Αναμφίβολα ή χθεσινή εμφάνιση Ζελένσκι στο Ελληνικό και Κυπριακό Κοινοβούλιο ήταν προβληματικη, εφόσον ομνύουμε στον δημοκρατικό θεσμό του Κοινοβουλίου και παρά την ιστορική της σημασία. Στην περίπτωση του Ελληνικού Κοινοβουλίου ήταν λάθος η απροσδόκητη εμφάνιση των δύο μαχητών από την Μαριούπολη, κατι που θα όφειλε ο Πρόεδρος της Βουλής κος Τασουλας να γνώριζε εκ των προτερων και να ενημέρωνε το σώμα ώστε να παρθούν οι σχετικές αποφάσεις. Για την δε Κύπρο, η αποσύνδεση του Ουκρανού Προέδρου όταν η Πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής έκανε λόγο για την παράνομη εισβολη και κατοχη, εφόσον δεν απετέλεσε τεχνικό πρόβλημα, ορθώς ενόχλησε σημαντική μερίδα Ελλήνων που βλέπουμε αρκετές ομοιότητες στον Ρωσικό και στον Τουρκικό αναθεωρητισμό.
Πιθανότατα η επιλογή Ζελένσκι να εμφανίσει έναν ελληνικής καταγωγής μαχητή του Αζόφ που πολεμάει στην μαρτυρική Μαριούπολη σχετίζεται με την προσπάθεια ανασκευής της ευρέως διαδεδομένης άποψης στην χώρα μας, ότι το Αζόφ αποτελεί νέο-ναζιστική οργάνωση, ανεπιτυχής με τον τρόπο που έγινε. Πως άραγε κάποιος νέο-ναζιστής θα επικαλούνταν τον τριπλό τραυματισμό του παππού του που πολέμησε κατά των ΝΑΖΙ στον Β πόλεμο και το ότι ο ίδιος σήμερα πολεμάει ενάντια στον Ρωσικό ναζισμό; Για όποιον πραγματικά όμως θέλει να μάθει πως δημιουργήθηκε και πως εξελίχθηκε το τάγμα του Αζόφ, πέρα από ιδεολογικές αγκυλώσεις και προπαγάνδα, καλο θα ήταν μεταξύ άλλων να δει το ντοκιμαντέρ «Winter on Fire» του Evgeny Afineevsky για τις 92 ημέρες της κοινωνικής εξέγερσης της πλατείας Μειντάν το 2013-2014. Μιας εξέγερσης κατά του Ρωσόφιλου καθεστώτος Γιανουκόφσκι που αρνούμενο το δικαίωμα του Ουκρανικού λαού στην αυτοδιάθεση και αθετώντας την υπεσχημένη υπογραφή σύνδεσης της χώρας με την Ε.Ε, μετέτρεψε μια μαζική διαμαρτυρία φοιτητών και πολιτών κάθε κατηγορίας σε όργιο καταστολής με πάνω από 100 νεκρούς, μέχρι ο ίδιος να βρει άσυλο στον φίλο του Πούτιν. Είναι προφανές πως σε συνθήκες πολεμικής κλιμάκωσης απέναντι στην κρατική καταστολή , της οποίας ακολούθησε η Ρωσική εισβολή στην Κριμαία και η στρατιωτική επεμβαση στο Ντονμπάς, δεδομένης δε της ανυπαρξίας οργανωμένου Ουκρανικού στρατού, ετέθησαν επικεφαλής των δικτύων πολιτοφυλακών οι πιο ακραίοι και εμπειροπόλεμοι (ακροδεξιοί, χούλιγκαν κοκ), οι οποίοι τότε συνυπήρχαν στα πεδία των μαχών με δημοκράτες ακτιβιστές, αναρχικούς κοκ. Από το 2014 όμως έως την ρωσική εισβολή στις 24 Φλεβάρη το τάγμα του Αζόφ άλλαξε πλήρως, αποτελώντας πλέον ένα Τμήμα Ειδικών Επιχειρήσεων υπαγόμενο στην Εθνική Φρουρά του Υπουργείου Εσωτερικών της Ουκρανίας στο οποίο συνυπάρχουν Ουκρανοί, Ρώσοι, Λευκορώσοι, Τάταροι της Κριμαίας, Εβραίοι, Γεωργιανοί και Έλληνες. Το δε ακροδεξιό –ναζιστικό κομμάτι του και ότι απ αυτο απέμεινε από τις απώλειες στα πεδία των μαχών, επιχείρησε διαχωρίζοντας τη θέση του, την συγκρότηση πολιτικού κόμματος του οποίου το ενιαίο ψηφοδέλτιο (Δεξιός τομέας, Κόμμα Ελευθερίας και Εθνικό Σώμα) στις εκλογες του 2018 έλαβε μόλις το 2,15% ,μένοντας εκτός Ουκρανικής Βουλής. (Περισσότερα για τους Αζόφ στο σχετικό άρθρο του Anton Shekhovtsov, διευθυντή του Κέντρου Δημοκρατικής Ακεραιότητας με έδρα την Αυστρία: https://www.kathimerini.gr/.../to-tagma-azof-kai-i.../...).
