πως μια ανασυγκρότηση της Οικονομίας και της Κοινωνίας θα σήμαινε επαναδιαπραγμάτευση αυτών των όρων που αποτελούν τις βασικές αιτίες εξάρτησης των περιφερειακών οικονομιών από τα καπιταλιστικά κέντρα ισχύος κάτι που θα προυπέθετε : α) χώρα με κύρος και β) κοινωνικές δυνάμεις και υποκείμενα βαθιά ενημερωμένα και ενεργά στα βασικά ζητήματα που διακυβέβουν το μέλλον τους. Ποιο κύρος όμως μπορεί να έχει μια χώρα παράσιτο που ζεί με δανεικά , εμβάσματα και έχει καταντήσει τουριστικομάγαζο δεύετερης διαλογής; Ποιο κύρος μπορεί να έχει μια χώρα για να διαπραγματευτεί την οικονομική της ανασυγκρότηση και εν τέλει την επιβίωση της στο διεθνές περιβάλλον όταν έχει καταστεί χώρα μειωμένης κυριαρχίας και συνεχούς υπχωρούσα στον επελάβνονμτα νέο-οθωμανισμο; Γι αυτό και είμαστε αρκετα επιφυλακτική στην πιθανότητα επιτυχίας του κοινωνικού προγράμμτος της νέας Κυβένρησς ακόμα κι αν αυτό υλοποιηθεί με την συμβολή των δυτικών οικονομολόγων. Γι αυτό θεωρούμε πολύ σημαντικά τα δημοψηφίσματα στην Ε.Ε που γίνονται κάτω από τους εκβιασμούς της διεθνούς ελίτ και αφορούν στο νέο Ευρωπαικό οικοδόμημα που οδηγεί σ ένα νέο ευρωαπικό υπερκράτος με ακόμα μεγαλύερους περιορισμούς στην εθνική κυριαρχία των λαών της γηραιάς ηπείρου.
Με βάση λοιπόν τα προαναφερθέντα η ανασυγρότηση της χώρας θα προυπέθετε μέτρα όπως :
- Η κατάργση του συμφώνου σταθερότητας και η αντικατάσταση του με ένα σύμφωνο κοινωνικής και οικολογικής σταθερότητηας
- Το πάγωμα των διαδικασιών ενίσχυσης του ευρωπαικού κράτους με παράλληλη ενίσχυση της περιφερειακής –βαλκανικής και μεσογειακής συγλρότησης καθώς και του έθνους κράτους
- Η αλλαγή των όρων του ελέυθερου εμπορίου με θέσπιση ποοτικού πλαφόν για την εγχώρια παράγωγη προιόντων κατά κλάδο της οικονομίας
- Η επιβολή φόρου Tobin στις διεθνής μετακινήσεις του κλερδοσκοπικού κεφαλαίου και στο τραπεζικό κεφάλαιο με παράλληλη αναδιανομή του πλούτου
- Η κατάργηση του χρέους η μέρος αυτού το υπόλοιπο του οποίου θα πρέπει να πληρώσουν οι κοινωνικές εκείμενες ομάδες που το δημιουργησαν και το επέτειναν με την χλίδη, την υπερκατανάλωση και την λεηλασία του φυσικού μας πλούτου
- Η επιβολή ενεργειακού φόρου και πράσινης φορολογίας για την εξοικονόμιση χρημάτων για την αποκάσταση της οικολογικής καταστοφής που έχει συνετελεστεί και συντελείται καθώς και στην αναδιάρθρωση του αγροτοπ-διατροφικού μοντέλου παράγωγης
- Η οριοθέτηση των μεταναστευτικών ροών με οικονομική στήριξη και ενίσχυση της ενδογενούς ανάπτυξης των χωρών προέλευσης , την νομιμοποίηση ενός ποσοστού των υφιστάμενων μεταναστών , τον σεβασμό των δικαιωμάτων των πολιτικών προσφύγων και την επεαναπροόθηση όσων δεν μπορουν να ενταχθούν ομαλά
- Η ριζική αποκέντρωση της υδροκέφαλης προτέυουσας και μεταφορά του διοικητικού της κέντρου και αναδιάρθρωσης της σχέσης αστικών κέντρων και υπαίθροτ
Τέτοιου είδους μέτρα βεβαίως θα προυπέθεταν επαναστατικές κοινωνικές διεργασίες που δεν φαίνονται να συνετλούνται ακόμα στην ελληνική κοινωνία όμως καθίστανατι απαραίτητα για να προωθηθεί ένα νέο μοντέλο παραγωγής στη χώρα .Ένα μοντέλο από-ανάπτυξης του μαζικού τουρισμού και του εμπορίου άχρηστων εμπορευμάτων με παράλληλη προώθηση πραάγωγής δημόσιων αγαθών , εμπορευμάτων με μεγάλο κύκλο ζωής με όσο το συνατόν μικρή απόσταση μεταξύ του τόπου παραγωγής και κατανάλωσης . Ένα μονέλο που θα ξεκινούσε παο τον προσδιορσμό των ριζικών αναγκώνκαι θα φρόντιζε να τις καλύπτει για όλους τους πολίτες χωρίς διακρτίσεις και θα στηρίζεται στις συνεταιριστικές και αυτοδιχειριστικές μορφές παραγωγής και διανομής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου