ΗΛΙΕΛΑΙΟ- ΤΟ ΝΕΟ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ

Ανεξέλεγκτες διαστάσεις παίρνει το σκάνδαλο με το επιμολυσμένο ηλιέλαιο. Πρόκειται για το νεώτερο διατροφικό σκάνδαλο που πέρα αυτού κάθε αυτού του ηλιέλαιου -ραφιναρισμένου η ακατέργαστου-, επεκτείνεται σε όλες τις τροφές που περιέχουν ηλιέλαιο σε ποσοστό άνω του 10% όπως : μαγιονέζες , μαργαρίνες , κονσέρβες τροφίμων κυρίως ιχθυηρών αλλά και κάθε είδους σαλάτες σε κεσεδάκι η σωληνάριο , όλα τα σνακς ευρείας κατανάλωσης όπως τσιπς και πολλά αρτοσκευάσματα που τηγανίζονται σε ηλιέλαιο Το ορυκτέλαιο όταν αναμειγνύεται με ηλιέλαιο, για τηγάνισμα «μπορεί να χαρακτηριστεί ως καρκινογόνος, μεταλλαξογόνος και τοξική ουσία », σύμφωνα με τον ΕΦΕΤ. Θα πρέπει να θυμίσουμε ότι το διατροφικό σκάνδαλο με τις διοξίνες στο Βέλγιο ξεκίνησε επειδή έριχναν ορυκτέλαια στις ζωοτροφές .



Οι ελεγκτικές αρχές έδωσαν πολύ πρόσφατα στοιχεία για τις συγκεντρώσεις ορυκτελαίου στα δείγματα που εξετάστηκαν. Συγκεκριμένα 12 δείγματα προέλευσης Ουκρανίας - από το σύνολο των 54- που ήλεγξε το Γενικό Χημείο του Κράτους, βρέθηκε ότι περιέχουν ορυκτέλαιο σε συγκεντρώσεις που κυμαίνονται από 80 έως 538 μικρογραμμάρια/kg . Η ανώτατη επιτρεπόμενη από την Ε.Ε. συγκέντρωση είναι 300 μικρογραμμάρια/kg.
Συνολικά εισήχθησαν από τις 28 Φεβρουαρίου μέχρι και τις 10 Μαρτίου περίπου 3.000 τόνοι ακατέργαστου ηλιέλαιου, από τις εταιρείες Μάνος ΑΕ στον Βόλο και Αγροτική ΑΕ. Επιπλέον άλλοι 3.060 τόνοι «εμπλουτισμένου» με ορυκτέλαια εντοπίστηκαν να έχουν εισαχθεί από την εταιρεία SΟΥΑ Ηellas.
Ενδεικτικό της ολιγωρίας του Κράτους είναι ότι ενώ η Ελληνική Κυβέρνηση είχε ειδοποιηθεί από τις 23 Απριλίου από τους Γάλλους για το διατροφικό σκάνδαλο αποφάσισε να αποσύρει από την κυκλοφορία τα τρόφιμα που σχετίζονται με το ηλιέλαιο μόλις πριν λίγες μέρες -20 Μάιου-. Το ενδιαφέρον από την εν λόγω κατάσταση έγκειται στην παραδοχή -και από την ίδια την πολιτική ηγεσία της χώρας - περί της πολυδιάσπασης των μηχανισμών ελέγχου των τροφίμων. Την ίδια στιγμή μεθοδεύεται η αποδόμηση του ΕΦΕΤ και η μεταφορά του υπό την αιγίδα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης . Το σενάριο αυτό φαίνεται πως κυοφορείται και από την πρόσφατη παραίτηση του Προέδρου του ΕΦΕΤ Κου Λάζου ενώ σε αναστάτωση έχουν τεθεί και οι υπάλληλοι του Οργανισμού που δεν θέλουν να ν αλλάξει η τωρινή κατάσταση και να μεταφερθούν από το Υπουργείο Ανάπτυξης . Εκεί λοιπόν εξαντλείται ο προβληματισμός της πολιτείας και των εργαζομένων υπαλλήλων στο κυοφορούμενο διατροφικό σκάνδαλο !

Ποιές είναι οι ιδιωτικές εταιρίες που παίζουν με την υγεία μας;