Η μη αναφορά Ζελένσκι στην Τουρκική εισβολή στην Κύπρο είναι προφανής ένδειξη της συνεχιζομενης Τουρκικής επιρροής σε συνδυασμό με την μεγάλη Ρωσική διυσδειση στη μεγαλόνησο.Αποτελει ομως τουλάχιστον υποκρισία να επισημαίνεται αυτο από ένα μεγάλο κομμάτι της αριστεράς. Είναι αυτοί –σε Ελλάδα και Κύπρο- που εδώ και χρόνια έχουν οδηγήσει στην λήθη την επέτειο της εισβολής του Αττίλα, αυτοί που υπερθεματίζουν για την διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία και την επανένωση, οι διαπρύσιοι υποστηρικτές του σχεδίου ΑΝΑΝ, που χαρακτηρίζουν όσους τόσα χρόνια αγωνιζόμαστε κατά των τετελεσμένων της εισβολής και κατοχής και υπέρ του ενιαίου αμυντικού δόγματος Ελλάδας Κύπρου, ως τουρκοφάγους και εθνικιστές.
Αντί να σπεκουλάρει με το Αζόφ, μια πραγματική πατριωτική και δημοκρατική αντιπολίτευση θα όφειλε πρωτίστως να απονείμει τα εύσημα σε όλους αυτούς που μάχονται παίζοντας καθημερινά το τομάρι τους στην μαρτυρική Μαριούπολη και στις υπόλοιπες υπό κατάληψη πόλεις της Ουκρανίας, προστατεύοντας χιλιάδες εγκλωβισμένους αμάχους. Να σταθει στην μεγάλη εικόνα του πραγματικού ναζισμού που είναι τα εγκλήματα πολέμου που διαπράττει ο Ρωσικός στρατός αποχωρώντας από το Ιρπιν , την Μπούτσα, την Μποροντιάνκα και άλλες Ουκρανικές πόλεις. Εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που οδήγησαν ήδη στην αποπομπή της Ρωσίας από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων δικαιωμάτων με 93 χώρες υπέρ, σε συνέχεια των πολλαπλών κυρώσεων – ίσως αν ο δυτικός κόσμος επεδείκνυε την σημερινή στάση το 2014, κατα την κατάληψη της Κριμαίας, να αποτρέπονταν αυτή η ολέθρια εξέλιξη-.
Δυστυχώς όμως τόσο η ακρο-δεξιά όσο και η αριστερή "υπαρκτή" αντιπολίτευση μας ψαρεύει στα θολά νερά των Ρωσόφιλων, υποστηρικτών του Πούτιν αναπαράγοντας την κακόγουστη προπαγάνδα της Ρωσικής πρεσβείας. Επενδύει δε στην κοινωνική οδύνη που επιτείνεται απο την ακρίβεια και την ενεργειακή κρίση -όπως και την περίοδο της πανδημίας στους μαζικούς θανάτους- , με μοναδικό γνώμονα την κομματική της επιβίωση. Η δε Κυβέρνηση οφείλει να ανασυγκροτηθεί, να αξιοποιήσει τον χρόνο για παραγωγική συγκρότηση και αμυντική θωράκιση και να εμβαθύνει στις συμμαχιες της, διαχωρίζοντας ομως την θέση της εκεί που το εθνικό συμφέρον το επιτάσσει.
8/4/2022
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου