ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΕΜΟΔ –ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

Η διατήρηση της έδρας στο 9μελές ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων των Ειδικών Υπηρεσιών της  Μονάδας Οργάνωσης της Διαχείρισης  των Αναπτυξιακών Προγραμμάτων (ΜΟΔ Α.Ε) στις Πανελλαδικές εκλογές της 11^ης και 13^ης Ιουνίου, από την παράταξη της Εναλλακτικής Πρωτοβουλίας, αποτελεί αναμφίβολα μια πολύ σημαντική επιτυχία. Επιτυχία δεδομένης της περιόδου διεξαγωγής  των εκλογών –μεταξύ δημοτικών, ευρωεκλογών  και εθνικών-, του πολωτικού κλίματος, αλλά και των εσωτερικών προβλημάτων που προέκυψαν μετά τις  αποχωρήσεις ιδρυτικών στελεχών της παράταξης  από το εργασιακό πλαίσιο της ΜΟΔ. Το μέγεθος της επιτυχίας κρίνεται επίσης από  το γεγονός ότι η Εναλλακτική Πρωτοβουλία αποτελεί την συλλογική έκφραση συναδέλφων χωρίς κομματική ταυτότητα και ιδεοληπτικές αναφορές σ έναν διεκδικητικό πλαίσιο που αποτέλεσε το Αριστερό αποτύπωμα στο «μετωπικό συνδικαλιστικό κίνημα» της Μεταπολίτευσης. Η υπερψήφιση συναδέλφου από την Κεντρική Μακεδονία, η οποία και θα εκπροσωπήσει την παράταξη στο ΔΣ,  αποτελεί ένδειξη της περιφερειακής δυναμικής της παράταξης αφού από την ίδρυση της το 2012, ένας από τους βασικούς στόχους  αποτέλεσε η κάλυψη του κενού εκπροσώπησης των συναδέλφων στην Περιφέρεια.

Βεβαίως το ζήτημα της επαναφοράς των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και οι μισθολογικές διεκδικήσεις προκειμένου να εξαλειφτούν οι στρεβλώσεις και οι μισθολογικές ανισότητες μεταξύ διαφορετικών κατηγοριών εργαζόμενων (μηχανικοί-μη μηχανικοί), που προκάλεσε η εφαρμογή του Ενιαίου Μισθολογίου, αποτελούν προτεραιότητες της περιόδου με γνώμονα  την στοιχειώδη αποκατάσταση των  πληγμάτων που υπέστη το οικογενειακό εισόδημα από την εφαρμογή των Μνημονίων αλλά και την  εγγύηση της ενότητας στον εργασιακό χώρο. Όμως το στοίχημα της συνδικαλιστικής εκπροσώπησης μετά την ολοκλήρωση της Μεταπολιτευτικής περιόδου, όπου καθίσταται παρωχημένη η αντίθεση Αριστεράς Δεξιάς,  είναι μια ευρύτερη υπέρβαση. Υπέρβαση που έχει στον πυρήνα της την αξιολόγηση της κοινωνικής προστιθέμενης αξίας των   υπηρεσιών,  τις μεθόδους διασφάλισης του δημοσίου συμφέροντος, την ποιότητα και την ανάκτηση βαθμών αυτονομίας στην άσκηση του εργασιακού μας καθήκοντος και εν τέλει την συμβολή όλων μας στο αναπτυξιακό διακύβευμα της χώρας. Συμβολή που γίνεται καθοριστική δεδομένης της οικονομικής στενότητας των εθνικών πόρων γεγονός που καθιστά διαθέσιμα για μια σειρά εθνικές ανάγκες  μόνο τα κονδύλια των διαρθρωτικών Ταμείων της Ε.Ε. Κονδύλια η εκταμίευση των οποίων προτείνεται να συναρτώνται άμεσα με την επίτευξη των δημοσιονομικών  πλεονασμάτων  και για τα οποία δεν  έγινε για ακόμα μια φορά  δημόσια συζήτηση, ούτε καν εν όψει Ευρωεκλογών κι ενώ βρισκόμαστε σε φάση εθνικής διαπραγμάτευσης για τον νέο Ευρωπαϊκό Προϋπολογισμό της περιόδου 2021-2027. Η διαφάνεια, η υψηλή προστιθέμενη αξία και η κοινωνική λογοδοσία του συστήματος διαχείρισης και ελέγχου του ΕΣΠΑ και η επέκταση  του στην διαχείριση των πόρων του Δημοσίου,  θα έπρεπε να αποτελούν ζητούμενα της συλλογικής διεκδίκησης των εργαζομένων σ αυτό, ώστε να πάψουν ν αντιμετωπίζονται είτε ως  «γραφειοκρατία», από τους νέο-φιλελεύθερους, είτε εργαλειακά ως   ιμάντες μεταβίβασης  πολιτικών επιλογών για την διάθεση πόρων σε ημετέρους,  συντηρώντας τον παρασιτισμό και τα  οικονομικά

προνομία ενός κλειστού στρώματος  που δημιουργήθηκε και αναπαράχθηκε  απ’ όλα τα κόμματα εξουσίας.

Μια τέτοια υπέρβαση αποτελεί το πρόταγμα του  «δημοκρατικού πατριωτισμού» στον εργασιακό χώρο του ευρύτερου δημόσιου τομέα όπου ο κάθε εργαζόμενος αντιλαμβάνεται τον ιδιαίτερο ρόλο του σε μια ευρύτερη στρατηγική για την επιβίωση της χώρας στον 21^ο αιώνα. Στρατηγική για την δημογραφική ανάκαμψη, την παραγωγική ανασυγκρότηση, τον συνεργατισμό, τις αναγκαίες  υποδομές  για την ενδογενή ανάπτυξη και την άμυνα, την εκπαιδευτική και πολιτιστική αναγέννηση, την οικολογική εξισορρόπηση, την κοινωνική συνοχή και την απασχόληση. Αυτά όμως απαιτούν ενότητα, αυξημένη και ουσιαστική εκπροσώπηση εργαζομένων μέσω εφαρμογών όπως  πχ οι ηλεκτρονικές  ψηφοφορίες   κι όχι Συνελεύσεις όπου οι 50 αποφασίζουν για τους 1.000. Απαιτούν έμπρακτη αλληλεγγύη στους χώρους εργασίας, πολιτιστικές και εκπαιδευτικές δράσεις για την διασύνδεση του εργασιακού χώρου με την τοπική κοινωνία και τις πραγματικές  ανάγκες. Προϋποθέτουν δε ανανέωση με νέες προσλήψεις προσωπικού –κι όχι υπεργολαβίες σε εταιρίες συμβούλων- ώστε ν αντιμετωπιστεί η ανησυχητική αύξηση του μέσου όρου ηλικίας και να δημιουργηθούν πραγματικές θέσεις εργασίας νέων επιστημόνων.

Η αυξημένη συμμετοχή στις πρόσφατες εκλογές του σωματείου –όπου ψήφισαν 660 από 490 το 2017 – αποτελεί ίσως  μια πρώτη ένδειξη της ανάγκης συλλογικής έκφρασης και μια ελπίδα αναγέννησης μετά από την μακρά περίοδο κατάθλιψης και αποστρατείας που προκάλεσε η  ήττα των Μνημονίων και η διάψευση των αντι-μνημονιακών ελπίδων από την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.