Τα πρόσφατα γεγονότα στην Μόρια αποτελούν προάγγελο έκρυθμων καταστάσεων λόγω των συνθηκών που διαμορφώνονται από την συνεχή αύξηση των μεταναστευτικών ροών από την αρχή του χρόνου, με κύρια επιβάρυνση στα νησιά του Αν Αιγαίου και με δεδομένο το κλείσιμο των Βόρειων συνόρων. Κι ενώ οι ροές αυξάνονται φτάνοντας τους 40.000 νέους αφιχθέντες, οι ισχυροί της Ευρώπης ετοιμάζουν νέα –εθελοντική συμφωνία- για την διαχείριση της μεταναστευτικής κρίσης. Όπως δήλωσε ο Γάλλος υπουργός Εσωτερικών Κριστόφ Καστανέρ σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου η συμφωνία είναι «προσωρινή για μια περιορισμένη ζώνη που είναι η κεντρική Μεσόγειος!
Το ενδιαφέρον έγκειται στο γεγονός ότι ενώ τα επίσημα στοιχεία από την Υπηρεσία Ασύλου της Ε.Ε για το 2018 δείχνουν ότι στην Ελλάδα και στην Κύπρο οι αιτούντες για πρώτη φορά άσυλο είναι συγκριτικά περισσότεροι αναλογικά με τον γηγενή πληθυσμό : 6.051 στην Ελλάδα και 8.805 στην Κύπρο άτομα ανά 1 εκατ. πληθυσμού, έναντι 1.954 ατόμων στην Γερμανία και 1.644 ατόμων στην Γαλλία-, η κυοφορούμενη συμφωνία δεν περιλαμβάνει την χώρα μας στην φάση της διαμόρφωση της! Αντίθετα περιλαμβάνει την Μάλτα και την Ιταλία επιπλέον της Γαλλίας και της Γερμανίας, δείχνοντας ότι τελικά οι ισχυροί λαμβάνουν υπόψη πρωτίστως αυτόν που ασκεί πολιτική με γνώμονα το εθνικό συμφέρον – δλδ τον Σαλβίνι κι ας τον χαρακτηρίζουν ακροδεξιό και ακραίο!- έναντι όσων ευθυγραμμίζονται a priori στις πολιτικές τους, όπως έπραξε ο Τσίπρας το 2015 και φαίνεται πως συνεχίζει ο Μητσοτάκης. Η μη συμπερίληψη της χώρας μας –ως κύρια θιγόμενη από την μεταναστευτική κρίση- στην διαμόρφωση μιας νέας Ευρωπαϊκής συμφωνίας, αποδεικνύει το «μέγεθος της επιτυχίας» της συνάντησης Μέρκελ –Μητσοτάκη στο συγκεκριμένο ζήτημα όπου η Μέρκελ αρκέστηκε επιδερμικά στην ανάγκη αύξησης των επανα-προωθήσεων στην Τουρκία χωρίς καμία αναφορά στην κατακόρυφη αύξηση των εισροών στη χώρα. Στάση που εκφράζει την ανοχή αν όχι την συναίνεση της Καγκελαρίας σε μια ευρύτερη προοπτική «ισλαμοποίησης» της Ν Ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων, διατηρώντας έτσι σε ισχύ τον Ιστορικό άξονα Γερμανίας-Τουρκίας και παρά τις καθημερινές επικρίσεις του Ερντογαν για τα Ευρωπαϊκά κέντρα ισχύος.
Οι εν λόγω δε διεργασίες συντελούνται σ ένα χαρτοφυλάκια που το χειρίζεται ο Έλληνας Επίτροπος, Δημήτρης Αβραμόπουλος, αποδεικνύοντας τον διακοσμητικό χαρακτήρα του ανδρός αλλά και το ελάχιστο εκτόπισμα του στα σημερινά δεδομένα της Ευρωπαϊκής διπλωματίας.
Απέναντι σ αυτή την στάση της Ευρώπης είναι προς την σωστή κατεύθυνση η χθεσινή απόφαση του Υπουργικού συμβουλίου για ανάληψη συντονισμένης πρωτοβουλίας για το μεταναστευτικό στην Ανατολική Μεσόγειο, με σχετικό έγγραφο το οποίο θα παρουσιαστεί από κοινού από Βουλγαρία, Ελλάδα και Κύπρο στο Συμβούλιο Υπουργών Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις αρχές Οκτώβρη.
Εκεί θα έπρεπε συντονισμένα να καταγγελθεί η τυχοδιωκτική πολιτική Ερντογάν που λειτουργεί ανοιχτά ως Αρχηγός των λαθρο-διακινητών προκειμένου να αποσπάσει οικονομικά και πολιτικά οφέλη από την Ευρώπη, θέτοντας με τον πιο επίσημο τρόπο το Veto στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην Ε.Ε και πιέζοντας για ένα σύνολο οικονομικών κυρώσεων, αντίστοιχες με αυτές που επιβλήθηκαν στην Ρωσία.
Όμως αυτό προϋποθέτει ισχυρές πολιτικές προσωπικότητες, Εθνική συνεννόηση πολιτικών κομμάτων κι έναν λαό με δημοκρατικό πατριωτικό αίσθημα που αντιλαμβάνεται το καλώς εννοούμενο Εθνικό συμφέρον αλλά και εκφράζει έμπρακτα την προσφορά και την αλληλεγγύη σ αυτόν που την έχει πραγματικά ανάγκη. Έναν λαό που δεν «τσιμπάει» σε διαχωρισμούς και φτηνές προπαγάνδες των «επαγγελματιών του ανθρωπισμού και της προοδευτικότητας» όπως του σημερινού δημοσιεύματος της εφ. ΑΥΓΗ με τους χαρακτηρισμούς «ακροδεξιοί και επικίνδυνοι»! Φτηνή αντιπολίτευση σε μέτρα αυτονόητα για το μέγεθος και το ανεξέλεγκτο της κατάστασης όπως πχ η φύλαξη των θαλάσσιων συνόρων ή ο διαχωρισμός προσφύγων μεταναστών σε συνδυασμό με την επιτάχυνση της διαδικασίας παροχής ασύλου αλλά και της προσφοράς ανθρώπινων συνθηκών διαβίωσης και επιβίωσης σ όσους προέρχονται από τις εμπόλεμες ζώνες.
Θα άξιζε ο προβληματισμός για τους δημοσιογράφους της ΑΥΓΗΣ του μεγέθους της εκτόξευσης της ακροδεξιάς αν ακολουθούνταν η πολιτική των ανοιχτών συνόρων που αυτοί επαγγέλλονται πλήρως ευθυγραμμισμένοι με τους δουλεμπόρους, τις ΜΚΟ και τα πολυάριθμα κέντρα της Παγκοσμιοποίησης που την ενισχύουν.
ΥΓ. Για μια πιο ολοκληρωμένη περιγραφή των πλανητικών διαστάσεων του Μεταναστευτικού ζητήματος θα άξιζε να διαβαστεί το άρθρο του Giorgos Rakkas, Πολιτικού Επιστήμονα, Επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης «Μένουμε Θες/νικη» και μέλους του Πολιτικού Κινήματος ΑΡΔΗΝ: Χώρα ή «χώρος»; Η Ελλάδα στη δίνη της παγκόσμιας μετανάστευσης (http://ardin-rixi.gr/archives/213422)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου