Συνέντευξη του Κου Φασιά Πέτρου Εταιρία : ΑΡΤΑ ΦΥΣΙΚΑ στον Νίκο Ντάσιο

Κε Φασιά

Πείτε μου πως ξεκίνησε η επιχειρηματική ιδέα των αυτόματων πωλητών φυσικού χυμού πορτοκαλιού στην πόλη της Άρτας και πόσο έχει επεκταθεί μέχρι σήμερα ;

Χρειάστηκαν πολλά χρόνια συνεχούς συζήτησης, όμως τελικά η εταιρεία ΑΡΤΑ ΦΥΣΙΚΑ (Φασιας Πέτρος & Αλέξη Βάγια ) πήρε την απόφαση να επενδύσει στην Άρτα με το φυσικό της προϊόν. Η σύσταση της εταιρείας έγινε πριν ένα χρόνο και ακολούθησε η αίτηση προς το Δήμο Αρταίων για την διάθεση χώρου τοποθέτησης των μηχανημάτων. Βρήκαμε άμεση και θετική ανταπόκριση από τον Δήμο που είδε  με θετική ματιά την πρότασή μας για παραχώρηση χώρου σε κεντρικά σημεία της πόλης μας.

Η εικόνα τους είναι αυτή που σήμερα οι πολίτες αντικρίζουν επί της πλατείας Κιλκίς καθώς και στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης, μπροστά από τον Άγιο Δημήτριο. Μας έχει ήδη δοθεί και τρίτη άδεια για την πλατεία Ζέρβα  και μέχρι το τέλος του μήνα  θα μας βρίσκεται επίσης στην παραλία Βράχου στην Πρέβεζα, στην Πάργα, κι αργότερα σ’ όλες τις πόλεις της Ηπείρου όπου πέραν των άλλων θα προβάλουν όχι μόνο το προϊόν, αλλά και την Άρτα ολόκληρη. 

Συνέντευξη του Μαΐστρο Καραμπάση Πρόεδρο του Συλλόγου Βιοκαλλιεργητών Αγορών Αττικής στον Νίκο Ντάσιο

Πείτε μας κάποια πράγματα για τον σύλλογο σας: πότε ξεκίνησε; ποιος είναι ο σκοπός του, ποιοι και πόσοι είναι μέλη του; Υπάρχουν αντίστοιχες συλλογικότητες στην υπόλοιπη Ελλάδα;  

Ο ΣΥΒΑΑ ιδρύθηκε το 2002 από βιοκαλλιεργητές από όλη την επικράτεια με αρχικό  σκοπό την οργάνωση και λειτουργία αγορών βιοκαλλιεργητών στο νομό Αττικής. Μέλη του Συλλόγου Βιοκαλλιεργητών Αγορών Αττικής είναι βιοκαλλιεργητές επαγγελματίες αγρότες οι οποίοι παράγουν και πιστοποιούν τα προϊόντα τους  σύμφωνα με τις εθνικές και ευρωπαϊκές προδιαγραφές των κανονισμών και τις νομοθεσίες ως αυτές ισχύουν σχετικά με την βιολογική παραγωγή. Στον ΣΥΒΑΑ  μέλη μπορούν να γίνουν βιοκαλλιεργητές από όλη την Ελλάδα, -αυτή την στιγμή στον Σύλλογο είναι εγγεγραμμένοι 250 βιοκαλλιεργητές-. Αντίστοιχα σε Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Καλαμάτα, και αλλού υπάρχουν αντίστοιχοι φορείς με ίδιο σκοπό. Το σύνολο των βιοκαλλιεργητών ανά την επικράτεια ξεπερνά τους 1000 βιοκαλλιεργητές.

Συνέντευξη του Παντελή Ρίτσου στο Νίκο Ντάσιο για την κατάσταση στον Αγροτικό χώρο.

1.       Μόλις χτες ο Πρωθυπουργός μετείχε σε σύσκεψη στου Μαξίμου κατά την οποία παρουσιάστηκε μια μελέτη 30 σελίδων με τίτλο «Growth Strategy», η οποία κάνει αναφορά στην αναγκαιότητα παραγωγής ποιοτικών αγροτικών προϊόντων «γεωγραφικής ένδειξης» στο πλαίσιο ενός σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης. Τι πιστεύετε ότι πρέπει να περιλαμβάνει μια τέτοια στρατηγική για την ανασυγκρότηση της αγροτικής παραγωγής και της περιφέρειας της χώρας και με ποια μέσα μπορεί αυτή να προχωρήσει;

Ο μικρός αγροτικός κλήρος , ο μεγάλος μέσος όρος ηλικίας των κατ’ επάγγελμα αγροτών και κατ’ επέκταση το έλλειμμα γνώσεων και εκπαίδευσής  τους σε οτιδήποτε αφορά το πρωτογενή τομέα είναι τα  κύρια χαρακτηριστικά της ελληνικής γεωργίας. Σε συνδυασμό με την πλήρη εξάρτηση από τις αποφάσεις και χρηματοδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει δημιουργηθεί ένα αντιπαραγωγικό  μοντέλο αγροτικής ανάπτυξης .   Ο πλήρης έλεγχος από το Διευθυντήριο των Βρυξελλών στο τι θα παράγει, πόσο θα παράγει και που θα εξάγει ο αγροτικός τομέας της χώρας, παραγνωρίζοντας τη διατροφική αυτάρκεια και ενισχύοντας την εξάρτηση από τις όποιες  αποφάσεις λαμβάνονται « για εμάς χωρίς εμάς» δεν μετριάζεται από μακροσκελείς μελέτες αν δεν καταγράφονται τα συγκεκριμένα βήματα  προς μια υγιή αγροτική ανάπτυξη .