Η «Μάνος», σύμφωνα με έκθεση του Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Τροφίμων (ΕΦΕΤ), δεν είχε άδεια λειτουργίας, δεν τηρούσε αυτοελέγχους για την ασφάλεια των τροφίμων και δεν τηρούσε αρχεία ιχνηλασιμότητας. Στους επιθεωρητές δεν επέδειξε τα αρχεία καθαρισμού των δεξαμενών, το αρχείο προμηθευτών, καθώς και τη μελέτη ανάλυσης επικινδυνότητας HACCP, που είναι υποχρεωτικό σύστημα από το 2004. Η εγκληματική έλλειψη αρχείων ιχνηλασιμότητας καθιστά αδύνατη την ανεύρεση περίπου 700 τόνων επιμολυσμένου ηλιέλαιου. Η Μάνος είναι μια από τις μεγάλες επιχειρήσεις σπορελαιουργίας-ραφινερίας με δυνατότητα επεξεργασίας 80 τόνων ακατέργαστου σπορέλαιου την ημέρα. Στις 29 Φεβρουαρίου του 2008 της είχε επιβληθεί αναστολή λειτουργίας καθώς οι ελεγκτές της διαπίστωσαν ότι τα απόβλητα του εργοστασίου κατέληγαν στον αγωγό ομβρίων υδάτων κι από ’κει στον Παγασητικό. Παρ όλα αυτά συνέχισε ανεξέλεγκτα την λειτουργία της όπως τόσες εταιρίες στη χώρα μας
Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η ανθρώπινη υγεία είναι κάτι πολύ πιο ουσιαστικό για να το αφήνουμε ανεξέλεγκτη στα χέρια επιχειρηματιών που το μόνο ενδιαφέρον τους είναι το κέρδος. Επιχειρηματίες που μετατρέπονται στις περισσότερες περιπτώσεις σε χρηματοδότες πολιτικών προσώπων και κομμάτων εξουσίας που θα έπρεπε να τους ελέγχουν και να οριοθετούν τις ανεξέλεγκτες και επικίνδυνες δραστηριότητες τους . Το αποτέλεσμα είναι γνωστό σε όλους , δεν υπάρχουν στοιχειώδεις ελεγκτικοί μηχανισμοί για να διασφαλίσουν το αυτονόητο: την προστασία της υγείας του καταναλωτή.
Χώρα ανεξέλεγκτων εισαγωγών
Το διατροφικό σκάνδαλο επίσης καταδεικνύει την ανεξέλεγκτη κατάσταση που διαμορφώνεται από την μετατροπή της χώρας μας σε εισαγωγέα τροφίμων και εμπορευμάτων από κάθε λογής εμπόρους . Οι χώρες που συνήθως επιλέγονται για εισαγωγές είναι αυτές με χαμηλό εργατικό κόστος που δεν τηρούν στοιχειώδεις κανόνες ελέγχου της ασφάλειας των εργαζομένων, της παραγωγής και βεβαίως ούτε λόγος για την προστασία του περιβάλλοντος . Αυτό άλλωστε αποτελεί και την πεμπτουσία της λογικής του ελεύθερου εμπορίου που χαρακτήρισε την περίοδο την παγκοσμιοποίηση.
Είναι χαρακτηριστικό ότι «ενώ με επίσημη άδεια και δασμολόγηση, από το κράτος, κυκλοφορούσε το εισαγόμενο ηλιέλαιο για λογαριασμό της εταιρείας "Μάνος ΑΕ" στο Βόλο, μεγάλα αποθέματα αγνού ελαιόλαδου παραμένουν αδιάθετα στις αποθήκες ελαιοπαραγωγών του Πηλίου» σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Πηλίου Δημ. Σπανό.

Πιο είναι το ζητούμενο;

Δυστυχώς το μεγάλο πρόβλημα της χώρας μας είναι η ανυπαρξία ενός ουσιαστικού κινήματος προστασίας των καταναλωτών και ελέγχου της ασφάλειας των τροφίμων αφού οι καταναλωτικές οργανώσεις της χώρας έχουν μετατραπεί σε κρατικο-δίαιτους φορείς με ελάχιστα μέλη και κοινωνική παρουσία . Ένα κίνημα που θα έπρεπε να θέσει στο επίκεντρο του την αλλαγή των καταναλωτικών προτύπων και την έντονη κριτική στα χυδαία καταναλωτικά πρότυπα που προβάλλονται συνεχώς από τα ΜΜΕ. Ν αναδείξει την ανάγκη κοινωνικού ελέγχου στην παραγωγή και στη διακίνηση των τροφίμων απαιτώντας την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη μείωση των αποστάσεων διακίνησης των προϊόντων από τον τόπο παραγωγής στο τόπο κατανάλωσης τους . Να διεκδικήσει την χρήση βιολογικών και φυσικών μεθόδων στην παραγωγή των προϊόντων αλλά και την δικαιότερη καταβολή μισθών συμβάλλοντας στην δημιουργία σταθερών θέσεων εργασίας σε κάθε τόπο. Εισάγοντας πρακτικές μποϋκοτάζ προϊόντων και εμπορευμάτων να στηλίτευε κάθε ιδιώτη επιχειρηματία –έμπορο , ιδιοκτήτη super market κοκ- που είτε ανεβάζει χωρίς έλεγχο τις τιμές , είτε θέτει σε κίνδυνο την υγεία εκατομμυρίων καταναλωτών, είτε καταστρέφει το περιβάλλον κερδοσκοπώντας σ αυτό που κατ ευφημισμό ονομάζουμε «ελεύθερη αγορά».