Πρωταρχικό βήμα για την παραγωγική ανασυγκρότηση είναι η δια βίου εκπαίδευση των παραγωγών σε θέματα καλλιεργειών, οργάνωσης αγροτικών εκμεταλλεύσεων, μεταποίησης και διάθεσης προϊόντων.  Προϋπόθεση για την ολοκληρωμένη εκπαίδευση και την ορθολογική παραγωγή και προώθηση των αγροτικών προϊόντων είναι οι συμπράξεις Ερευνητικών Ιδρυμάτων, Γεωπονικών Πανεπιστημίων και αντιστοίχων σχολών των Τ.Ε.Ι με Ομάδες Παραγωγών για τη παραγωγή καινοτόμων και ανταγωνιστικών προϊόντων που αφ’ ενός θα διασφαλίζουν τη διατροφική μας αυτάρκεια και αφ’ ετέρου  θα διασφαλίζουν υψηλή προστιθέμενη αξία στα εξαγώγιμα προϊόντα μας.

Η χρηματοδότηση των Ερευνητικών Ιδρυμάτων και των γεωπονικών σχολών ώστε να μπορούν να επιτελούν αποτελεσματικά το έργο τους θα πρέπει να προέρχεται από  τα έσοδα των Ομάδων Παραγωγών που συμπράττουν  με τα αντίστοιχα τοπικά Ιδρύματα και σχολές  καθ’ ότι έχει αποδειχθεί ότι το παρόν μοντέλο της κρατικής και Κοινοτικής χρηματοδότησης των Ερευνητικών Ιδρυμάτων και Γεωπονικών Σχολών έχει οδηγήσει τη μεν αγροτική έρευνα στην ανυπαρξία τη δε αγροτική εκπαίδευση στη στασιμότητα.

Η παραγωγή ποιοτικών προϊόντων,  Προϊόντων Ονομασίας Προέλευσης, Προϊόντων Γεωγραφικής Ένδειξης που τόσο συχνά αναφέρονται στις κατά καιρούς εξαγγελίες σχεδίων παραγωγικής ανασυγκρότησης , θα αποκτήσουν πραγματική υπόσταση μέσω των συμπράξεων Έρευνας – Εκπαίδευσης – Παραγωγής.

ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΦΤΩΧΕΙΑ

Δεν χρειάστηκε παρά μια συνηθισμένη για την εποχή χιονόπτωση για να διαπιστωθεί ακόμα μια φορά το έλλειμμα προετοιμασίας και οργάνωσης του Κρατικού μηχανισμού: διακοπές κυκλοφορίας στην Ν.Ε.Ο Πατρών-Αθηνών, ματαιώσεις πτήσεων στη Β Ελλάδα, αποκλεισμός νησιών (Αλόννησος Σκόπελος) και χωριών στην Εύβοια, κλειστές κεντρικές αρτηρίες ακόμα και σε αστικές περιοχές λόγω έλλειψης αλατιού, παγωμένες αλατιέρες… ακόμα και «κλείσιμο» Δημόσιων Υπηρεσιών (Δήμος της Αθήνας) λόγω κακοκαιρίας! Μια ακόμα εικόνα παράλυσης, ανάλογη με τις πλημμύρες στην πρώτη δυνατή μπόρα ή τις πυρκαγιές και την «ασφυξία» στους καλοκαιρινούς καύσωνες. Εικόνες που συνεχώς επαναλαμβάνονται, σαν κάτι το σύνηθες, ενώπιον φοβισμένων τηλεθεατών που αδυνατούν να διακρίνουν την υπερβολή της τηλεθέασης από  τις συνήθεις και αναγκαίες καιρικές εναλλαγές των φυσικών κύκλων.

CETA-TTIP: Η 3η φάση της Δυτικής Αποικιοκρατίας

Από τον 17^ο αιώνα η «εμποροκρατία» εστίαζε στο ότι ένα Κράτος θα μπορούσε να γίνει πλούσιο οικονομικά αν εξασφάλιζε πρόσβαση σε ακατέργαστες πρώτες ύλες τις οποίες θα μεταπουλούσε ως μεταποιημένα προϊόντα. Για το λόγο αυτό αποικιοκρατικές χώρες όπως η Αγγλία και η Ολλανδία ίδρυσαν «εμπορικές εταιρίες» μέσω των οποίων διασφάλιζαν την πρόσβαση και τον έλεγχο πρώτων υλών στις Ινδίες , στην Αφρική στην Νότια-Λατινική Αμερική. Οι εταιρίες αυτές είχαν την απόλυτη στήριξη των Κρατών και των στρατών τους προκειμένου να διασφαλίσουν την ταυτότητα των ελεγχόμενων εδαφών μετ-ονομάζοντας τα σε Αγγλικά, Ολλανδικά, Γαλλικά ή Ισπανικά. Η φάση αυτή, που στην δική μας –ελληνική ιστορία- ξεκινάει από την 4^η  Σταυροφορία το 1204 και την κατάκτηση της Κύπρου από τον Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο στα 1191, διασφαλίζει ευημερία στο Δυτικό Κόσμο σχεδόν μέχρι τα μέσα του 20^ου αιώνα.

Α' Πανελλήνια Συνδιάσκεψη του Κινήματος ΑΡΔΗΝ, 12/11/2016 Αθήνα

Oμιλία για το φλέγον ζήτημα του υδροκεφαλισμού της χώρας το οποίο επανέρχεται στο πολιτικό προσκήνιο.

Για την ιδιωτικοποίηση του Νερού

Αυτό που δεν τόλμησαν να κάνουν τα «αστικά κόμματα» δλδ την εκποίηση του δημόσιου πλούτου και ιδιαιτέρως του νερού, το έπραξε η «αντι-μνημονιακή» συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ. Η υπερψήφιση της 26^ης/9 στο Κοινοβούλιο της συμφωνίας Δανειστών –Κυβέρνησης, αποτελεί σκανδαλώδη παραβίαση της δημοκρατικά εκφρασμένης βούλησης των πολιτών όπως αυτή καταγράφηκε στο δημοψήφισμα για τη μη ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ την 18^η  Μαΐου του 2014 (όπου το 98,03% των Θεσσαλονικέων τάχθηκαν κατά της ιδιωτικοποίησης γεγονός που επικρότησε τότε ο σημερινός Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας!)

Ο χορός των «αριστερών- ιδιωτικοποιήσεων»  έχει ξεκινήσει από το περασμένο Μάιο όταν με το  ΦΕΚ 1472Β/2016 είχαν εγκρίνει –εν μέσω συγκίνησης Σπίρτζη- την εκχώρηση Αεροδρομίων, Μαρινών Λιμανιών καθώς και του 11% της ΕΥΔΑΠ και του 23% της ΕΥΑΘ. Από το Σεπτέμβριο του 16, οι Δημόσιες Υπηρεσίες Νερού, εντάσσονται στο Υπερ-ταμείο γεγονός που συνιστά  την ιδιωτικοποίηση τους, παρά τα φληναφήματα των «οικολόγων του Σύριζα» περί νομοτεχνικής βελτίωσης, με την προσθήκη στο Νόμο της φράσης :«με την επιφύλαξη των περιορισμών που προκύπτουν από το Σύνταγμα και τον σεβασμό στις δικαστικές αποφάσεις», που αποτέλεσε το προκάλυμμα της δικής τους θετικής ψήφου. Και δεν αποτελεί απλά ιδιωτικοποίηση τους αλλά εκχώρηση του νερού σε ξένα πολυεθνικά συμφέροντα κατά παράβαση του Συντάγματος σύμφωνα  με την απόφαση 1906/2014 της Ολομέλειας του ΣτΕ, αφού το Υπερ-ταμείο σύμφωνα με το Αρ. 184 παρ. 4 του Ν.4389/2016 «δεν ανήκει στον δημόσιο ή ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπως αυτός εκάστοτε ορίζεται» αλλά ελέγχεται στην Πράξη από τους Δανειστές. Το εποπτικό συμβούλιο του Υπερ-ταμείου αποτελείται από 5 μέλη, δύο εκ των οποίων ορίζονται από τους δανειστές (με την σύμφωνη γνώμη του Υπουργού Οικονομικών) και τρία από την ελληνική κυβέρνηση (με την σύμφωνη γνώμη των δανειστών). Οι δύο εταιρίες παύουν να αποτελούν από τούδε και στο εξής υπηρεσίες «κοινής ωφελείας» με αντικείμενο την απρόσκοπτη και ποιοτική παροχή υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης στους πολίτες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης και καθίστανται απλώς «αξίες» στο χαρτοφυλάκιο της ΕΔΗΣ -μιας εκ των θυγατρικών του Υπερ-ταμείου- με μοναδικό στόχο να εξυπηρετήσουν τον «ειδικό σκοπό» του Υπερ-ταμείου, σύμφωνα με το αρ. 185 παρ.1, Ν.4389/2016: «Η Εταιρία διαχειρίζεται και αξιοποιεί τα περιουσιακά της στοιχεία προκειμένου να: α) συνεισφέρει πόρους για την υλοποίηση της επενδυτικής πολιτικής της χώρας και για την πραγματοποίηση επενδύσεων που συμβάλλουν στην ενίσχυση της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και β) συμβάλλει στην από-μείωση των οικονομικών υποχρεώσεων της Ελληνικής Δημοκρατίας σύμφωνα με τον Νόμο 4336/2015 (Α’ 94).